نقطه‌ی صاد

دو سجده بعد رکوعی نمود با دلِ شاد

به پیشگاه گرامی حق، ز نقطه‌ی صاد

ز جنب چشمه‌ی هستی‌فزای بر در عرش

زمین ز سجده‌ی او پر ز نقش همچون فرش

ز خاک سر به فلک شد، روانه باز به خاک

نوای شوق رسیدن بیفکنَد پژواک

سروده‌ی محمد امین امیدی در 14 شهریور 1404.