کُل‌نگری

مرگ گواراتر از آنکه کسی

سر بگذارد به برِ هر خسی

با کم و ناچیزی خود ساختن

هست به از مردمِ دون خواستن

آنچه نجُستی و نَبُد روزی ات

چون بِدَوی هم نشود عایدت

کُلِ زمان‌ها به دو گونه رَوَد

یا به خوشی یا به بلایای بَد

روز خوشی سرخوش و سرکش نباش

روز بلا غرقِ کشاکش نباش

سروده‌ی محمد امین امیدی در 15 آبان 1404. برگرفته از حکمت 396 نهج‌البلاغه.