دلنوشته ی یک اوتاکوی ایرانی

اولش میگن اشکال نداره، کودک درونش فعاله،بعد یه مدت میگن از سنت خجالت بکش مرد گنده، چقدر کارتون ژاپنی نگاه میکنی.

خیلی راحت راجب یک نفر و علایقش نظر میدن ، و اگه فقط افراد غریبه بودن، میتونستم یجوری تحملشون کنم ولی فقط اونا نیستن. خانوادم و دوستام بیشترین ضربه رو بهم میزنن چون علاقم رو درک نمیکنن ، انیمه رو درک نمیکنن،اوتاکو بودن رو درک نمیکنن،لذت بحث و گفت و گو راجب انیمه و بازی های انیمه ای، شنیدن اپنینگ و ایندینگ های انیمه ای،لذت پوشیدن لباس های شخصیت های مورد علاقه ی انیمه ای، گفتن تیکه کلام های ژاپنی رو به هیچ عنوان درک نمیکنن.

میدونم که بیشترشون قصد اذیت کردنم رو ندارن و دلیل این کاراشون به خاطر نبود اطلاعاتشونه چون تو کشور ما راجب مبحث انیمه اصلا حرفی زده نمیشه.

البته یه چیز جالب ، فقط تو ایران ما اوتاکو ها رو مسخره نمیکنن، تو کل دنیا ما رو مسخره میکنن.

ما اوتاکو ها از لحاظی مثل گیمر ها هستیم،چون علایق خاصی داریم منتها ما گیمر ها از ما شناخته تر هستن.

به امید روزی که به علایق یکدیگر احترام بگذاریم.

معذرت میخوام اگه طولانی بود یا غلطی در جملاتم وجود داشت.