نقد و بررسی انیمه a silent voice

انیمه آوای خاموش و نام تو دو اثر محصول سینمای انیمیشن کشور ژاپن هستند که در سال 2016 به نمایش در آمدند. دو اثری که توانستند نظرات بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کنند و حتی جوایز بسیاری را نیز کسب کنند. که به نوبه خود موفقیت بسیاری برای سینمای انیمیشنی ژاپن است که معمولا در سطح جهانی زیاد دیده نمی شود.انیمه آوای خاموش اثری دراماتیک و عاطفی است که داستانش پیرامون زندگی دختری ناشنوا می گذرد که به علت نقصی که دارد مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. این اثر اقتباسی از روی مانگایی به همین نام که نوشته خانوم یوشیتوکی اوریما است و توسط خانوم ریکو یوشیدا فیلمنامه آن بازنویسی شده است.

خانم یوشیدا نویسنده اثر که فردی شناخته شده در صنعت انیمه کشور ژاپن است از دهه 90 میلادی در بسیاری از اثار ژاپنی تجربه دستیاری و نویسندگی را دارد. از اثاری که ایشان به طور مستقیم مسئولیت نوشتن فیلم نامه آن ها را بر عهده داشته است می توان به فیلم the cat retarns ، d gray man movie و kenshin movie اشاره کرد. کارگردان انیمه آوای خاموش نیز خانوم نائکو یامادا است که جزو معدود کارگردان های زن صنعت انیمیشن ژاپن می باشد و آثاری همچون سری k!on و سری tamako market را در کارنامه خود دارد. با نگاهی به عوامل سازنده انیمه آوای خاموش به خصوص کارگردان، نویسنده و خالق اثر می توانیم بفهمیم که این اثر توسط سه خانوم ساخته شده است که این خود در صنعتی که کاملا مردانه است و توسط مردان ژاپنی گردانده می شود باعث شگفتی است.

صنعت انیمه ژاپن به صورت عمده توسط مردان کنترل می شود و بیشتر کارگردان های ژاپنی را مردان تشکیل می دهد. زنان در این صنعت به خصوص در کارگردانی اقلیتی را تشکیل می دهند که شاید عمده فعالیت آن ها تنها محدود به دستیاری یا دستیاری ارشد در اثار انیمیشنی ختم شود. سهم کارگردانان زن در سال 2016 در بین کارگردانان ژاپنی تنها 8 درصد است و تعداد این افراد کمتر 15 نفر که نشان دهنده سلطه مردان بر این صنعت است. با نگاهی به عناوین ساخته شده توسط زنان در ژاپن هم می توان فهمید که این سلطه تا به چه اندازه قوی است به طوری که در سال 2016 تنها 16 اثر توسط زنان ساخته شده اند. از کارگردانان مهم زن که در این صنعت مردانه توانسته اند خوش بدرخشند شاید تنها بتوان به دو نفر یعنی chiaki kon با 7 اثر و atsuko ishizuka با 5 اثر اشاره کرد.

ادامه این مطلب می‌تونید تو وبلاگ من (ambahamir.blog.ir) بخونید.