جذب بهترین افراد : چرا استخدام بازنده‌ها می‌تواند یک استراتژی برنده باشد؟

بعضی از بهترین افرادی که استخدام می‌شوند کسانی هستند که بدلیل قرار گرفتن در یک محیط نامطلوب، نتوانسته‌اند حداکثر توانایی خود را نشان دهند.

موسس استارتاپی که کسب‌و‌کارش شکست خورده است، شخصی که دو بار پشت سرهم تعدیل شده است، کارمندی که در دوچرخه ای را رکاب می‌زده که زنجیری نداشته است، کارمندی که در شرکتی بدون هرگونه استراتژی تلاش می‌کرده است، این افراد ممکن است یک تیم مدیریتی در کلاس جهانی بنظر نیایند اما در واقع آنچه گفته شد سوابق چند نفر اعضای یکی از بهترین شرکت‌های حال حاضر این اکوسیستم است.

و نکته مهم اینجاست که این اتفاق اصلا تصادفی نبوده است. پیدا کردن کاندیداهای همکاری از بین افرادی که در شرایط نامطلوبی بوده اند به استراتژی جذب نیروی ما در چند سال گذشته تبدیل شده است :

دستاوردهای گذشته همیشه پیش بینی کننده موفقیت‌های آینده نیست.

زمانی که شرکت‌ها بدنبال استخدام هستند، بدنبال آدم‌هایی با سوابق موفقیت حرفه‌ای می‌گردند. آن‌ها دنبال برنده‌ها (Winners) هستند و در عین حالی که این لزوما روش بدی برای یافتن استعدادها نیست، اما با چند مشکل مواجه خواهند شد.

بیشتر برنده‌ها از موفقیت‌هایشان برای رسیدن به حقوق‌های بالا استفاده کرده‌اند و حالا هم انتظار دارند بر اساس عملکرد گذشته شان حقوق دریافت کنند. برای شرکت‌های با بودجه محدود، استخدام ستاره‌ها برای تمام موقعیت‌های کاری ممکن نیست و گران تمام می‌شود.

موفقیت لزوما آن چیزی نیست که دیده می‌شود. بخاطر داشته باشید که موج که بلند شد، همه قایق‌ها را بالا می برد. صرف اینکه کسی در یک استارتاپ معروف کار کرده باشد به معنی این نیست که او واقعا در رشد خیره‌کننده کسب‌وکار هم نقش داشته است. بعضی افراد فقط در زمان درست در جای درست قرار گرفته‌اند. بعضی‌ها حتی آن قدر ضعیف هستند که حتی روی موج در حال خیزش هم نتوانسته اند سوار شوند.

پیدا کردن یک الماس تراش نخورده استراتژی بهتری است.

کشف افرادی فوق العاده با رزومه‌هایی نه لزوما کامل یکی از استراتژی‌های ما برای ساختن تیم‌مان بوده است. در بازه‌های زمانی جذب نیرو، بجای چانه زنی و رقابت در مسابقه ستاره‌ها برای حقوق‌های بالاتر، بدنبال افرادی می‌گردیم که کمتر از توانایی‌هایشان ارزش گذاری شده‌اند، آن‌ها را همراه می‌کنیم و اغلب شاهد عملکرد فوق العاده شان هستیم.

قاعده دنیای کسب و کار چنین است، همین حالا افرادی بیرون از شرکت شما هستند که می‌توانند برای شما شگفتی ایجاد کنند اما در شرکت‌هایی ضعیف یا در موقعیت‌هایی اشتباه پژمرده می‌شوند.

موفقیت بستگی زیادی به تناسب با محیط و شرایط دارد.

هر کسی مجموعه‌ای از توانایی‌ها و مهارت‌های متفاوت است. اغلب، الماس‌های تراش نخورده ما عملکرد ضعیفی داشته‌اند چرا که بدرستی به کار گرفته نمی‌شده‌اند. استعدادهای آن‌ها برای آن شغل مناسب نبوده یا راهکارها و ایده‌های شان با برخوردهای مخالف و دلسردکننده مواجه می‌شده است.

یکی از همکاران جدیدمان در مورد دلیل ترک شغل قبلی‌اش گفت که تلاش زیادی برای ارتقای شرکت کرده اما مدیر سابقش هیچ علاقه ای به شنیدن پیشنهادهای او نداشته است. او مناسب شغل قبلی اش نبوده است اما در شغل فعلی به عنوان همکار ما عالی است. ما دنبال افرادی خستگی ناپذیر هستیم که دنبال بهبود چیزهایی هستند که دیگران نیستند.

بیاد داشته باشید که رویکردی که در یک محیط ممکن است مشکل ایجاد کند در جای دیگری ممکن است یه داشته مهم به حساب بیاید.

یک رویکرد خوب می تواند نتیجه‌های فوق العاده ایجاد کند.

گاهی ارزیابی واقعی شخصیت یک نفر زمانی اتفاق می‌افتد که ببینیم وی چگونه مسایل و شرایط سخت و دشوار را مدیریت می کند. این زمانی است که چهره واقعی فرد مشخص می‌شود.

موقعیت‌های بد معمولا استرس، اظطراب و تنش به همراه دارند و احساسات قوی در فرد ایجاد می‌کنند. باید دید که کاندیدای مورد نظر ما این شرایط را چگونه مدیریت می‌کند.

زمانی که با فردی که در شرایط دشوار قرار دارد مصاحبه می‌کنید، بدقت گوش کنید که چطور درباره آن وضعیت صحبت می‌کند. بهترین افراد، کسانی هستند که می تواند شفاف و با حساسیت و احتیاط در مورد شرایطشان حرف بزنند. حتی می‌توانند به شما بگویند در آن شرایط چه کارهای دیگری بوده که می‌توانسته اند انجام دهند.

آن‌ها سهم خود را در بروز شرایط می‌پذیرند، مثبت صحبت می‌کنند و رویکرد سرزمین سوخته را در هنگام ترک شرکت در پیش نمی‌گیرند.

سنگ های قیمتی تراش نخورده می توانند بهترین استخدام هایی باشند که تا کنون داشته اید.

آیا تابحال شغلی را ترک کرده‌اید، در حالیکه زمان بیرون رفتن از در لبخندی به لب داشته باشید؟

کار کردن برای کسب‌وکاری با فرهنگ مسموم رفتن هر روزه به محل کار را غیرقابل تحمل می‌کند.

وقتی این افراد بعدها در شرکتی با جوی مثبت کار می‌کنند هرگز نمی‌خواهند که به گذشته بازگردند. آن‌ها می‌دانند که تمام پول‌های دنیا هم ارزش این را ندارد که سال‌های عمر را در یک محیط وحشتناک تلف کنند. زمانی که محیط کاری را پیدا کنند که به آن‌ها انگیزه و احترام می‌دهد، وفاداری آن‌ها خدشه ناپذیر خواهد بود.

براستی بهترین نیروهای ما افراد با استعدادی هستند از شرایط کاری نامساعدی به ما پیوستند که در آن جا نمی‌توانستند حداکثر قابلیت هایشان را ارائه کنند.

شخصی که دو بار تعدیل شد هم من بودم :)

پ.ن : این مطلب ترجمه آزادی از اینجاست که در inc.com نوشته شده است.