#هوش_مصنوعی برای شغل من چه خطری داره؟

جواب سوال تیتر اینه که: «بستگی داره».

برای اینکه مشخص‌تر بشه، بیاید اول از چیزایی شروع کنیم که بستگی ندارن.

هوش مصنوعی خیلی قدرتمنده. می‌تونه کارایی رو بکنه که برای انسان خیلی سخته، پس در میزان قدرتش تردیدی نداریم.

منطق می‌گه چیزی که انقدر قدرت داره می‌تونه تاثیر زیادی هم روی زندگی ما داشته باشه. پس گذشته از اینکه خطر داره یا نه، احتمالا باعث تغییرات بزرگی توی زندگی ما می‌شه.

داستان خطر چقدر جدیه؟

در مورد این‌که دقیقا چقدر باید احساس خطر بکنیم بحث زیادی می‌شه کرد، اما دو سر طیف رو این‌جوری در نظر بگیرید: در این طرف یکی مثل #ایلان_ماسک وایساده و دائم داره توی رسانه‌ها، بدترین حالات ممکن رو توصیف می‌کنه و اشاعه می‌ده.

ایلان ماسک به‌طور خلاصه می‌گه: «اگه از الان شل بگیریم و هوش مصنوعی رو با قواعد و قوانین سخت به زنجیر نکشیم، طولی نمی‌کشه که چموش بازی در میاره و بالاخره کار دستمون می‌ده.»

در طرف دیگه، کسی مثل #ناوال_راویکانت رو میبینیم که عقیده داره: «هنوز زمان زیادی مونده تا بتونیم یک هوش مصنوعی کاملا مختار بسازیم که با آزادی عمل در سطح انسان بتونه برای خودش تصمیم بگیره. بنابراین حداقل توی عمر ما چنین چیزی رخ نمی‌ده و نباید بیش از حد بزرگش کرد»

حرف ناوال راویکانت به‌طور خلاصه اینه که ما صرفا با چندتا دستگاه از مغز انسان عکس‌برداری کردیم و با این کار یک دید خیلی ناقص و سطحی از عملکردش در اختیار داریم. چیزی هم که به خوبی نشناسیم رو نمی‌شه مشابهش رو ساخت.

ناوال عقیده داره مغز ما خیلی پیچیده‌تر از اونه که بخوایم به چندتا سیناپس در حال خاموش و روشن شدن ساده‌ش کنیم، بعد بریم چندتا خازن رو با سیم به همدیگه وصل کنیم و انتظار داشته باشیم عملکرد اینا در یک حد باشه.

ناوال می‌گه ما اول باید بتونیم شناخت عمیقی از مغز و عملکردش پیدا کنیم، تا تازه در مرحله بعد بتونیم یه چیزی شبیه به همون رو بسازیم و ما با چنین نقطه‌ای، بیشتر از ۱۰۰ سال فاصله داریم.

در حال حاضر هوش مصنوعی صرفا می‌تونه چیزایی که ما تعیین می‌کنیم رو یاد بگیره و باهاشون کارایی که بهش می‌گیم رو انجام بده.

برای همین کاملا وابسته به چهارچوب و تصمیمات ما هست. خیلی مونده اونقدری خلاق بشه که بتونه خارج از چهارچوب ما تصمیمی بگیره.

کدوم مشاغل اول حذف می‌شن؟

ناوال توی مصاحبه در پادکست جو روگان مشخصا می‌گه:«خلاقیت آخرین سنگر هست و مشاغل حوزه‌ی خلاقه، آخرین گروهی هستن که باید احساس خطر بکنن. اتفاقا ما می‌تونیم با توسعه‌ی هوش مصنوعی کار گِل رو به کامپیوتر بسپریم و وقت بیشتری برای خلاقیت صرف کنیم. مگه این همون چیزی نیست که در نهایت انسان دنبالش می‌گرده؟»

اتفاقا به نظر می‌رسه بر خلاف نگاه فلسفی ناوال به خلاقیت، کسایی که توی حوزه‌ی خلاقه کار می‌کنن اولین کسایی هستن که خطر از دست دادن شغل‌شون رو در عمل احساس کردن!

کی فکرشو می‌کرد یک روز توییتر رو باز کنی و ببینی تدوین‌گرهای ویدیو دارن در مورد این صحبت می‌کنن که اگر قراره نرم افزار ادوبی با یک کلیک کاری رو انجام بده که برای ما یک هفته طول می‌کشه، قضیه واقعا جدیه!

توی این مقاله که روی سایت videomaker.com منتشر شده توضیح می‌ده که نرم افزارهای جدید ویرایش تصویر ادوبی به مجموعه قابلیت‌های Sensei مجهز هستن. مثلا می‌تونن اجسام اضافی رو از تصویر حذف کنن، همون کاری که توی فتوشاپ به راحتی انجام می‌دیم، اما برای ویدیو.

یا مثلا فرض کنید می‌تونید فیلم رو به زبون‌های مختلف دوبله کنید و نرم افزار خودش به شکل اتوماتیک حرکات لب کاراکترها رو، با صدای جدید سینک می‌کنه!

تازه هنوز هیچی نشده!

توجه داشته باشید که این هنوز اول داستانه. کاری که چند سال دیگه هوش مصنوعی می‌تونه انجام بده در مقایسه با قابلیتای الانش، مثل میزان تفاوت آتاری با پلی استیشن ۵ هست.

همین الانش هم این فقط تدوین‌کنندگان ویدیو نیستن که باید احساس خطر کنن. تصور کنید شما همین امروز می‌تونید انتخاب کنید به جای این‌که سر هر اصلاحیه با طراح چک و چونه بزنید، توی چند خط به هوش مصنوعی توضیح بدید چه طرحی می‌خواید و نتیجه رو تحویل بگیرید! چی از این بهتر؟!

• مثلا ازش بخواید براتون یه نقاشی قرون وسطایی از مادربزرگ در حال کار با لپ تاپش بکشه:

• یا می‌تونید بگید عکس واقع‌گرایانه از سگ گری‌هاند با عینک موتورسواری می‌خوام:

• یا اصلا عکس دختر فرانسوی در حال عشق ورزیدن به نون باگت روی جلد مجله چطوره...

- هیچ‌کدام از شخصیت های موجود در تصاویر واقعی نیستند -

مهم نیست که چی بگید و با چه سبکی بخواید، هوش مصنوعی می‌تونه مشابه بهترین آثار هنری خلق شده به دست انسان رو شبیه‌سازی کنه.

چطوری به این‌جا رسیدیم؟

الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای این‌که به چنین قابلیتی برسن جزئیات تمام آثار خلق شده توسط بشر رو به شکل پیکسل به پیکسل به مورد بررسی قرار دادن. حجم اطلاعاتی که هوش مصنوعی روش یادگیری عمیق انجام داده برای انسان قابل تصور نیست.

الگوریتم‌ها تونستن توی جزئیات آثار هنری پترن‌های مشابهی ردیابی کنن که با شبیه سازی اونا قادر هستن یه اثر هنری درست مشابه بهترین دست ساخته‌‌های بشر خلق کنن.

موضوع حتی به تصویرسازی و تدوین هم خلاصه نمی‌شه، بلکه می‌تونه به مرور تمام مشاغل حوزه‌ی خلاقه رو در بر بگیره!

اگر اسم ژنراتور متن یعنی GPT-3 به گوش‌تون خورده باشه احتمالا می‌دونید که قادره با گرفتن چند خط توضیح از شما، بر اساس اون‌ها متن کامل یک سناریو یا داستانو مقاله رو خلق کنه و تحویل بده.

این یعنی نویسنده‌ها از این به بعد باید به دست آوردن شغل، با الگوریتم‌های هوش مصنوعی هم رقابت کنن!

موضوع وقتی جالب‌تر می‌شه که بدونید چند نفر متن‌هایی که GPT-3 نوشته بود رو تحویل جونورهایی به اسم DallE2# و Midjourney# دادن و در حقیقت این هوش مصنوعی، برای داستان‌هایی که اون یکی هوش مصنوعی خلق کرده بوده تصویرسازی انجام داده!

• اینا چند نمونه از تصویرسازی‌های انجام شده برای داستان هستن. متن کامل داستان رو هم می‌تونید اینجا بخونید.

تا اینجا باید در کنار تدوینگرها، اسم نویسنده‌ها، تصویرگرها، نقاشان و عکاس‌ها رو هم به لیست مشاغل در خطر اضافه کنیم.

حتی استودیوهای فیلمسازی و انیماتورها هم از گزند هوش مصنوعی در امان نموندن! چون شما امروز می‌تونید به هوش مصنوعی فقط چند خط توضیح بدید و ازش ویدیویی تحویل بگیرید که قبلا برای ساختش به چندین انیماتور و تیم حرفه‌ای نیاز بود.

این یعنی جایگزین کردن کل تیم خلاقه، مدیر هنری و استودیوی طراحی با چند خط کد!

اگر بخوایم لیست رو تا جای ممکن ادامه بدیم، کم کم می‌بینیم که تمام مشاغل دارن یکی یکی با هوش مصنوعی جایگزین می‌شن:

• نویسنده
• تصویرساز
• گرافیست
• نقاش
• عکاس
• تدوینگر
• انیماتور
• طراح
• تولید محتوا
• و این لیست تا ابد ادامه داره...

حالا دیگه خودتون بگید، هوش مصنوعی اومده که ما رو از کارای تکراری رها کنه تا با خیال راحت به خلاقیت‌مون بپردازیم؟ یا اومده که کار دستمون بده؟

#کسب_و_کار #آینده #تکنولوژی #علم #بازار_کار #استخدام