هوش مصنوعی و معماری

چندی است که سوالی مهم در حوزه معماری مطرح شده است؛ آیا طراحان باید به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین اهمیت دهند؟ شکی نیست که فناوری در حال افزودن بافت جدیدی به طرز فکر غالب بر حوزه معماری فعلی است. سوال اصلی این است که یادگیری ماشین و هوش مصنوعی تا چه اندازه بر حرفه‌های خلاقانه تاثیرگذار هستند؟

در مورد این سوال، هلن آرمسترانگ نویسنده کتاب، ابرداده، ابرطراحی و استاد طراحی صنعتی در دانشگاه دولتی شهر نیویورک ، به ما پاسخ می‌دهد. او می‌گوید که از نظر او استفاده از هوش مصنوعی، نه تنها طبیعی بلکه الزامی است. اگر به اطراف خود نگاه کنید کاربرد هوش مصنوعی را در هر طرف می‌بینید و متوجه می‌شوید که همین الان هم بر حرفه ما تاثیر گذاشته است. در بخشی از کتاب او این مسئله حیاتی را مطرح می‌کند که قطار سریع‌السیر هوش مصنوعی از روی ما رد خواهد شد؛ مگر اینکه ما بروی آن پریده و مسیر حرکت آن را در جهتی انسانی، اخلاقی و جهانی تغییر دهیم. به طور کلی، کتاب ابرداده، ابرطراحی، کتابی است در مورد اینکه چرا هوش مصنوعی باید به انجیل معماران در تمامی زمینه‌های صنعتی، منظر، گرافیک و ...تبدیل شود و معماران به دنیای تازه و جسورانه انسان و ماشین پای بگذارند. آرمسترانگ می‌گوید که منظورش از انجیل یک عبارت طعنه‌آمیز نیست؛ در این کتاب نثر او مملو از شور و شوق و حاوی بشارتی است برای معماران که چشمهایشان را بر روی امکانات بزرگ و عالی طراحی مبتنی بر هوش مصنوعی باز کنند.

هوش مصنوعی و طراحی مولد در حال تغییر شکل سبک زندگی مدرن هستند. در حال حاضر، انتقاد اصلی به روش‌های هوش مصنوعی این است که این روش‌ها تا چه اندازه ارزشمند هستند و می‌توانند در زمینه زیبایی‌شناسی پیشرفت کنند. علاوه بر این، ترس اصلی این است که استفاده و توسعه این الگوریتم‌ها تا حد زیادی بر حرفه‌ی معماران تاثیرگذار خوهد بود. اما توجه به این نکته ضروری است که با پیشرفت و توسعه شهرهای مدرن، معماران و طراحان شهری نیز می‌بایست تا از ابزارهای جدید در طراحی‌های خود بهره ببرند. بنابراین در این موقعیت، استفاده از هوش مصنوعی و طراحی مولد در جهت بازبینی‌ مدل‌های طراحی پایدار، بازتعریف زیبایی‌شناسی و توسعه‌شهری بسیار کارگشا است. درکنار این‌ها، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به‌عنوان ابزار، به خودی خود فرصت‌های متنوعی را برای بازنگری در جریان‌های کار سنتی ارائه می‌کنند. امروزه با توسعه الگوریتم‌های هوش مصنوعی، داده‌ها و کدهای طراحی بیشتر در دسترس قرار دارند. در نتیجه، صاحبان خانه و توسعه‌دهندگان می‌توانند ترجیحات و خواسته‌های خود را در فرآیند طراحی وارد و به سمت تولید یک طرح بهینه حرکت کنند. از آنجایی که هوش مصنوعی فرآیند طراحی را تقویت می‌کند، معماران در تلاش هستند تا آینده زیبایی‌شناسی و چگونگی بهبود فرآیند طراحی را کشف کنند. تا سال 2050، تأثیرات پذیرش هوش مصنوعی به طور گسترده و در تمام جنبه‌های زندگی روزمره ما احساس خواهد شد. از آن‌جایی که جهان با چالش‌های فوری و پیچیده، از بحران آب و هوا گرفته تا مسکن مواجه است، طراحی مولد و با استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند چارچوب‌هایی را برای بازاندیشی در سبک و زیبایی‌شناسی فراهم کند.