کلام شهید

من در گذشته به قلب خود مغرور بودم، بزرگ‌ترین پناهگاه خود را در عالم قلبم می‌دانستم، و فکر می‌کردم که اگر در مقابل خدا در صحرای محشر مورد عتاب قرار بگیرم، فقط قلب خود را عرضه می‌کنم و زمین و آسمان و فرشتگان مرا سجده می‌کنند؛ اما وای بر من چه ورشکسته ام چه ناچیز و ناتوانم، پرکاهی در عالم وجود که به قلب خود این قدر بنازد؟! هیهات... هیهات... ای علی به تو پناه می آورم، قلب خود را به تو می دهم، تو مرا در مقابل خدای بزرگ شفاعت کن.

"علی(ع) زیباترین سرودهء هستی" شهید دکتر مصطفی چمران