ولی شجاعانه ست ^^

اول ها با صدای آروم برای خودم می خوندم و خودم گوش می دادم^^ گاهی توی دلم از خودم تعریف می کردم و یا گاهی سعی می کردم بلند تر بخونم ولی راضی نمی شدم

همیشه یا توی دلم یا با صدای پچ پچ می خوندم و از صدام خوشم میومد :) آهنگ های خارجی معروف رو می خوندم و حتی توی فکرم هم نبود که یه اهنگ بنویسم و اون رو بخونم یا اینکه یه ویس برای دوستام بگیرم که نظر بدن

کم کم تصمیم گرفتم بلند بخونم البته وقت هایی که توی خونه تنها بودم :)

شروع کردم به بلند خوندن اما برخلاف تصور خورد توی ذوقم... وقتی پچ پچ میکردم خیلی صدای قشنگی داشتم ولی با صدای بلند اصلا صدای قشنگی نبود

2 3 روز اول دیگه بلند نخوندم حتی پچ پچ هم نکردم و یکم نا امید شده بودم...

اما دوباره بلند خوندم حتی با اینکه صدام قشنگ نبود ^^

صدام قشنگ نبود ولی شجاعانه بود...