سکوتی پر از فریاد)؛

سکوت کلمه ی سنگینی است.

سکوت همیشه به‌ معنای سخن نگفتن نیست؛گاهی در حنجره فریادی داریم که هر چقدر تلاش کنیم نمی توانیم آن را آزاد کنیم.

سکوت گاهی حاکی از ندانستن است.

سکوت گاهی دردهایمان است که نمی توانیم به زبان بیاوریمشان.

سکوت گاهی تسکین‌دهنده ی روحمان است.

سکوت گاهی حقیقت است‌.

سکوت گاهی خوفناک است.

سکوت گاهی....

از این سکوت پر از مرگ، خسته‌ام دیگر

سکوت می‌کنی اما در انتهای سکوت

لبالب از سخنی حاضرم قسم بخورم