اقتصاد توجه

📷 محمدامین حسام در اینستاگرام خود نوشت:

از خود و خانواده‌مان در برابر محتواهای تولیدی توسط افراد معروف مراقبت کنیم

سکانس اول:
عادل بعد از آنکه نتوانسته از پینگ پنگ بازی با علی دایی، آشپزی با سعید معروف، بوشهر گردی با مهدی طارمی و مصاحبه با پدر شمالی رامین رضاییان مخاطب بگیرد، می رود سراغ همایون شجریان تا بعد از فایتینگ بوکس با خواننده فوتبالدوست، از رابطه اش با سحر بشنود و یک "چه بهم می آیید" عاشقانه بگوید و چندقسمتی بعد علیرضا جهانبخش را به خاطر کنش های زمان ززآ استنساخ کند تا برای مخاطب هدفش اعترافی وایرال خور جمع کند. چند هفته بعد هم فریدون زندی می آید تا از رشد قدرت خرید و بی ارزشی پول ایران انگشت حیرت به دهان بگزد و آخرسر می رود سراغ مهدی پاکدل و رعنا آزادی ور تا با سمیرای زخم کاری پروموت شود و چند روز بعد هم نوبت به گفت و گو های #غیر_فوتبالی به مورایز و همسرش می‌رسد تا با شنیدن خوردن خورشت بادمجان و "کمی ودکا" قاه قاه بخندد.

سکانس دوم:
باضیا می‌خواهد صدای خفته زنان را به گوش مخاطب برساند. بعد از آنکه از خوشگلی صدای باران نیکراه و ساز زدن هانا کامکار برنامه ویو نمی‌گیرد، می‌رود سراغ الهام پاوه نژاد تا از ازدواج ٢٠ سال پیشش بگوید و نهایتا اولین گفت و گوی بعد از طلاق مستانه مهاجر از پژمان بازغی چند روزی دست به دست می شود و کرکره فصل اول باضیا بدون آنکه آورندگی برای زنان پایین می آید.اما فصل دوم آتشی تر است! ماجرای حمایت از همجنس گرایان در گفت و گو با اردشیر رستمی و کمی بعد حرف های تکراری حسن آقامیری و بعدتر تئورایز کردن عکس لخت گلشیفته در صحبت با سیدجواد هاشمی!

سکانس سوم:
مروری بر فصل دوم برنامه جوکر:"هرکی باید موشو بکنه تو سوراخ خودش"، "بیاید بکشیم بیرون از همسایه"، "نیکخواه بجای کلاه شعبده بازی دستش را در شلوار می‌کند و میگوید هویجم را درآوردم"، "بیا سرشو گره بزن چون این از قانون سیخ حمایت میکنه"."بیا اینو بخور"، "(اشاره به پایین تنه) واسه من گنده ست"، "شبیه اینایی شدی که دنبال مشتری ان"،" من وقتی فِلِشم بره بالا دیگه نمیتونی کنترلم کنی"،" بیا خودتو بریز رو من"، میتونم زبونم رو درهرجهتی که یه جیزی رو باز کنه تکون بدم".

سکانس نهایی:
در زمانه ارتباطات کنونی، اصلی‌ترین چالشی که جامعه اطلاعاتی و تولید کنندگان رسانه ای با آن روبه‌رو هستند مساله #توجه است.
ازاین‌رو، به‌منظور جلب و حفظ توجه کاربران، تولید کنندگانی نظیر این سه ناگزیر به تغییر الگوی #مدیریت پیام خود می شوند و اینجاست که #اقتصاد_توجه» ناشی از «کمیابی توجه» جلوه گری می‌کندواینچنین باعث می شود که افراد خبره ای هم چون این سه نفر وسط بخوابند و اخلاق رسانه ای را فدای #توجه دیگران بکنند تا نان شان روغنی تر بشود.

اینجاست که «سواد رسانه‌ای» می‌گوید که محتوا را ببینیم و مواظب باشیم گول سرمایه اجتماعی و عقبه‌ی طلایی تولیدکنندگان را نخوریم تا خود و خانواده‌مان از شرّ محتوای بد در امان باشیم.

پی‌نوشت: بابت انتشار جملات و مصادیق فوق از همه شما عذرخواهی می‌کنیم.