💵 ترفندهایی برای تعیین حقوق بدون اینکه تو پاچۀ کارمند بره!

همۀ ما در مسیر زندگی کاری خودمان در شرایط متفاوتی قرار می‌گیریم و در جست‌وجوی شغل بهتر (از لحاظ مالی یا به دلایل دیگر) با تغییرات بسیاری روبه‌رو می‌شویم. تصمیم به تغییر محل کار و جست‌وجوی کار جدید با چالش‌های متفاوتی همراه است. یکی از دغدغه‌های بسیار مهم می‌تواند تعیین حقوق باشد.

واقعاً چگونه باید در مصاحبه‌های کاری میزان حقوق را مطرح کنیم؟ البته که توافق بر سر حقوق دریافتی با کارفرما در جریان ظهور مشاغل جدیدی همچون تولید‌کننده‌های محتوا یا متخصص دیجیتال مارکتینگ، بسیار دشوار است. اما امروز می‌خواهم از تجربیاتم دربارۀ نحوۀ تعیین حقوق صحبت کنم.

نحوۀ تعیین حقوق در مصاحبه‌های کاری به‌طور‌کلی به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. کارفرما میزان حقوق را مطرح می‌کند؛
2. کارفرما از میزان حقوق صحبتی نمی‌کند.

در هریک از شرایط بالا ممکن است چند حالت اتفاق بیفتد که در ادامه توضیح می‌دهیم:

کارفرما میزان حقوق را مطرح می‌کند

در بعضی از فرصت‌های شغلی و مصاحبه‌ها، کارفرما میزان حقوق درنظرگرفته‌شده را مطرح می‌کند. در این شرایط، اگر میزان حقوق در‌نظر‌گرفته‌شده با مبلغی که خود شما در نظر گرفته بودید برابر بود یا حتی از آن بیشتر بود که بسیار هم خوب، می‌توانید به جوانب دیگر آن فکر کنید.

اما اگر این مبلغ خیلی کمتر از مبلغ شما باشد، در این حالت می‌توانید از کارفرما امتیاز بگیرید. یعنی چی؟ بگذارید با یک مثال بهتر توضیح دهم. اگر شرکتی که برای مصاحبه به آن رفته‌اید، از لحاظ ویژگی‌هایی مثل مسافت، محیط کار، مدیر و تیمی که با آن کار می‌کنید در سطح مطلوبی بود و فقط پیشنهاد حقوق، کمتر از مبلغ موردنظر شما بود، می‌توانید در ازای آن امتیازهایی مانند تشکیل تیم، بودجه و... درخواست کنید.

اگر بخواهم در حوزۀ تولید محتوا که حوزۀ کاری من است بیشتر مطلب را باز کنم باید بگویم در هر نوع پیشنهاد کاری که تمامی شرایط مطلوب را دارد، به‌جز حقوق دریافتی، می‌توانید با درخواست بودجۀ دلخواه برای انجام تبلیغات آنلاین و کار با سیستم‌هایی مثل یکتانت، گوگل ادز و... هم به تجربۀ کاری خود اضافه کنید و هم با دریافت بودجه از سوی کارفرما، رزومۀ قوی‌تری در این مورد بسازید. به‌علاوه، در پرزنت‌کردن استفاده از این ابزارها در شبکه‌های اجتماعی نیز به یک متخصص باتجربه تبدیل می‌شوید.

کارفرما از میزان حقوق صحبتی نمی‌کند

کارفرما ممکن است به دلایلی مثل ندانستن قیمت مناسب یا انتخاب حداقل حقوق برای انجام کار، به دنبال اعلام قیمت از سوی شما باشد؛ یعنی هرچقدر هم او را بزنیم، مُقُر نیاید که چقدر می‌خواهد حقوق بدهد و درنهایت، ما مجبور به اعلام قیمت شویم. در این شرایط احتمال دارد یا قیمت را زیاد بگوییم و کارفرما بترسد، یا اینکه قیمت را کم بگوییم و جگر کارفرما حال بیاید و ما باخت بدهیم! در این شرایط به دو روش می‌توان عمل کرد:

• اگر پیشنهادی داریم بگوییم.
  بهتر است ببینیم که برای قبول کار با چه حقوقی خوشحال هستیم؛ یعنی چه مبلغی ما را برای انجام و قبول کار خوشحال می‌کند. این مبلغ می‌تواند برای هرکسی متفاوت باشد. میزان حقوق دریافتی خوشحال‌کننده می‌تواند برای یک نفر اندازۀ پایۀ وزارت کار باشد و برای شخص دیگری ده‌ها میلیون تومن. ضمن اینکه اگر می‌دانید عرف حقوق کسی هم‌سطح شما چقدر است، بهتر است آن را مطرح کنید.
  اگر کارفرما قبول کرد که فبها المراد، اما اگر قبول نکرد و گفت این حقوق زیاد است و ما نمی‌توانیم این اندازه حقوق بدهیم، در این لحظه باید سبک سنگین کنید؛ یعنی اگر آن قضیۀ مسافت، محیط کار و... برایتان می‌ارزد، به او بگویید که می‌توانیم صحبت کنیم و حقوق را کمتر کنیم، ولی به‌جای آن امتیاز بگیرید.
• اندازۀ سایر همکاران هم‌ردۀ خودم می‌خواهم.
  اگر نمی‌خواهید رقم پیشنهادی خودتان را بگویید و کارفرما هم به هر دلیلی زیر بار اعلام قیمت نمی‌رود، بهتر است بگویید: «به میزان حقوق همکاران هم‌رده و همکار خودم می‌خواهم.» این شرایط بیشتر برای آن دسته از شرکت‌هایی است که نیروی مشابه شما را دارند. مثلاً شرکت‌های بزرگی مثل دیجی‌کالا، اسنپ و... برای جایگاه شغلی مثل کپی‌رایتر. به این ترتیب نه حقوق درخواستی شما بیش از حد نرمال می‌شود، نه میانگین تیمی را که قرار است به آن اضافه شوید به هم می‌زنید و نه هیچ‌چیز دیگری.

سخن آخر

همان‌طور که گفتیم، انجام هریک از سناریوهای بالا مستلزم سنجش شرایط و فرصت شغلی به دست آمده است. البته که همیشه حقوق مناسب به‌تنهایی ما را خوشحال نمی‌کند. در شرایطی که وضعیت مالی شغلمان خوب است، اما استرس زیاد آن ممکن است زندگی شخصی و سلامتی ما را به خطر بیندازد، بهتر است با شغلی دیگر هرچند درآمد کمتر، جایگزین شود.

شما برای اعلام حقوق از چه ترفندهایی استفاده می‌کنید؟