ندانستن عیب نیست، "نپرسیدن" عیب است

در ویدئوی زیر، آقای Simon Sinek خاطره ای از خود در خصوص اهمیت "سوال پرسیدن" تعریف میکند.

لینک ویدئو در آپارات - مدت زمان ویدئو :: حدود 3 دقیقه

وقتی طرف مقابلم داره حرف میزنه (میتونه معلمم باشه یا همکلاسی ام، فرقی نداره) این اتفاق برای من خیلی میفته که درست متوجه منظورش نمیشم یا طوری حرف میزنه که برای من نقطه های ابهام زیادی داره.

بهترین راه برای رفع این مشکل، پرسیدن هست، کاری که قبلا انجام نمیدادم ولی کم کم متوجه شدم که خود سوال پرسیدن به تنهایی، فایده های زیادی داره:

1. برای سوال پرسیدن، شما باید چیز هایی که شنیدی یا یادگرفتی ( که به صورت پراکنده توی ذهن شما قرار گرفته ) رو اول توی ذهن خودت مرتب کنی تا بتونی اون رو از طرف مقابلت بپرسی - بعضی موقع ها من حین سوال پرسیدن، جواب رو فهمیدم ( قبل از این طرف مقابل جواب بده ) چون بعد از مرتب کردن اطلاعات توی ذهنم و بیانش، به ارتباط بینشون پی بردم.
2. سوال من میتونه سوال خیلی های دیگه هم باشه که به هر دلیلی اون رو نپرسیدن ( مثل خاطره آقای Simon Sinek توی ویدئو )
3. ندونستن چیزی که در آینده بهش نیاز پیدا میکنی، ممکنه واست گرون تموم بشه
4. جوابی که میشنوی، ممکنه ذهنت رو بیشتر باز کنه و اون موضوع رو عمیق تر درک کنی
5. سوال تو به خودت نشون میده که آیا مطالبی که پایه و اساس این مطلب جدید هست رو با چه کیفیتی درک کردی

قبلنا بخاطر ترس یا خجالت سوالم رو نمیپرسیدم - ولی بعد که با خودم فکر کردم، دیدم ترس و خجالت من هیچ دلیلی نداره چون بدترین اتفاقی که ممکنه بیفته اینه که:

1. طرف مقابل بگه نمیدونم
2. استاد بگه قبلا توضیح دادم، برو درسای قبل رو بخون
3. طرف مقابل بگه بعدا بپرس / توی اینترنت بزن
4. طرف مقابل جواب نده ( بیشتر توی مجازی این اتفاق میفته )

سوال پرسیدن در احادیث

منابع

• عکس های حدیث
• ویدئو خاطره آقای Simon Sinek