جایی برای شنیدن قصه ی آدمها

دشمن کسی است که قصه اش را نمی دانی،
غریبه کسی است که قصه اش را نمی دانی،
دیگری کسی است که قصه اش را نمی دانی.
احسان محمدی

سلام!

این که بگویم یک روز بین پرسه زدن های اینستاگرامی ، فراخوانی را دیدم و برای اولین بار در زندگی ام خواستم یک دغدغه ی جدید را تجربه کنم، می تواند شروع خوبی برای گفتن داستانم باشد.

یک جایی خواندم، غریبه کسی است که داستانش را نمی دانی و من می خواستم داستان آدمها را بشنوم تا دیگر برایم غریبه نباشند و این شد دغدغه ی من و دلیلی که به عنوان نویسنده ی «داستان من» عضو تیم صبح خلاق شدم.

جالب تر این که تا به حال تجربه ی حضور در یک رویداد آن هم با این حجم از رنگ و انرژی را نداشتم و با تمام استرس؛ حضور من برای اولین بار، در رویداد یازدهم صبح خلاق، کنار تیم و به عنوان عضوی از تیم، اولین قدم من برای این تجربه ی عجیب بود.

قرار گرفتن در یک سالن بزرگ و دیدن آدم های زیاد شاید برای اکثر افراد تجربه ای تکراری باشد؛ اما این که تو می توانی بی پروا به گوشه و کنار سالن بروی و آدمهایی هستند که با لبخند از تو استقبال کنند و بخواهی برای اولین بار با آنها هم صحبت شوی هم به نظر من جرأت می خواهد و من بین خیل عظیمی از آدم های پرجرأت قرار گرفته بودم.

بی شک شنیدن سخنرانی هایی از زبان آدمهای خلاق شهر و کشورمان یک هدیه ی ارزشمند در یک صبح جمعه می تواند باشد؛ اما باز هم آن موقعی که تو لیوان چایی ات را کنار بشقاب صبحانه ات گرفته ای و می خواهی جایی برای نشستن پیدا کنی و با یک نفر چایی به دست دیگر رو به رو می شوی، لبخندی به یکدیگر حواله می کنید و سر صحبت بینتان باز می شود، قشنگ ترین لحظه ی یک صبح جمعه است، چون اینجا همه ی آدمها یک قصه ای دارند.

قصه های آدمها را می شود از روی یک نشان رنگی روی دست یا صورتشان فهمید یا از برچسب روی بازویشان، فقط کافیست که چند قدم از محدوده ی امن خودت خارج شوی و داستانش را بخوانی.

صبح خلاق کمک کرد تا من پای داستان آدمها بنشینم و از غریبه ها برای خودم، خودی هایی بسازم.

بعد از شروع همه گیری کرونا و بحران هایی که برایمان به همراه داشت، تیم صبح خلاق بازهم تلاش کرد که با تمام پستی و بلندی ها، با رفتن آدمهای قدیمی و آمدن آدم های جدید، با آزمودن طرح ها و قدم های متفاوت همچنان کنار شما بماند.

این روزها هم برای خودش داستانی دارد، داستانی از جنس رویداد های مجازی، آدمهایی از پشت میکروفون و وب کم ها، اما با لبخندهایی به کیفیت همان روزها و همان خودی شدن ها.

اینجا جاییست که ما قصه هایمان را بگوییم و شما برایمان قصه بگویید.

یادتان باشد اگر تا به حال خواننده ی داستان های ما بودید می توانید گوینده هم باشید و ما را هم قدم خود کنید.

داستان شما چیست؟!