معرفی فیلم باج‌گیری (Blackmail) از آلفرد هیچکاک | بررسی آثار هیچکاک قسمت چهاردهم

سلامی گرم به همه شما. امروز برگشته ام با معرفی یک اثر کلاسیک و دارای ارزش تاریخی از آلفرد هیچکاک. فیلم باج‌گیری (Blackmsil) فیلم امروز ماست. همراه باشید.

فیلم باج‌گیری در کشور ما بیشتر با نام حق‌السکوت شناخته می‌شود. البته که هر دو نام با داستان فیلم سنخیت دارند ولی نام باج‌گیری ترجمه درست عبارت Blackmail است.

بالا اشاره کردم که این اثر دارای ارزش تاریخی است. چیزی که باج‌گیری را از دید تاریخی باارزش می‌کند، این است که این فیلم نخستین فیلم ناطق سینمای بریتانیاست و یکی از اولین فیلم های ناطق تاریخ سینماست. در حقیقت فیلم در دوره ای اکران شد که سینما در حال پشت سر گذاشتن یک تحول مهم بود. این تحول چیزی نبود جز ورود صدا به این صنعت.

نکته اصلی درباره سینما این بود که هنرمند باید با چهره اش احساسات را منتقل می‌کرد و کارگردان هم وظیفه اش این بود با چیدن میزانسن و صحنه ای درست بیننده را به وجد آورد. اما با ورود صدا به سینما، تنها تفاوتی که میان تئاتر و هنر هفتم باقی ماند، موضوع فیلمبرداری شد و این دو هنر شبیه تر شدند.

ورود صدا به سینما اتفاق مهمی بود و شاید مهم ترین رویدادی باشد که سینما پس از ورود جلوه های ویژه پشت سر گذاشته. فیلم باج‌گیری در چنین دوره ای در حال ساخت بود. جالب است بدانید دقایق نخستین فیلم صامت است و از اواسط فیلم هیچکاک از این فناوری استفاده می‌کند و نخستین فیلم ناطق بریتانیایی را می‌سازد. البته فیلم دو نسخه صامت و ناطق دارد و دسترسی به نسخه ناطق به مراتب از نسخه صامت ساده تر است.

گفتنی است که ارزش های باج‌گیری فقط در ارزش تاریخی آن خلاصه نمی‌شود بلکه فیلم المان ها و عناصری دارد که هیچکاک در آثار آینده اش بیشتر از آن ها بهره گرفت و در نتیجه تبدیل به استاد سینما شد. فیلم باج‌گیری نخستین نقطه عطف کارنامه هنری هیچکاک است.

هیچکاک حتی با این فیلم شهرتی برای خود دست و پا کرد و به موفقیت رسید. فیلم پر فروش بود و محبوبیت زیادی به دست آورد. امروزه هم این فیلم میان هواداران هیچکاک از اهمیت والایی برخوردار است.

در کل، باج‌گیری به دلیل اینکه از کار های نخستین استاد است کمی در برخی موارد ضعیف کار کرده و در بطن داستان رگه های کمدی احساس می‌شود که اگر نبودند داستان زیباتر پیش می‌رفت. با این حساب با اثری تماشایی رو به رو هستیم که جذابیتش محدود به دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی نبوده.

سپاسگزارم از اینکه همراهی کردید. تا مقاله بعدی خدانگهدار.