معرفی فیلم دیگران (The Others) از آلخاندرو آمنابار | بررسی سینمای هراس

سلام به دوستداران سینمای وحشت.

با فیلمی جدید آمده ایم. دیگران (The Others). از یک کارگردان اسپانیایی و بازی نیکول کیدمن. همراه باشید.

(از راست به چپ) - تصویر از نیکول کیدمن و آلکینا من
(از راست به چپ) - تصویر از نیکول کیدمن و آلکینا من

فیلم دیگران به سبک آثار ترسناک گوتیک ساخته شده و اثری خوش ساخت است که به دور از کلیشه های مرسوم اثری سرگرم کننده تحویل مخاطب می‌دهد. نکات مختلفی درباره فیلم وجود دارد که درباره آن ها بحث می‌کنم.

از قابل توجه ترین موارد فیلم، حضور پدر خانواده است. داستان درباره زنی است که همراه دو فرزندش (یکی پسر و دیگری دختر) در عمارتی بزرگ زندگی می‌کنند و سه خدمتگزار تازه استخدام کرده اند. همچنین کودکان در طول داستان به کوچک ترین نوری حساسیت دارند و این بهانه خوبی برای فضای تاریک و خوفناک فیلم است. از بحث دور نشویم. ابتدا تصور می‌کردم که پدر خانواده مرده زیرا چنین چیزی را در آثار این سبکی زیاد دیده بودم ولی جلوتر خواهیم فهمید که پدر خانواده به جنگ رفته و هنوز برنگشته. بازگشت ناگهانی پدر در میانه فیلم و رفتن دوباره او یکی از چیز هایی است که جا داشت بهتر و بیشتر به آن پرداخته شود ولی گویا کارگردان خیلی به این بخش از فیلم علاقه نداشته.

پایان فیلم نسبتا شوکه کننده است و انتظاری نیست که مخاطب دارد. حداقل مخاطبان درجه دوم و سوم درباره انتهای اثر گمانه زنی نمی‌کنند. همین موضوع به جذابیت فیلم افزوده.

گفتنی است نیکول کیدمن که ستاره فیلم محسوب می‌شود بازی خوبی ارائه داده و نقش یک مادر مستبد و در عین حال دلسوز را بسیار خوب در آورده.

فیلم جامپ اسکری ندارد و با کمک اتمسفر و سایر مواردی که در فیلم مشهود است بیننده را می‌ترساند. این ها همه نقاط قوت و ضعف فیلم از دید من هستند که گفتشان را واجب می‌دانستم.

(از راست به چپ) - تصویر از جیمز بنتلی، نیکول کیدمن و آلکینا من
(از راست به چپ) - تصویر از جیمز بنتلی، نیکول کیدمن و آلکینا من

در پایان فیلم دیگران را اثری متوسط و رو به بالا می‌بینم که ارزش تماشا به عنوان یک فیلم ترسناک نویی (آثار بعد از سال ۱۹۹۹) را دارد.

امیدوارم از خواندن این مقاله لذت برده باشید. لازم می‌دانم نکته ای را یادآور کنم آن هم اینکه مشغله کاری و حجم بالای مقاله هایی که قرار است در آینده نگاشته شود، دلیل تاخیر در انتشار مقاله هاست که انتظار دارم به بزرگی خودتان ببخشید. اگر پیشنهاد و یا انتقادی دارید از شنیدن آن خوشحال می‌شوم و مثل همیشه چشمانم به بخش دیدگاه ها دوخته شده است. سپاس از همراهی تان. خدانگهدار.