معرفی فیلم مردی که زیاد می‌دانست (The Man Who Knew Too Much) از آلفرد هیچکاک | بررسی آثار هیچکاک قسمت یازدهم

سلامی به شما همراهان عزیز. در این مقاله دوباره سری به استاد تعلیق زده ایم تا برای یازدهمین بار فیلمی از وی را معرفی کنیم. فیلمی که امروز برگزیده شده، مردی که زیاد می‌دانست (The Man Who Knew Too Much) نسخه ۱۹۵۶ است. همراه باشید.

(از راست به چپ) - تصویر از جیمز استوارت، کریستوفر اولسن و دوریس دی
(از راست به چپ) - تصویر از جیمز استوارت، کریستوفر اولسن و دوریس دی

گفتنی است که این فیلم دو نسخه دارد و هر دو توسط هیچکاک کارگردانی شده. نسخه اول در سال ۱۹۳۴ ساخته شده و بعد ها با اندکی تغییر بازسازی شده. خود هیچکاک فیلم سال ۱۹۳۴ را (به همین نام) فیلم کارگردانی تازه کار و این اثر را فیلم یک کارگردان حرفه ای می‌داند. من البته از دیدن نسخه ۱۹۳۴ نگذشتم و آن را تماشا کردم منتها به معرفی نسخه بازسازی بسنده می‌کنم. در همین حد بگویم که فیلم اصلی، فیلم خوبی است ولی در نسخه بازسازی جذابیت های بصری وجود دارد که در فیلم اول وجود ندارند.

می‌دانیم که جیمز استوارت از آن دسته بازیگرانی است که ترکیبش با هیچکاک یک ترکیب برنده است. گفتنی است استوارت در این فیلم نسبت به آثاری مثل سرگیجه یا پنجره پشتی ضعیف عمل کرده و در اوج نیست ولی با این حال رفتار ها و بازی منحصر به فردی که دارد فیلم را جذاب کرده است. نقش مقابل او هم دوریس دی است که مانند کیم نواک و گریس کلی (به ترتیب در سرگیجه و پنجره پشتی) خیره کننده نیست ولی مکمل خوبی است.

داستان فیلم، گیرایی دارد و هیچکاک با بهره گیری از عناصر جذاب همیشگی اش این بار مخاطب را تا شاخ آفریقا یعنی کشور مغرب (مراکش) برده. داستان فیلم هم درباره جیمز استوارت خودمان است که همراه همسر و پسرش به مراکش سفر کرده اند و در این بین اتفاقاتی می‌افتد که این سفر را از حالت تفریحی خارج می‌کند. یک قتل مشکوک و جیمز استوارتی که این میان باید با مسائل زیادی از جمله پیدا کردن پسرش که گروگان گرفته شده است، دست و پنجه نرم کند. بار دیگر هیچکاک روی سوژه مرد بی‌گناه در میان بلایی بزرگ دست گذاشته.

تمام عناصر فیلم خوب و قوی اند و اثری خوب را شاهدیم. استاد هم که محال است فیلمی بسازد که پیشنهادش نکنم پس در خصوص پیشنهاد کردن یا نکردن اثر صحبتی نمی‌کنیم.

(از راست به چپ) - تصویر از جیمز استوارت و دوریس دی
(از راست به چپ) - تصویر از جیمز استوارت و دوریس دی

خیلی متشکرم که با این مقاله همراه بودید. امیدوارم در پناه خدا رستگار و موفق باشید. تا مقاله بعدی خدانگهدار.