معرفی فیلم میم را به نشانه مرگ بگیر (Dial M for Murder) از آلفرد هیچکاک | بررسی آثار هیچکاک قسمت دوم

درود به همراهان همیشگی. امروز آمده ایم به سراغ یکی از پر تعلیق ترین آثار هیچکاک تا آن را مورد بررسی قرار دهیم. فیلم میم را به نشانه مرگ بگیر (Dial M for Murder) فیلمی است که قرار است در دومین قسمت از مجموعه مقاله های بررسی آثار هیچکاک به آن بپردازیم. از شما خواهشمندم تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

(از راست به چپ) - تصویر از گریس کلی و آنتونی داوسون
(از راست به چپ) - تصویر از گریس کلی و آنتونی داوسون

میم را به نشانه مرگ بگیر یکی از محبوب ترین فیلم های هیچکاک است که مانند جمع کثیری از آثار او ماجرا هایش در یک لوکیشن رخ می‌دهد. فیلمی معمایی-جنایی که خوراک تماشا با خانواده خصوصا در هنگام شب است (به خاطر حس و حال جالب و عجیب فیلم).

حال چه چیزی است که این فیلم هیچکاک را اینقدر خاص می‌کند؟

در وهله نخست تعلیق. تعلیق پای ثابت آثار هیچکاک است و میم را به نشانه مرگ بگیر از این قاعده همیشگی مستثنی نیست. تعلیق در این فیلم به قدری جذاب و خیره کننده است که در فهرست نکات مثبت می‌تواند جایگاه یکم را تصاحب نماید. این نکته را هم نمی‌توانم فراموش کنم که میم را به نشانه مرگ بگیر یک فیلم سراسر هیچکاکی است. یعنی تمام نماد ها و ویژگی های فیلم های هیچکاک را دارد. تعلیق، جنایت، زن مو بلوند، روابط عاشقانه در ظاهر ساده ولی در باطن پیچیده و مواردی از این قبیل.

داستان فیلم درباره زنی ثروتمند (گریس کلی) است که همسرش (ری میلند) در یک سفر کاری به سفر می‌برد و در مدت نبود او، وی با مرد دیگری (رابرت کامینگز) رابطه عاشقانه کوتاهی برقرار کرده است. مردی که نویسنده رمان های جنایی است. پس از بازگشت همسر حقیقی او به منزل، زن رابطه اش را با مرد نویسنده قطع کند و به آغوش زندگی زناشویی باز گردد ولی همه چیز آن جور که باید پیش نمی‌رود. مرد برای تصاحب ثروت همسرش، برنامه ای می‌چیند تا با یکی از دوستانش (آنتونی داوسون) همسرش را به قتل برساند. از بخت بد هیچ چیز طبق برنامه ریزی پیش نمی‌رود و در پایان دست مرد رو می‌شود.

گیرایی فیلم بالاست و شما را تا پایان مجذوب نگه می‌دارد. بازیگران همگی نقش های خوب را به درستی ایفا می‌کنند (شاید برخی از شما مانند من ری میلند را با جیمز استوارت اشتباه بگیرید. باید بگویم که جای جیمز استوارت در فیلم خالی بود ولی ری میلند هم توانست نقش خود را به خوبی ایفا کند و یک مرد طمعکار و جاه طلب را به بیننده نشان دهد).

نکات جالبی هم درباره روند تولید فیلم وجود دارد. اینکه فیلم به خاطر فیلمبرداری 3D خود در ابتدا جدی گرفته نشد و بعد ها مورد توجه بینندگان قرار گرفت و یا نیز حضور کوتاه آلفرد هیچکاک در فیلم که به نوعی برند اوست و در تمام فیلم هایش این کامئو را دارد.

(از راست به چپ) - ری میلند و گریس کلی
(از راست به چپ) - ری میلند و گریس کلی

در پایان می‌توانم بگویم میم را به نشانه مرگ بگیر بی تردید از بهترین آثار استاد کارگردانی سینماست و تماشای آن توصیه قلبی من به همه سینما دوستان، خصوصا هواداران ژانر جنایی و معمایی است. در قسمت بعدی این سری مقاله، قرار است به بررسی فیلم ربه‌کا بپردازیم. تا مقاله بعدی بدرود.