معرفی فیلم پنجره پشتی (Rear Window) از آلفرد هیچکاک | بررسی آثار هیچکاک قسمت ششم

سلام به دوستداران سینما. پس از غیبتی طولانی برگشتم. با دست پر هم برگشتم. خیلی وقت بود که فیلمی از استاد و صاحب سینما، آلفرد هیچکاک را معرفی نکرده بودم. امروز تصمیم دارم جای فیلم گمنام و کمتر دیده شده فیلمی را معرفی کنم که بالعکس بسیار مشهور است و از دیده شده ترین آثار هیچکاک محسوب می‌شود. این شما و این شاهکار جاویدان سینما: پنجره پشتی (Rear Window). همراه باشید.

فیلم به معنای واقعی کلمه شاهکاری بی بدیل است که واژگان برای توصیف آن عاجز و ناتوان اند. اگر مقدار بسیار کمی حتی با ادبیات آشنایی داشته باشید حتما می‌دانید که قصه بخش آغازین، میانی و پایانی دارد. این فیلم را می‌توانیم الگوی خوبی برای این ۳ مرحله بدانیم.

در آغاز هیچکاک همه چیز را آرام تعریف می‌کند و داستان چند آپارتمان را روایت می‌کند. زندگی روزمره افراد، سبک زندگی شان و چیز های دیگری که به آن ها پرداخته شده. در میانه فیلم هیچکاک بسیار استادانه، چاشنی جنایی و کاراگاهی خود را به اثر اضافه می‌کند و احساس کنجکاوی را در شما بر می‌انگیزد. تعلیق که مهم ترین و اساسی ترین چاشنی آثار هیچکاک هستند در فیلم حرف اول را می‌زند و در پایان هم با یک فرود هنرمندانه، شاهکارش را به هنر هفتم هدیه می‌کند.

چه می‌توان گفت در وصف این اثر؟ واقعا توانایی ایراد گرفتن در مورد آن را ندارم. مگر می‌شود در یک فیلم (خصوصا اثری اقتباسی) همه چیز اینقدر بی نقص و خارق العاده باشد؟ باید ببینید تا متوجه شوید درباره چه چیزی صحبت می‌کنم. فیلمی که در سال حداقل ۲ یا شاید بیشتر مرتبه آن را می‌بینم و سیر نمی‌شوم.

از تعریف و تمجید درباره خود اثر که بگذریم باید به بازیگران آن بپردازیم. جیمز استوارت که اتفاقا هنرپیشه محبوب من است در این فیلم مانند همیشه درخشیده و نقشی ماندگار، متفاوت و عالی از خود بر جای گذاشته. بانو گریس کلی هم که شاهزاده سینما هستند و حضورشان در فیلم موجب رنگ و لعاب شده است.

فیلم نکته دیگری هم دارد که لازم می‌دانم بیان کنم. آن هم این است که با وجود جنایی بودن (کاراگاهی لفظ بهتری است) با فیلمی حال خوب کت طرف هستیم که چاشنی کمدی، پایان خوش (البته نه برای شخصیت اصلی) و حس و حال حاکم بر فضا همگی طرب انگیز ‌و شادی بخشند. می‌توانم پنجره پشتی را جز ۵ فیلم برتر هیچکاک و ۱۰۰ فیلم برتر مورد علاقه ام (که در آینده فهرستی کامل و اصلاح شده از آن متتشر خواهم نمود) قرار دهم.

خلاصه بگویم شدیدا پیشنهاد می‌کنم این اثر تماشایی و جذاب را ببینید تا هم بخش کاراگاهی مغزتان فعال شود و غرق تعلیق و فضای فیلم شوید و هم کمی انرژی مثبت بگیرید و از خشم درونی ناشی از فضای مجازی و وضعیت فاجعه بار جامعه حتی برای مدتی کوتاه رهایی پیدا کنید. سپاسگزارم که تا پایان این مقاله همراهی کردید. می‌دانم کمی جوگیرم و در بررسی آثار هیچکاک ذوق فراوانی به خرج می‌ده ولی اگر واقعا خوب نبودند، هیچ گاه با چنین آب و تابی تعریف نمی‌کردم. تا مقاله های بعدی شما را به پروردگار آسمان ها و زمین می‌سپارم. بدرود.