مطلبی که به زبان ساده مفهوم Data Typeها را به شما خواهد گفت

Data Type یا نوع داده در برنامه‌نویسی، یک دسته‌بندی برای داده‌هاست که به کامپایلر یا مفسر اعلام می‌کند داده مورد نظر به چه شکلی مورد استفاده قرار خواهد گرفت که اعمال قابل انجام روی مقاد یر و حتی نحوه‌ی نگه ‌داری مقادیر آن نوع را معین می‌کند.

نوع داده های کاربردی در اکثر زبان های برنامه نویسی:

نوع داده ای int: اولین و کاربردی ترین نوع داده ای که در اکثر زبان ها یکی است ، نوع داده ای int یا integer می باشد که فقط مخصوص ذخیره اعداد صحیح است.

نوع داده ای float: دومین نوع داده ای کاربردی float است که شما می توانید علاوه بر ذخیره اعداد صحیح اعداد اعشاری را هم ذخیره کنید .

نوع داده ای double: اگر خواستید عدد اعشاری را ذخیره کنید که مقدار اعشارش بیشتر از 6 رقم بود، می توانید از این نوع داده استفاده کنید و توان نگهداری تا 15 رقم پس از اعشار را نیز دارد.

نوع داده ای char: char یا character که از اسمش مشخص است برای ذخیره یک کاراکتر بکار میرود که کاراکتر مورد نظر باید حتما داخل تک کوتیشن یا ' ' قرار گیرد.

نوع داده ای string: این نوع داده ای بر خلاف نوع char که تنها یک کاراکتر را ذخیره میکند ، میتواند تعداد زیادی کاراکتر و اعداد رو به صورت یک رشته درون حافظه ذخیره کند . در واقع در string هر نوع داده ورودی که بریزیم ، تنها به صورت یک رشته ای از عبارات نگه داری میشود که عملیاتی روی آن نمیتوان انجام داد .

سایر نوع های داده ای:

byte
نوع داده ای برای ذخیره اعداد 0 تا 255 . مقدار فضای مصرفی آن 1 بایت است .

sbyte
این نوع داده هم مثل byte1 بایت فضا میگیره فقط از 127 تا 128- ، قابلیت نگهداری را دارد .

decimal
این نوع داده را میتوان به جای long double استفاده کرد ، چون 28 رقم بعد اعشار را پشتیبانی میکند و در محاسبات مالی و یا علمی کاربرد نسبتا زیادی دارد. 16 بایت هم فضا میگیرد.

نوع های داده ای پویا مثل var , dynamic , let , ...
کاربرد این نوع داده ای بیشتر در زبان های اسکریپتی و یا زبان های سطح بالایی مثل C# است. شما داخل این نوع داده ها میتوانید هر چیزی را ذخیره و نوع داده آن در زمان کامپایل و یا تفسیر برنامه مشخص میشود .

در کلام آخر به شما عزیزان می گوییم که :

حتما این نکته را در نظر داشته باشید که وقتی یک زبان برنامه نویسی را برای یادگیری شروع کردید، حتما درباره نوع های داده ای آن در گوگل سرچ کنید. چون نوع های داده ای در زبان های مختلف اندکی باهم تفاوت دارند. مثلا: اگر در c++ بخواهیم از 8 بایت فضا برای ذخیره عدد استفاده کنیم مینویسیم long int، در صورتی که در زبانی مثل c# یا java نیازی به long intنیست و تنها با نوشتن کلمه long به 8 بایت فضا میرسیم .