چرا سری کمیک Books of Magic لایق پایان بهتری بود؟

کمیک Boooks of Magic از آثار موفق جهان سندمن است که دیدگاه متفاوتی نسبت به شخصیت یک نوجوان ارائه می‌دهد. همراه کمیکسیون باشید تا پایان بندی این اثر را بررسی کنیم.

برخلاف آثار نوجوان پسند رایج دنیای سرگرمی، سری کمیک ۲۳ شماره‌ای "کتاب‌های جادو"، یک شخصیت متفاوت به عنوان کاراکتر اصلی و نوجوان اثر معرفی می‌کند. تیم هانتر (Tim Hunter) برخلاف شخصیت‌هایی مثل مرد عنکبوتی، آن نوجوان تودار و پاک و خیرخواه نیست. برعکس، داستان‌های او اصلا حول محور کمک به مردم نمی‌گردد. تیم به دنبال ماجراجویی‌های جادویی خود و گهگاهی هم پیدا کردن مادر مفقودالاثرش است. در طی این ۲۳ شماره، خواننده به طور کامل با تیم هانتر انس می‌گیرد. تیم هانتری که دوران بلوغ، جادو، رابطه‌اش با همکلاسی‌ها و گم شدن مادرش تاثیر زیادی بر شخصیت او گذاشته. نویسندگان این سری، دیوید بارنت (David Barnett) و کت هاوارد (Kat Howard)، طوری هوشمندانه‌ می‌نویسند که شما با تیم همذات پنداری می‌کنید و از دشمنانش به همان اندازه متنفر می‌شوید! در این میان، تیم شخصیتی است جاه طلب و بااعتماد به نفس بالا که شما با خواندن هر شماره دوست دارید او شیطان درونش را بروز دهد. چندین صحنه به این شکل در این سری وجود دارد اما تنها کاربرد آن پرداخت به شخصیت تیم و وجود آن پنل‌ها در کمیک، امری طبیعی، واضح و مورد نیاز است. اما مخاطبی که تماما با تیم هانتر انس گرفته، با او همذات پنداری می‌کند و تمام مسیر داستان را همراه با طی می‌کند، منتظر نقطه اوجی برای این شخصیت است. این یعنی پرداخت به کاراکتر اصلی به اوج خود برسد، فضایی بحرانی در داستان ایجاد شود و یک داستان پایانی پرهیجان در شماره آخر روایت شود. با لحنی که داستان در شماره‌های پایانی پیش می‌گیرد، خواننده لحظه به لحظه منتظر است تا تیم از دست مخالفانش به ستوه بیاید و به اوج عصبانیت و قدرت طلبی برسد. این امر نیازمند دیالوگ‌های فوق‌العاده است. اما اصلا به نقطه اوج پایانی که مخاطب به دنبال آن است نمی‌رسیم. اتفاقی که در اینجا می‌افتد دقیقا مانند قسمت پایانی سریال Secret Invasion، اثر جدید مارول است. مارول بعد از مدت‌ها در این مینی‌سریال از فرمول زننده آثار اخیرش فاصله گرفت و کمی سعی کرد اثری "درام" ارائه دهد. اما تمام فضاسازی و هیجانی که سریال به مخاطب می‌داد، با قسمت پایانی از بین رفت. یک پایان بی سر و صدا که نه به شخصیت نیک فیوری، بزرگ ترین برگ برنده سریال می‌پردازد و نه از نظر داستانی به مخاطب هیجان را تزریق می‌کند. Books of Magic هم دقیقا همین روند را طی می‌کند. با پیچشی که در پایان شماره ۲۲ رخ داد، عملا اثر از نظر داستانی جذابیت خود را از دست داد. با این اتفاق، "Cold Flame" که از نظر خواننده‌ها قرار بود تبدیل به سازمانی از جادوگران قدرتمند شود، گروهی از سه نوجوان دبیرستانی در آینده‌ای موازی بود. تصور این که اگر کلد فلیم به یک گروه بزرگ از جادوگران تبدیل می‌شد داستان چقدر جذاب تر بود واقعا هر هواداری را آزار می‌دهد. شخصیت تیم هم در جلد پایانی در نهایت آرامش به سر می‌برد. دقیقا جایی که باید به اوج پرداخت به کاراکتر اصلی برسیم، این کمیک از هر نظر تبدیل به اثری بچگانه و بدون عمق می‌شود.

با تمام اینها، خواندن این سری خالی از لطف نیست. کتاب‌های جادو اثری‌ست که دید متفاوتی نسبت به شخصیت یک نوجوان دارد و داستان جذابی را هم برای طرفداران جادو روایت می‌کند. باوجود پایان ناامیدکننده‌اش، Books of Magic هنوز هم ارزش خواندن دارد و چند شماره ابتدایی‌اش واقعا غوغا می‌کند. پیشنهاد می‌کنم این کمیک را بخوانید و نظر خود را در رابطه با آن برای ما ارسال کنید. منتظر پیشنهادات و انتقاداتتان هستیم. در مطالب بعدی از جهان سندمن، آرک اول کمیک سندمن نیل گیمن، آوای پیش درآمد و نوای شباهنگ را بررسی می‌کنیم.