کمیک بوک و روانشناسی | فصل اول: اورجین
بعضی کمیک بوک ها چیزی فراتر از یک داستان معمولی هستند. گاهی اوقات میتوانند مفاهیم عمیق روانشناسی و فلسفی را به مخاطبانشان انتقال دهند. در این سری مقالات به همین مفاهیم میپردازیم.
برای اینکه شروع به بحث درباره اورجین کنیم، ابتدا باید ببینیم که اورجین به چیزی گفته میشود. بیایید ابتدا همین مفهوم را بررسی کنیم.
اورجین در لغت به معنی خاستگاه است و در اصطلاح کمیک بوکی به معنی داستانیست که پیشینه شخصیتی یک کاراکتر را تعریف میکند. مثلا برای بتمن (Batman)، داستان مرگ پدر و مادر او و نحوه انتخاب کاستوم و نامش داستان خاستگاه اوست که به آن Origin Story گفته میشود. ویژگی یک اورجین استوری خوب این است که بدون اینکه نیاز باشد داستان هیجان انگیزی روایت کند، ویژگیهای مهم شخصیت اصلی را آشکار کند،کاری کند که با او همذات پنداری کنید و آغازی باشد بر تمام داستانهای آن شخصیت. فرانک میلر (Frank Miller) از ماهرترین اورجین نویسهای تاریخ کمیک بوک است که آثاری خاص در این زمینه مانند Batman: Year One و Daredevil: The Man Without Fear دارد.
اورجین ها میتوانند گاهی مبهم باشند. خوشبختانه تلاشهای نویسندگان برای پدید آوردن اورجینهای مبهم موفقیت آمیز بوده. دو نمونه بسیار بارز در دنیای دیسی وحود دارند. جوکر یکی از آنهاست. تبهکار پرطرفدار دیسی که به نظر میرسد تعداد هوادارانش از خود بتمن هم دارد بیشتر میشود! اورجین او بسیار مبهم است. به این صورت که چندین تئوری مختلف توسط دیسی در این باره مطرح شده و حتی اسم جوکر در دنیای اصلی دیسی مشخص نیست. حتی تئوری وجود سه جوکر نیز مطرح است.
شخصیت دیگر دیسی که اورجین مبهمی دارد، "وی" است. وی رهبر انتقامجوی انقلاب انگلستان است که شخصیت اصلی کمیک V for Vendetta از آلن مور (Alan Moore) است. مور نویسنده کهنه کار بریتانیایی است که از قضا او هم اورجین نویس قهاریست که اورجین جوکر را هم او نوشته. وی در یکی از زندانهای آزمایشگاهی حکومت و در اتاق V (عدد ۵ یونانی) اسیر بود. اما بیایید بحث را با آثار میلر ادامه دهیم.
میلر بر خلاف مور علاقه ای ندارد که اورجین استوریهایش را رازآلود و مبهم بنویسد. بر عکس مور که پیشینه رازآلود برای شخصیت تعریف میکند، میلر در تعریف پایه و اساس برای شخصیتها مهارت دارد. اورجینی که میلر برای بتمن تعریف کرد به قدری پربار بود که تا سالها نویسندگان دیگر برای نوشتن داستانهای معمولی بتمن هم بر آن اتکا میکردند و این اتفاق همچنان ادامه دارد. فکر نمیکنم نیازی به بیان دوباره خاستگاه فوقالعاده بتمن باشد. ۸۰ سال است که به این اورجین مدام در آثار بتمن اشاره میشود اما میلر بود که به آن پر و بال داد و آینده شوالیه تاریکی را ساخت.
اثر دیگر او برای دردویل که آن هم خارق العاده بود و به مهم ترین کمیک این شخصیت و یکی از بهترین کمیکهای بی باک تبدیل شد نیز رویکردی مشابه Batman: Year One دارد. در سریال شاهکار دردویل نیز از همین اورجین استفاده شده. مت مورداک در کودکی پدرش را از دست داد چون که پدرش حاضر نشد زیر بار حرف تباکاران برود و برای اینکه پولی برای پسرش باقی بگذارد جانش را از دست داد.
بحث درباره اورجینها دنباله دار است و تا هر زمانی که کمیک بوک ها منتشر شوند میتوان به آن ادامه داد. خوشحال میشویم نظراتتان را برای ما بنویسید. منتظر پیشنهادات و انتقاداتتان هستیم. خوشحال میشویم اگر به محتوای انتشارات ما در زمینه کمیک بوک و فیلم و سریال علاقه دارید، ما را دنبال کنید. در آینده به این سری مقالات در زمینه روانشناسی و فلسفه ادامه خواهیم داد و بحث را تخصصی تر پیش خواهیم برد.
مقالات و اخبار کمیک بوکی را در انتشارات کمیکسیون دنبال کنید.
مطلبی دیگر از این انتشارات
نقد فصل چهار The Boys | تحلیل قسمت یک
مطلبی دیگر از این انتشارات
نقد سریال خاندان اژدها؛ فصل دوم قسمت اول// کدام پسر؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
نظرسنجی: بهترین سریال ابرقهرمانی از دید شما