تجربه ای از یکماه نوشتن!

امشب 30 امین پست وبلاگی رو می نویسم و در عمل، چالش 30 روز وبلاگنویسی من به پایان می رسه. تا به حال چنین تجربه ای در نوشتن نداشتم و خوشحالم که این کار رو انجام دادم. 30 روز و یا به عبارت بهتر 30 شب نوشتن، تجربیات خوبی برای من داشت که قصد دارم چند تا از اونها رو اینجا بنویسم.

همیشه موضوعی برای نوشتن هست

روزهای اول خیلی سعی می کردم که موضوع پیدا کنم. گاهی هم مجبور می شدم یه موضوع بسازم و یا یه مطلبی رو عیناً بنویسم، چون موضوع مناسبی پیدا نکرده بودم. اما کم کم موضوعات خودشون رو به من نشون می دادن و من می تونستم با استفاده از کتابهایی که قبلا خونده بودم و یا حرف هایی که از دیگران و اساتید خودم شنیده بودم ، اونها رو بسط بدم و یا بهتر توضیح بدم.

کم گوی و گزیده گوی چون دُر!

همیشه سعی می کردم مطالبی که می نویسم بار معنایی و مفهومی زیادی داشته باشه، و خب به کمیت بیشتر از کیفیت اهمیت می دادم. و گاهی هم دنبال این بودم که هرچه بیشتر نوشته ام رو طولانی کنم. اما در طول این یکماه، به این نتیجه رسیدم که مطلبی که مغز داشته باشه، تاثیر خودش رو می گذاره و مهم نیست که کوتاه باشه یا بلند.

عکس خوب

مورد دیگه، پیدا کردن عکس خوب بود. گاهی موضوعاتی که می نوشتم خیلی مفهومی بودن و باید سعی می کردم عکس های مناسب هم پیدا کنم. کمی تا قسمتی کار سختی بود. خصوصا اینکه عکس ها رو به انگلیسی جستجو می کردم و سعی می کردم نزدیک ترین عکس به مفهوم نوشته رو پیدا کنم و استفاده کنم. عکس خوب، همیشه خواننده های بیشتری رو جذب می کنه.

عنوان مناسب

عنوان ها هم دسته ای از مواردی هستند که خیلی باید بهشون توجه کرد. چه بسا بهترین مطلب رو نوشته باشی، ولی بخاطر عنوان نامناسب و غیرجذاب، خواننده ها رغبطی به خوندنش ندارن و اینجوری نه نوشته ات دیده میشه و نه ذوقی که برای نوشتنش داشتی!

کلمات کلیدی

گاهی مطلبی که می نویسید به موضوعات مختلفی ربط داره و خب، بعضی ها همه ی اون کلمات رو برای کلمات کلیدی پستشون می نویسند. اما با توجه به محدودیت 5 کلمه ای ویرگول، باید سعی می کردم نزدیکترین و مهمترین کلمات رو برای توضیح و دسته بندی مطالبت انتخاب کنم که این خودش خیلی به دیده شدن نوشته ها و دسته بندی مخاطبین کمک می کرد.

فاصله های دوست داشتنی

فاصله گذاری های مناسب و به اصلاح ما، سفید خوانی به مخاطب کمک می کنه که از خوندن نوشته ی ما خسته نشه و این امر به دیده شدن مطالب خیلی کمک می کنه. سعی کنید از فاصله ها به بهترین شکل استفاده کنید.

دوستان خوب

خواننده های ما، بهترین دوستِ ما هستند و همیشه ما رو برای بهتر کردن خودمون و نوشته هامون کمک می کنن. خوشحالم که در طی این یک ماه دوستان خوبی پیدا کردم و تونستم از مطالبی که اونها هم می نویسند استفاده کنم.
نظرات جالبی داشتند و به من لطف می کردن و با خوندن نظراتشون ترغیب می شدم که بیشتر و بهتر بنویسم. حتی گاهی، برای جواب دادن به سوالاتشون مطالعه ام رو در یک مورد خاص بیشتر می کردم تا بتونم بهتر پاسخ بدم.

این چالش برای من فوق العاده جذاب بود. آخه من به زور یه کاری رو تا 21 روز انجام می دم و بعدش کلا یادم میره و یا ذوقش تموم میشه. این مدل کار کردن هم باعث شده که خروارها کار نکرده روی دستم و توی دفترها و فهرست های سال به سالم بمونن و من هم نتونم کاری انجام بدم.
اما این بار، به خودم ثابت کردم که می تونم. و این کار رو هم ادامه خواهم داد. ممکنه مدتی ننویسم، چون ایده های جدیدتری دارم که سعی دارم هر چه زودتر اونها رو بنویسم و در اینجا به اشتراک بگذارم. خوشحال میشم اگر مطالبی که تا اینجا نوشتم براتون مفید بوده، نظراتتون رو بنویسید و من رو در هر چه بهتر نوشتن راهنمایی کنید.

بی نهایت سپاسگزارم که خواننده نوشته های من بودید! :)