ارز دیجیتال چیست ؟ ( cryptocurrency )

مقدمه

باسلام خدمت دوستان و عزیزان همیشه همراه Forex_1944 ، از اینکه با ما همراه هستید بسیار متشکریم . 🙏🌹

ارز دیجیتال ( به انگلیسی: Digital currency ) ارزهایی هستند که در فعالیت های اقتصادی به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آن‌ها صفر و یک است.ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح می‌شود. ارز دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما تراکنش‌ها و انتقال سرمایه در ارزهای دیجیتالی به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارزهای مجازی و رمزارزها (به انگلیسی: Cryptocurrency) هر دو از نمونه‌های ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست.پول‌های دیجیتال مانند پول‌های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند اما می‌توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند؛ برای مثال می‌توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکهٔ اجتماعی داشت. پول‌های دیجیتال مانند بیت‌کوین و اتریوم به عنوان «پول‌های غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته می‌شوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد.

ارز دیجیتال واژه‌ای قدیمی است که به ارزهایی که در بستر رایانه‌ها ایجاد می‌شوند، اطلاق می‌شود. استفاده از این واژه با پیدایش بیت کوین رشد چشمگیری پیدا کرد و امروزه کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که در مورد این واژه چیزی نشنیده باشد. بسیاری از کاربران به دنبال خرید و سرمایه‌گذاری بر روی ارزهای دیجیتال و کسب سود از آن‌ها هستند اما لازمه این کار، آشنایی با مفهوم این واژه و سایر مفاهیم مرتبط با آن است. در این مقاله سوال ارز دیجیتال چیست را به زبان ساده آموزش می‌دهیم و در کنار آن به بررسی کاربردهای آن، تفاوت‌های آن با ارزهای فیات موجود، انواع ارز دیجیتال، تکنولوژی‌های استفاده شده و نحوه خرید و فروش آن‌ها می‌پردازیم.

رمزارز (رمز پول) (محاوره ایران ارز دیجیتال، رمزارز) (به انگلیسی: Cryptocurrency) یکی از گونه‌های ارز دیجیتال است که از فناوری رمزنگاری در طراحی آن استفاده شده و معمولاً به صورت نامتمرکز اداره می‌شود.

رمزارزها معمولاً به صورت غیر متمرکز کنترل می‌شوند (مثال: بیت کوین غیر متمرکز و ریپل متمرکز)و از این رو در بسیاری موارد مقابل نظام‌های بانکداری سنتی یا متمرکز قرار می‌گیرند.نامتمرکز سازی در رمزارزها از طریق فناوری زنجیره بلوکی امکان‌پذیر شده‌است که خود گونه‌ای دفتر کل توزیع‌شده است. تاریخچهٔ شکل‌گیری رمزارزها به دههٔ ۱۹۸۰ میلادی می‌رسد. نخستین رمزارز نامتمرکز بیت‌کوین است که در سال ۲۰۰۹ توسط شخص یا اشخاصی به نام مستعار یا حقیقی ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه شد. از آن زمان تاکنون رمزارزهای متعددی ایجاد شده‌اند که به آن‌ها آلت‌کوین (به انگلیسی: Altcoin) مخفف عبارت (به انگلیسی: alternative coin) (به معنی کوین‌های جایگزین) می‌گویند.

ارز دیجیتال شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت.

رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌ دفترکل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

اما ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال یا همان پول دیجیتال، به ابزاری گفته می‌شود که می‌توان از آن برای پرداخت و تراکنش‌های مالی استفاده کرد، ولی بر خلاف پول فیزیکی بر بستر دیجیتال، سیستم‌های کامپیوتری و خصوصاً شبکه اینترنت تولید، ذخیره‌سازی و تبادل می‌شود. ارزهای دیجیتال بر خلاف پول‌های فیزکی مثل اسکانس، سکه و غیره، قابل لمس نیستند.

ارز دیجیتال (Cryptocurrency)، پول الکترونیک یا دیجیتالی است که با الگوریتم‌های رمزنگاری‌ ساخته شده و بین کاربران تحت عنوان رمز ارز برای انتقال سرمایه بدون مرز مبادله می‌شود. رمزنگاری باعث ایجاد تمایز بین ارز دیجیتال با پول فیات شده و از جعل پول جلوگیری می‌کند.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال و بازار کریپتوکارنسی از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد. هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

به بیان کمی ساده‌تر و عمیق‌تر همانطور که از نام‌گذاری آن پیداست، «ارز دیجیتال» (Digital Currency) به ارزی گفته می‌شود که در فضای الکترونیک و دیجیتال تولید و استفاده می‌شود. ارزهای دیجیتال مشابه پول‌های معمولی مانند «دلار» و «یورو» که با نام ارز فیات شناخته می‌شوند هستند و برای خرید و فروش کالاها و خدمات استفاده می‌شوند. تفاوت اصلی آن‌ها در بستر ایجاد آن‌ها است. ارزهای دیجیتال با توجه به اینکه به صورت الکترونیکی موجود هستند، قابلیت انتقال سریع از هر نقطه دنیا به نقطه دیگر را دارند.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

پپیدایش ارزهای دیجیتال به قبل از پیدایش «بیت کوین» در سال 2009 برمی‌گردد. در واقع حساب‌های بانکی معمولی که به سرورهای بانک‌های مرکزی وصل هستند و کاربران تنها با استفاده از کارت‌های بانکی و اطلاعات مربوط به آن می‌توانند به خرید وفروش کالاها و خدمات بپردازند نیز ارز دیجیتال محسوب می‌شوند. رمز ارزهایی مانند «بیت کوین» و «اتریوم» نوع خاصی از ارزهای دیجیتال هستند که به دلیل تکنولوژی‌های استفاده شده در آن‌ها، قابلیت ایجاد یک سیستم مالی بدون حضور واسطه‌هایی نظیر بانک‌ها را دارند. در ادامه و پس از پاسخ به سوال ویژگی‌های ارز دیجیتال چیست به بررسی انواع ارز دیجیتال خواهیم پرداخت.

رمز ارزها چگونه کار میکنند ؟

رمز ارزها برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این مدل‌های مختلف در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.

مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

ویژگی های ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال همانند ارز فیات در کاربردهای مختلف روزمره استفاده می‌شود اما برخلاف پول که به صورت کاغذی یا سکه‌های فلزی در اختیار عموم مردم است، به صورت الکترونیکی و در بستر دیجیتال در حساب افراد قرار دارد. تفاوت‌های عمده‌ای بین این دو نوع وسیله مبادله وجود دارد که در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• اولین تفاوت این دو ارز در شکل وجودی آن‌ها است. ارز دیجیتال تنها به صورت دیجیتال تولید و استفاده می‌شود در حالی که پول معمولی توسط دولت‌ها به صورت اسکناس و سکه تولید می‌شود.
• ارزش ارزهای دیجیتال متفاوت از پول معمولی است. پول معمولی به عنوان یک شی دارای ارزش اقتصادی با پشتوانه دولت‌ها، می‌تواند برای خرید و فروش کالا و خدمات استفاده شود. ارزهای دیجیتال علاوه بر اینکه می‌توانند همانند پول معمولی در چارت مورد استفاده قرار گیرند، می‌توانند نشان‌دهنده ارزش‌های دیگری نیز باشند. به عنوان مثال، بسیاری از توکن‌های ارز دیجیتال در بازی‌های رایانه‌ای نشان‌دهنده قدرت یا طول عمر یک بازیگر هستند یا در پروژه‌های ارز دیجیتال متاورس، توکن‌ها نشان‌دهنده مالکیت کاربران بر اقلام مختلف مانند زمین هستند.
• ارزهای دیجیتال می‌توانند به صورت متمرکز یا غیرمتمرکز ایجاد شوند. این درحالی است که پول فیات تنها توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی هر کشور تولید و توزیع می‌شوند. ارزهای دیجیتال متمرکز همان پول‌های فیات هستند که توسط کارت‌های بانکی جابجا می‌شوند. ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز با استفاده از تکنولوژی بلاک چین ایجاد می‌شوند و هیچ دولت، سازمان یا شخصی بر تراکنش‌های آن‌ها نظارت ندارد.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

برخی ویژگی‌های منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پول‌های معمولی شده است. البته تمام این ویژگی‌ها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و می‌توان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد.

اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌هاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانک‌ها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی می‌توانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید!

دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آن‌هاست. آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند. این آدرس‌ها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شده‌اند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها و تحلیل‌های عمیق می‌توان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زی‌کش و گرین طوری طراحی‌ شده‌اند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن می‌کنند.

سومین ویژگی رمزارزها جهانی یا فرامرزی بودن آن‌هاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد.

چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستم‌های اثبات کار) تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

پنجمین ویژگی که رمزارزها را نسبت به پول‌‌های معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آن‌هاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکه‌های ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آن‌ها می‌توانند کل تاریخچه تراکنش‌ها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.

انواع ارز دیجیتال چیست؟

با توجه به گسترش استفاده از ارزهای دیجیتال غیر متمرکز، بسیاری از افراد رمزارزها یا همان کریپتوکارنسی‌ها را معادل ارز دیجیتال در نظر می‌گیرند. اما کریپتو تنها یکی از انواع ارزهای دیجیتال است. در حقیقت هر ارزی که در بستر الکترونیک و دیجیتال ایجاد شود به عنوان ارز دیجیتال شناخته می‌شود .

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی عرضه اولیه سکه یا همان ICOها در ازای تامین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای مخصوص خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها نیز به دو دسته توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

در این میان انواع تراکنش‌های بانکی که توسط کارت‌های الکترونیکی و وب‌سایت‌ها انجام می‌شود را می‌توان به‌عنوان پول دیجیتال در نظر گرفت که در ادامه هر کدام را به‌طور جداگانه شرح می‌دهیم. در تصویر زیر انواع ارز دیجیتال را مشاهده می‌کنید.

دلیل پیدایش ارز دیجیتال چیست؟

برای بررسی دلیل پیدایش ارزهای دیجیتال باید معایب و مشکلات سیستم مالی مبتنی بر ارز فیات را بررسی کرد. در سیستم مالی سنتی، پول به صورت اسکناس‌های کاغذی یا سکه‌های فلزی ایجاد می‌شود. ایجاد این اسکناس‌ها برای دولت‌ها هزینه‌ساز است. علاوه بر این، پول‌های کاغذی در معرض آسیب‌هایی فیزیکی هستند و همین مساله باعث از بین رفتن آن‌ها در طی زمان می‌شود. دولت‌ها با ایجاد نسخه دیجیتال پول فیات که از طریق کارت‌های بانکی قابل دسترسی هستند این مشکلات را حل کردند و امروزه استفاده از هر دو نوع پول کاغذی و دیجیتال رایج است.

به هر حال مشکل اصلی سیستم مالی سنتی مربوط به چاپ و استفاده از پول نیست. در سیستم‌های سنتی، بانک‌ها مسئول تولید و توزیع پول هستند. علاه بر این، تایید و ثبت تراکنش‌ها نیز توسط بانک‌ها صورت می‌گیرد و معمولا انجام این کار با پرداخت کارمزدهایی از طرف کاربران همراه است. در این سیستم تمامی فعالیت‌ها توسط نهاد مرکزی بررسی و کنترل می‌شود. این نهاد می‌تواند پول بدون پشتوانه چاپ کند، افراد را از انجام تراکنش‌های مالی محروم کند و از اطلاعات کاربران برای مقاصد دیگر استفاده کند.

به طور کلی می‌توان گفت سیستم مالی سنتی مبتنی بر اعتماد مردم به دولت است. در این سیستم بدون وجود نهاد ناظر، تایید و ثبت تراکنش‌ها به درستی انجام نمی‌شود و ممکن است بسیاری از کاربران پول‌های خود را چندین بار خرج کنند که این مساله در عمل ارزش پول را به شدت کاهش می‌دهد. بنابراین ما به دنبال سیستمی هستیم که در آن بتوانیم بدون حضور نهاد واسطه و بدون این که به سایر کاربران اعتماد داشته باشیم، تراکنش‌های خود را در دفتر کل ثبت کنیم. این سیستم با حذف نهاد واسط هزینه‌های انتقال را کاهش داده و از چاپ پول بدون پشتوانه توسط دولت‌ها جلوگیری می‌کند و از طرفی با استفاده از تکنولوژی‌های رمزنگاری مشکلات امنیتی شبکه را حل می‌کند.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا چندصد درصد رشد کرده و یا چند ده درصد ریزش کند.

فناوری به کار رفته در ارزهای دیجیتال با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت ارزهای دیجیتال متمایل شوند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می کنند؟

ارزهای دیجیتال برای اینکه بتوانند یک سیستم بدون نیاز به اعتماد و غیرمتمرکز ایجاد کنند، از تکنیک‌های رمزنگاری، تکنولوژی بلاک چین و مشوق‌های اقتصادی استفاده می‌کنند. مجموعه این تکنولوژی‌ها باعث می‌شود که افراد از سراسر دنیا بتوانند به عنوان عضوی از این شبکه فعالیت کرده و به ثبت و تایید تراکنش‌ها بپردازند. این افراد نیازی به اعتماد به یکدیگر ندارند و همه فعالیت‌های آن‌ها طبق پروتکل‌های از پیش تعیین شده انجام می‌شود. در صورتی که کاربری بخواهد خلاف این پروتکل عمل کند، جریمه می‌شود و برای فعالیت صادقانه نیز پاداش شبکه به کاربر داده می‌شود. در ادامه بخش‌های مختلف این سیستم را بررسی می‌کنیم.

سوالات متداول درباره ارزهای دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال شکل خاصی از پول هستند که بر پایه علم رمزنگاری ساخته شده‌اند. ویژگی مهم آن‌ها غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیری بلاک چین آن‌هاست که در اغلب این ارزها، چنین خصوصیاتی مشاهده می‌‌شوند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

تقریبا تمام ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین کار می‌کنند. با این حال هر یک از آن‌ها بلاک چین را به طریق متفاوتی پیاده‌سازی کرده که در سازوکارهای اجماع این مورد مشاهده می‌شود.

چگونه ارزهای دیجیتال را بخریم یا بفروشیم؟

ارزهای دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی‌های آنلاین داخلی خریداری کرد و یا به فروش رساند. برای این کار نیاز به گذراندن عملیات احراز هویت دارید.

✅ از اینکه با ما همراه بودید بسیار متشکریم برای عضویت در گروه تلگرامی ما اینجا کلیک کنید . 🙏🌹