بلاک چین چیست؟

مقدمه

باسلام خدمت دوستان و عزیزان همیشگی Forex_1944 ، از این که با ما همراه هستید بسیار متشکریم .

اصطلاح بلاک چین (Blockchain) در حالت لغوی به‌معنای زنجیره‌ای از بلاک‌هاست. فناوری بلاک چین مفهومی نسبتاً جدید است که امکان ثبت داده‌ها در فضایی به‌نام بلاک و سپس اتصال این بلاک‌ها به هم مانند یک زنجیره را فراهم می‌کند. همین اتصال زنجیروار بلاک‌ها به هم امنیت داده‌ها را تضمین می‌کند و امکان تغییر آن‌ها را به حداقل می‌رساند.

فناوری بلاک چین بی‌تردید یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های قرن بیست‌ویکم است. باتوجه‌به تأثیر موجی بلاک چین روی بخش‌ها و صنایع مختلف، از امور مالی گرفته تا زنجیره تأمین و حتی آموزش و پرورش، آشنایی با این فناوری و نحوه به‌کارگیری مؤثر آن، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. کاربرد فناوری های بلاک چین در دنیای واقعی، آن‌قدر زیاد و جذاب است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

در این مطلب که به‌کمک مطالبی از وب‌سایت‌های کوین تلگراف ، مک کینزی ، ارز دیجیتال ونوبیتکس نوشته شده است، به بررسی کامل فناوری بلاک چین، کاربردها و مزایا و معایب آن می‌پردازیم. با انواع بلاک چین و مفاهیم مهم مرتبط با آن آشنا می‌شویم و درباره سیر تکاملی آن توضیح خواهیم داد. بنابراین اگر دوست دارید بدانید بلاک چین چگونه کار می‌کند و به‌دنبال مطلبی جامع می‌گردید که با زبانی ساده پیچیدگی‌های آن را توضیح دهد، این مقاله برای شماست.

تکنولوژی ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و اگر با بازار ارزهای دیجیتال و رمز ارزها مانند ارز دیجیتال بیت کوین آشنا باشید احتمالاً بارها نام بلاک چین را شنیده‌اید. از آنجایی که این فناوری اساس کار ارزهای دیجیتال است، اهمیت زیادی دارد که بدانید بلاک چین چیست و چگونه کار می‌کند. اگر به تازگی وارد دنیای کریپتو کارنسی و سرمایه‌گذاران در ارزهای دیجیتال شده‌اید، با این مقاله ویرگول همراه باشید تا در ادامه به سوال Blockchain چیست پاسخ دهیم، اجزای تشکیل‌دهنده و نحوه‌ی کار آن را توضیح دهیم، به بررسی مزایا و معایب آن بپردازیم و آن را با بیت کوین و همچنین بانک‌های سنتی مقایسه کنیم. در انتها نیز با توجه به ویژگی‌های و کارکرد‌های فناوری رو به پیشرفت بلاک چین، پیش‌بینی‌ها در رابطه با آینده‌ی آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

بلاک چین چیست؟

بلاک چین (blockchain) یک دفتر کل توزیع شده دیجیتال غیرمتمرکز و عمومی است که انواع داده‌ها و اطلاعات را در خود ذخیره می‌کند. شاید فکر کنید هر پایگاه داده دیگری هم قادر است چنین کاری را انجام دهد؛ پس بلاک چین چه تفاوتی با سایر پایگاه‌های داده دارد؟

تفاوت اصلی بلاک چین با هر پایگاه داده دیگری این است که کاملاً غیرمتمرکز عمل می‌کند؛ یعنی داده‌ها را مانند بانک در یک صفحه اکسل یا سرورهای مرکزی ذخیره نمی‌کند؛ بلکه نسخه‌های بسیار زیادی از آن‌ها را بین شبکه‌ای از رایانه‌ها توزیع می‌کند. به همین دلیل، نیازی به یک قدرت متمرکز برای مدیریت پایگاه داده خود ندارد.

به‌کمک بلاک چین می‌توان به‌صورت دائمی، تغییرناپذیر و شفاف، همه داده‌ها و تراکنش‌ها را ثبت کرد. هرچیزی که دارای ارزش است، خواه کالای فیزیکی باشد یا غیرفیزیکی، در این شبکه مبادله‌شدنی است. بعد از ثبت اطلاعات در بلاک چین، هرگز نمی‌توان چیزی را در آن تغییر داد.

بلاک چین (Blockchain) شبکه‌ای است که با استفاده از تکنولوژی‌های Decentralized (توزیع شده) و رمزنگاری، تاریخچه تمام تراکنش‌های انجام شده با دارایی‌های دیجیتال مانند بیت کوین و ... را در دفتر کلی ذخیره می‌کند. امکان تغییر در اطلاعات ذخیره شده در بلاک چین وجود ندارد و تمام اطلاعات ثبت شده در آن به صورت شفاف در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. شبکه بلاک چین همان چیزی است که حذف بانک‌ها و مؤسسات مالی از تراکنش‌های دارایی‌های دیجیتال را امکان‌پذیر کرده و امنیت ارزهای دیجیتال را تضمین می‌کند. موضوعی که باعث شده دارایی‌های دیجیتال طرفداران زیادی پیدا کنند.

بلاک چین‌ها بیشتر به دلیل نقش حیاتی در سیستم‌های ارزهای دیجیتال برای حفظ یک رکورد امن و غیرمتمرکز از تراکنش‌ها شناخته می‌شوند، اما موارد استفاده از آن‌ها به ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شود. بلاک چین‌ها را می‌توان برای تغییرناپذیر کردن داده‌ها در هر صنعتی مورد استفاده قرار داد. از آن‌ها می‌توان برای ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps)، سیستم‌های مدیریت زنجیره تامین، سیستم‌های رای‌گیری و موارد دیگر استفاده کرد. فناوری زیربنایی یک بلاک چین این پتانسیل را دارد که صنایع مختلف را با ایجاد اعتماد، امنیت و کارایی متحول کند.

از زمان معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹، استفاده از بلاک چین از طریق ایجاد ارزهای دیجیتال مختلف، برنامه‌های کاربردی مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن های غیرقابل تعویض (NFT) و قراردادهای هوشمند افزایش یافته است.

در تعریف بلاک چین چنین آمده است: فناوری بلاک چین ساختاری است که سوابق معاملاتی (بلاک‌ها) را به صورت پایگاهی از داده‌ها به نام «زنجیره یا Chain» در شبکه‌ای از «گره‌ها یا Node ها» که به صورت همتابه‌همتا (peer-to-peer) به یکدیگر متصل شده‌اند، ذخیره می‌کند. به کل این مجموعه یک «دفتر کل دیجیتال یا digital ledger» می گویند. کمی پیچیده است؟ بگذارید توضیح ساده‌تری از آن ارائه کنیم.

بلاک چین به زبان ساده ؛ شبکه ای از داده های غیر قابل تغییر

اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم بلاک چین چیست، باید آن را به صورت زنجیره‌ای بلند از داده‌ها در نظر بگیریم. داده‌ها در واقع شامل تراکنش‌هایی هستند که در شبکه انجام می‌گیرند. سوابق تراکنش‌ها در بسته‌هایی به نام بلاک ذخیره می‌شوند. هر بلاک بعد از تکمیل و تأیید اطلاعات آن، به انتهای زنجیره اضافه می‌شود. این زنجیره از بلاک‌ها که به آن بلاک چین می گوییم در گره‌ها یا نودهای شبکه ذخیره می‌شوند. گره‌ها کامپیوترهایی هستند که وظیفه ذخیره کل اطلاعات شبکه را دارند و یک نسخه از تمام داده‌ها در آن‌ها ذخیره می‌شود.

📌 ویژگی های اصلی بلاک چین

1. تغییر ناپذیری و شفافیت

مکانیسم بلاک چین طوری است که وقتی بلاک‌های جدید به دفتر کل اضافه می‌شوند، دیگر کسی نمی‌تواند به عقب برگردد و آن را دستکاری، حذف یا ویرایش کند.

2. غیر متمرکز بودن

بلاک چین هیچ مرجع یا نهاد واحدی ندارد که آن را کنترل کند. گروهی متشکل از رایانه‌ها که به آن‌ها نود (Node) می‌گویند شبکه را مدیریت می‌کنند. می‌توانیم هرچیزی از ارز دیجیتال گرفته تا اسناد مهم و قراردادها را در آن ذخیره کنیم و با استفاده از کلید خصوصی مستقیماً به آن‌ها دسترسی داشته باشیم.

3. امنیت پیشرفته

همین که بلاک چین نیازی به مرجع مرکزی ندارد، امنیت آن را تضمین می‌کند. زیرا هیچ قدرتی نمی‌تواند به‌میل خود ویژگی‌های شبکه را تغییر دهد. بااین‌حال، استفاده از رمزنگاری در این سیستم هم لایه امنیتی دیگری به آن اضافه می‌کند.

سیستم امنیتی بلاک چین از نوع «دو کلید» است. تمام اطلاعات موجود در بلاک چین رمزنگاری شده‌اند و ماهیت واقعی داده‌ها پنهان است. با کلید عمومی که فقط یک آدرس شامل رشته‌ای از حروف و اعداد است تراکنش‌ها را انجام می‌دهید و برای دسترسی به داده‌ها از کلید خصوصی استفاده می‌کنید.

4. دفتر کل توزیع شده

بلاک چین دفتر کل عمومی است که اطلاعاتی درباره تراکنش‌ها ارائه می‌دهد. همه‌چیز در فضای باز قرار دارد و چیزی از کسی پنهان نمی‌ماند. همه مشارکت‌کنندگان در شبکه، این دفتر کل را ذخیره می‌کنند و می‌دانند در آن چه می‌گذرد.

5. مکانیسم اجماع

هر بلاک چین شامل الگوریتم اجماع است. به‌زبان ساده، اجماع نوعی فرایند تصمیم‌گیری برای گروهی از نودهای فعال در شبکه است که درست مانند سیستم رأی‌گیری، اکثریت پیروز می‌شود و اقلیت باید از آن حمایت کند.

الگوریتم‌های اجماع متفاوتی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها، اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) هستند. به‌خاطر اجماع است که در شبکه بلاک چین، نیازی نیست نودها به هم اعتماد داشته باشند. اجماع تضمین می‌کند که اکثریت با تصمیمِ گرفته‌شده موافق‌اند و این خودش اعتماد ایجاد می‌کند.

6. سرعت در تسویه واریزها

در سیستم سنتی، برخی نقل و انتقالات بانکی ممکن است حتی چند روز طول بکشد یا سیستم خراب شود. بلاک چین در مقایسه با سیستم‌های بانک‌داری سنتی برای تسویه واریزها، سریع‌تر است. مخصوصاً واریزهای برون‌مرزی برای کارگران خارج از کشور که باید برای خانواده‌شان پول ارسال کنند، با بلاک چین بسیار سریع‌تر انجام می‌شود. کارمزد آن‌ها هم بسیار کمتر از بانک‌های سنتی است.

دفتر کل دیجیتالی ( Digital ledger ) چیست و چرا ایمن است ؟

در واقع بلاک چین یک دفتر کل دیجیتالی بزرگ است که اطلاعات تراکنش‌های شبکه به شکل دقیقی در آن ذخیره می‌شود. هر اطلاعاتی برای اینکه وارد شبکه شود باید توسط یک امضای دیجیتال تأیید شود و مورد تایید سایر اعضای شبکه قرار بگیرد. هیچکس مالک شبکه بلاک چین نیست و همه افراد می‌توانند به تمامی اطلاعات ثبت شده در شبکه دسترسی داشته باشند؛ اما نمی‌توانند در اطلاعات تغییری ایجاد کنند. زیرا تمام اطلاعات شبکه در هر گره ذخیره می‌شود و برای تغییر آن باید کل نسخه‌های کپی موجود در تمامی گره‌ها تغییر کند. علاوه بر این ساختار بلاک چین نیز به گونه‌ای است که تغییر اطلاعات یک بلاک باعث نامعتبر شدن آن خواهد شد.

در ادامه بیشتر با تکنولوژی بلاک چین آشنا می‌شویم و با مثال‌هایی توضیح می‌دهیم که چرا خرید تتر امروزه طرفداران بیشتری از معامله مستقیم دلار بین کشورها دارد.

مثال شبکه بلاک چین و دلیل محبوبیت آن

فرض کنید که قصد انتقال پول در شبکه بانکی را دارید. بانک حساب و شما مقصد را چک می‌کند، پول را انتقال می‌دهد تراکنش خود را دریافت می‌کند و حساب مبدا و مقصد را به روز رسانی می‌کند. اما همه این کارها توسط سیستمی انجام می‌گیرد که توسط بانک کنترل می‌شود. اگر کسی به سیستم بانکی نفوذ کند می‌تواند پول را به جای واریز به حساب دوست شما به حسابی که می‌خواهد منتقل کند. این اتفاق هزاران بار در سال در سراسر جهان رخ می‌دهد!

در سیستم بلاک چین همه چیز شفاف است، اطلاعات شما و اطلاعات دوست شما توسط همه افراد حاضر در شبکه بررسی و تایید می‌شود. الگوریتم‌ها، هش ها و ماینر ها از اینکه دارایی‌های دیجیتال شما به درستی منتقل شده باشند اطمینان حاصل می‌کنند. بعد از انجام تراکنش هیچکس قدرت تغییر اطلاعات آن را ندارد و همه افراد در شبکه می‌توانند اطلاعات تراکنش را ببینند. از طرفی کارمزد تراکنش نیز بسیار کمتر از کارمزد بانک است.

تاریخچه بلاک چین

یک باور رایج نادرست درباره بلاک چین این است که این فناوری در سال ۲۰۰۸ ابداع شده است. درحالی‌که تاریخچه بلاک چین به سال ۱۹۹۱ برمی‌گردد. در آن زمان، استوارت هابر (Stuart Haber) و دبلیو اسکات استورنتا (W. Scott Stornetta) چیزی را که امروز به‌عنوان فناوری بلاک چین می‌شناسیم، در رویای خود می‌دیدند.

اولین کاری که آن‌ها انجام دادند، تلاش برای ایجاد زنجیره‌ای از بلاک‌های امن رمزنگاری‌شده بود؛ به‌طوری‌که هیچ‌کس نتواند برچسب زمانی اسناد موجود در آن را دستکاری کند. یک‌سال بعد، آن‌ها سیستم خود را ارتقا دادند و درخت مرکل را در آن گنجاندند. این کار باعث شد کارایی شبکه افزایش یابد و در نتیجه، امکان جمع‌آوری اسناد بیشتر در یک بلاک فراهم شود.

با همه این اوصاف، تاریخچه بلاک چین از سال ۲۰۰۸ به بعد اهمیت واقعی خود را پیدا می‌کند. زمانی‌که فرد یا گروهی ناشناس به‌نام ساتوشی ناکاموتو وارد عمل شدند.

ساتوشی ناکاموتو مغز متفکر پشت فناوری بلاک چین است. هنوز هیچ‌کس چیز زیادی درباره ساتوشی نمی‌داند. او کسی بود که بیت کوین را به جهان معرفی کرد؛ پادشاه ارزهای دیجیتال که اولین کاربرد فناوری بلاک چین است.

ساتوشی در سال ۲۰۰۹، وایت پیپری درباره بلاک چین منتشر کرد و در آن، جزئیاتی درباره این‌که چطور این فناوری به‌خوبی برای افزایش اعتماد دیجیتال تجهیز شده است ارائه داد. ساتوشی توضیح داد که غیرمتمرکز بودن بلاک چین بدان معناست که هیچ‌کس هرگز بر چیزی کنترل نخواهد داشت.

اززمانی‌که ساتوشی ناکاموتو از صحنه خارج شد و توسعه بیت کوین را به دیگر توسعه‌دهندگان اصلی سپرد، بلاک چین همچنان تکامل یافته است. سیر تکاملی بلاک چین به این صورت است:

فاز یک، تراکنش‌ها

1. بلاک چین و ظهور بیت کوین ؛ از سال 2008 تا 2013

بیشتر افراد تصور می‌کنند بیت کوین و بلاک چین یکی هستند. این در حالی است که بلاک چین در اصل یک فناوری زیربنایی است و ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین روی آن ایجاد می‌شوند.

بیت کوین در سال ۲۰۰۸ متولد شد و اولین کاربرد فناوری بلاک چین بود. ساتوشی ناکاموتو در وایت پیپر خود از آن به‌عنوان «سیستم الکترونیکی همتا به همتا» یاد کرد. او ابتدا بلاک جنسیس را تشکیل داد و سپس سایر بلاک‌ها را از آن استخراج و به یکدیگر متصل کرد. به این ترتیب، یکی از بزرگترین زنجیره‌های بلوکی تشکیل شد که حاوی اطلاعات و تراکنش‌ها است.

فاز دو، قراردادها

2. بلاک چین و توسعه اتریم ؛ از سال 2013 تا 2015

در آن زمان، یکی از توسعه‌دهندگانی که احساس می‌کردند بیت کوین هنوز به پتانسیل کامل خود نرسیده است، ویتالیک بوترین، نابغه کانادایی‌روسی علوم رایانه بود. بوترین به‌خاطر محدودیت‌های بیت کوین، روی چیزی که آن را نوعی بلاک چین انعطاف‌پذیر می‌دانست، کار کرد. بلاک چینی که می‌توانست علاوه بر اینکه یک شبکه همتا به همتا باشد، کارهای مختلفی هم انجام دهد.

اتریوم در سال ۲۰۱۳، به‌عنوان یک بلاک چین عمومی جدید با عملکردهای بیشتر درمقایسه‌با بیت کوین متولد شد؛ نوآوری بزرگی که آن را نقطه‌عطف تاریخ بلاک چین می‌دانند.

بوترین با فعال‌کردن عملکردی که به افراد اجازه می‌دهد سایر دارایی‌ها نظیر قراردادها را هم در بلاک چین ثبت کنند، اتریوم را از بلاک چین بیت کوین متمایز کرد. این ویژگی جدید، قابلیت‌های اتریوم را از یک ارز دیجیتالِ صرف، به پلتفرمی برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز گسترش داد.

فاز ۳، برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز

3. بلاک چین و آینده ؛ سال 2018

تاریخچه تکامل بلاک چین با اتریوم و بیت کوین متوقف نمی‌شود. در سال‌های اخیر، تعدادی از پروژه‌ها همه قابلیت‌های فناوری بلاک چین را به کار گرفته‌اند. پروژه‌های جدید علاوه بر ارائه ویژگی‌های نو با استفاده از قابلیت‌های بلاک چین، به‌دنبال رفع برخی از کمبودهای بیت کوین و اتریوم هستند.

نئو (NEO)، یکی از این برنامه‌های کاربردی است که به‌عنوان اولین پلتفرم بلاک چینی منبع باز و غیرمتمرکز راه‌اندازی شد. بعد از آن آیوتا (IOTA) بود که در آن، برخی از توسعه‌دهندگان در رقابت برای سرعت‌بخشیدن به توسعه اینترنت اشیا، به گونه‌ای مناسب از فناوری بلاک چین استفاده کردند.

علاوه بر این دو، پلتفرم‌های بلاک چینی دیگری نظیر زی‌کش، مونرو و دش هم به‌عنوان راهی برای رسیدگی به پاره‌ای از مشکلات امنیتی و مقیاس‌پذیری مرتبط به برنامه‌های بلاک چین ۱.۰ به وجود آمدند. این سه پلتفرم که آلت‌کوین‌های حریم خصوصی نامیده می‌شوند، قصد دارند سطوح بالایی از حریم خصوصی و امنیت در هنگام اجرای تراکنش را ارائه دهند.

✅ از اینکه با ما همراه بودید بسیار متشکریم برای عضویت در گروه تلگرامی ما اینجا کلیک کنید . 🙏🌹 ، امیدوارم در این مقاله تونسته باشم جواب سوالاتون رو داده باشم . روز خوبی داشته باشید .