من علیرضا طباطبایی وکیل پایه یک با همکاری جمعی از وکلا، مهندسان کامپیوتر و کارشناسان جرائم رایانه ای در سال ۹۳ گروه حقوقی تخصصی وکیل سایبری را تاسیس کردم. اینجا مطالب روز دانش حقوقی جهان را دنبال کنید
خبرنامه وکیل سایبری (11 تیر)
بسمه تعالی
خبرنامه وکیل سایبری
آخرین اخبار روز حقوق سایبری و جرایم سایبری جهان را با وکیل سایبری دنبال کنید.
این خبرنامه زیرنظر مستقیم علیرضا طباطبایی وکیل متخصص حوزه جرایم سایبری آماده می شود.
11 تیر 1402
خبر اول:
نکته مهم در مورد بهداشت سایبری چیست؟
فریب تبلیغات ارائه شده را نخورید. در مورد برقراری امنیت سایبری راه حل سریعی وجود ندارد. برقراری امنیت سایبری نیاز به تلاش مستمر دارد. ما نمیتوانیم یک سرویس جدید بخریم تا تهدیدات آنلاین را برای همیشه از بین ببرد. حفاظت از سیستم های ما نیازمند تلاش پایدار و هدفمند می باشد. به همین دلیل موضوع بهداشت سایبری باید جدی گرفته شود.
بهداشت سایبری به عنوان مجموعه ای از اقدامات و فرآیندهای کوچک و مکرر در نظر گرفته می شود. هدف از آن کاهش خطر شکست یا حمله موفقیت آمیز می باشد. این تاکتیک های امنیتی بسته به سازمان و صنعت متفاوت خواهد بود. قبل از شروع، ممکن است از خود بپرسیم "چه تهدیداتی در حوزه ما وجود دارد؟" ارزیابی کامل ریسک، به ما امکان میدهد تا بر روی حوزههای مشخص تمرکز کنیم و به مسائلی که تأثیر معتبری بر روی عملکرد دارند، رسیدگی کنیم.
شیوههای عملیاتی برتر شامل سه بخش اصلی می باشند:
هسته (Core):
این بخش شامل اقدامات اصلی در زمینه امنیت سایبری و مدیریت ریسک می باشد که تکمیل کننده فرآیندهای موجود در سازمان هستند. این اقدامات شامل شناسایی، حفاظت، پاسخگویی و بازیابی در برابر حملات میشوند. این بخش به عنوان یک راهنمای عملی و قابل اجرا برای سازمانها در جهت تقویت امنیت سایبری در نظر گرفته می شود.
سطوح پیادهسازی (Implementation Tiers):
این بخش مربوط به تعیین سطح آمادگی سازمان در برابر ریسک و امنیت سایبری می باشد. سطوح پیادهسازی بر اساس تمایل به پذیرش ریسک، اولویتها، بودجه و عوامل دیگر تعیین میشوند. این بخش به سازمانها کمک میکند تا استراتژی مناسبی برای مدیریت ریسک و بهبود امنیت سایبری خود تعیین کنند.
نمایه ها (Profiles):
این بخش مربوط به تطابق بخش هسته و سطوح پیادهسازی می شود و به سازمانها کمک میکند تا بهبودهای احتمالی را در زمینه امنیت سایبری شناسایی کنند. با ترکیب این دو بخش، سازمانها میتوانند برنامههای خود را بهبود ببخشند و فرصتهایی را برای بهبود امنیت سایبری در اختیار بگیرند.
این چارچوب نه تنها مبتنی بر بهترین شیوههای عملکرد می باشد، بلکه همچنین قابلیت انعطافپذیری را برای سازمانها فراهم میکند تا این چارچوب را بر اساس نیازها و شرایط خاص خود تنظیم کنند. با رعایت این رویکرد، میتوانیم بهبودهای چشمگیری در قابلیت مقابله با تهدیدات سایبری و حفاظت از امنیت سازمان داشته باشیم.
اجرای بهداشت سایبری کار آسانی نمی باشد. ادغام این شیوه ها در عملیات ما، نیاز به منابع مالی و زمان دارد. هدف ما، ایجاد لایههایی از اقدامات امنیتی و در نهایت، مصونیت قویتر در برابر حملات آتی می باشد.
با داشتن یک استراتژی موثر برای مدیریت ریسک، میتوانیم به صورت سیستماتیک و مداوم خطرات را نظارت کنیم و اقدامات مناسبی را برای کاهش آنها انجام دهیم. با تمرکز بر روی اولویتها و استفاده از روشهای مدیریتی مانند تحلیل ریسک، مقابله با خطرات و ایجاد راهکارهای امنیتی، میتوانیم بهبودهای مستمری در مدیریت ریسک داشته باشیم.
همچنین، با تداوم این استراتژی و تجربه کسب شده، تواناییها و مهارتهای ما در شناسایی و ارزیابی ریسکها بهبود مییابد. این مسئله به ما امکان میدهد تا بهترین رویکردها و روشهای مدیریت ریسک را در طول زمان پیاده سازی کنیم و درک بهتری از محیط کسب و کار و تهدیدات مرتبط با آن داشته باشیم.
ما نباید درباره اجرای بهداشت سایبری سهلانگاری کنیم. لازم و ضروری ست که فرآیندهای خود را حداقل یک بار در سال یا هنگامی که تغییرات قابل توجهی اتفاق میافتد، مانند ایجاد خطوط کسب و کار جدید یا گسترش محصولات، ارزیابی و به روز رسانی کنیم.
همچنین، باید توانایی انعطافپذیری را در به روزرسانی و اصلاح فرآیندهایمان داشته باشیم تا با تغییرات محیط کسب و کار و نیازهای امنیتی جدید سازگار شویم.
در همین راستا، همکاری با شرکای شخص ثالث نیز میتواند مفید باشد. با اعتماد به شرکای معتبر و دارای تخصص لازم در حوزه امنیت سایبری، میتوانیم از منابع و دانش خارجی بهرهبرداری کنیم و برای مدیریت ریسکهای سایبری خود بهترین راهکارها را اعمال کنیم.
بدون شک، تبلیغات فناوری موثر است. اما اغلب تبلیغات در زمینه فناوری و امنیت سایبری تلاش میکنند تا با استفاده از تکنیکهای جذاب ما را متقاعد کنند که به خرید ابزارها و راهکارهای جدید بپردازیم. در این زمینه بهتر است که ما هوشمندانه و با تحلیل دقیق، تصمیم بگیریم.
مهمترین نکته این است که راه حل یکسانی برای همه در حوزه امنیت سایبری وجود ندارد. هر سازمان و شرکتی با توجه به نیازها، تهدیدات و محدودیتهای خود نیاز به راهکارها و سیاستهای امنیتی منحصر به فرد دارد. بنابراین، قبل از خرید هر ابزار یا راهکاری، باید با تحلیل و ارزیابی دقیق نیازها و شرایط خود، بهترین راهکارها را انتخاب کنیم.
بهداشت سایبری به معنای اجرای تدابیر امنیتی پایه و رعایت استانداردهای بهروزرسانی، مدیریت رمزنگاری، آموزش کاربران و برقراری یک فرهنگ امنیتی در سازمان می باشد. این استراتژی به ما کمک میکند تا با توجه به نیازها و شرایط خود، رویکردهای موثر و شخصیسازی شده برای مدیریت ریسکها و حفظ امنیت سایبری اتخاذ کنیم.
منبع خبر : talkbusiness
خبر دوم:
امنیت سایبری شبکه هوشمند و آمادگی در برابر نسل جدید تهدیدات سایبری
با ورود به عصر جدیدی از نوآوری دیجیتال، صنعت برق دستخوش دگرگونی قابل توجهی شده است. ظهور شبکه های هوشمند، که از فناوری اطلاعات برای بهینه سازی تولید و توزیع برق استفاده می کنند، بخش کلیدی این تغییر می باشند. ولی، با این پیشرفت ها، چالش های جدیدی هم به ویژه در حوزه امنیت سایبری به وجود آمده است.
نسل جدید تهدیدات سایبری به طور فزاینده ای پیچیده می شود و حفاظت از شبکه های هوشمند را به یک نگرانی مبرم برای شرکت ها و دولت ها در سراسر جهان تبدیل می کند.
شبکه های هوشمند با ماهیت به هم پیوسته و دیجیتالی خود، ذاتاً در برابر تهدیدات سایبری آسیب پذیر هستند. این تهدیدها می توانند سرقت داده یا اختلال در خدمات باشند که موجب خاموشی در سطح گسترده می شوند. به این ترتیب، اهمیت امنیت سایبری در شبکه های هوشمند را نمی توان نادیده گرفت. یک تخلف نه تنها می تواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی شود، بلکه می تواند ایمنی و امنیت میلیون ها نفر را به خطر اندازد.
برای مبارزه با این تهدیدات، اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه برای امنیت سایبری بسیار مهم است. این فرایند نه تنها شامل اجرای اقدامات امنیتی قوی می شود، بلکه نظارت مستمر و به روز رسانی را در می گیرد. یکی از استراتژیهای مؤثر، استفاده از تجزیه و تحلیل پیشرفته و هوش مصنوعی (AI) برای شناسایی و پاسخ به ناهنجاریها بصورت آنی می باشد. این فناوریها میتوانند به شناسایی تهدیدهای بالقوه قبل از ایجاد آسیب قابل توجه کمک کنند و اقدام سریع را ممکن سازند.
یکی دیگر از استراتژی های حیاتی، توسعه یک چارچوب جامع امنیت سایبری می باشد. این فرایند باید شامل دستورالعملهای روشنی در مورد نحوه رسیدگی به تهدیدات احتمالی، شناسایی و پاسخ به بازیابی باشد. همچنین باید آموزش های منظمی را برای کارکنان در نظر بگیرد تا اطمینان حاصل شود که آنها مجهز به جدیدترین دانش و مهارت برای مقابله با تهدیدات سایبری هستند.
علاوه بر این، با توجه به ماهیت بهم پیوسته شبکه های هوشمند، تقویت همکاری بین ذینفعان ضروری می باشد. این مورد شامل شرکت های آب و برق، ارائه دهندگان فناوری، تنظیم کننده ها و دولت ها می شود. این نهادها با همکاری یکدیگر می توانند دانش، بهترین شیوه ها و منابع را برای افزایش امنیت کلی اکوسیستم شبکه هوشمند به اشتراک بگذارند.
اقدامات نظارتی هم نقشی اساسی در تضمین امنیت سایبری شبکه هوشمند ایفا می کند. دولت ها باید مقررات و استانداردهای سختگیرانه ای وضع کنند که اجرای اقدامات امنیتی قوی را الزامی کند. این مقررات باید به طور منظم به روز شوند تا منعکس کننده چشم انداز تهدید در حال تغییر و پیشرفت در فناوری باشند.
انتقال به شبکههای هوشمند نیازمند ایجاد تغییر در طرز فکرمان می باشد. به جای اینکه امنیت سایبری را به عنوان یک هزینه در نظر بگیریم، باید آن را به عنوان یک بخش جداییناپذیر از زیرساخت شبکه هوشمند مورد توجه قرار دهیم. یعنی باید در فناوریها و شیوههای امنیتی پیشرفته سرمایهگذاری کنیم، حتی اگر هزینه اولیه آنها زیاد باشد. زیانهای احتمالی ناشی از یک حمله سایبری بسیار بیشتر از این سرمایهگذاریهای اولیه خواهد بود.
در نتیجه، همانطور که ما از مزایای شبکه های هوشمند استقبال می کنیم، ضروری است که برای تهدیدات سایبری مرتبط هم آماده شویم. نسل جدید تهدیدات سایبری پیچیده تر و آسیب رسان تر از همیشه خواهد بود. بنابراین، یک رویکرد فعال و جامع در مورد امنیت سایبری ضروری می باشد. با استفاده از فناوریهای پیشرفته، توسعه چارچوبهای قوی، تقویت همکاری و اجرای مقررات سختگیرانه، میتوانیم امنیت و انعطافپذیری شبکههای هوشمند خود را تضمین کنیم. با انجام این کار، ما نه تنها از زیرساخت های حیاتی خود محافظت می کنیم، بلکه از ایمنی و رفاه میلیون ها نفری که به آن متکی هستند هم محافظت می کنیم.
منبع خبر : energyportal
خبر سوم:
کسب درآمد از طریق محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی
بیتردید، تلاقی بین چتباتهای هوش مصنوعی و تبلیغات دیجیتال یک حوزه جالب و پیچیده است. با پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، نگرانیها درباره سوءاستفاده یا عواقب غیرمنتظرهای که ممکن است به وجود آید، وجود دارد. یکی از این نگرانیها، تولید محتوا با کیفیت پایین توسط هوش مصنوعی است که میتواند برندها را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش وبسایتهای "بی کیفیت" شود.
در حال حاضر، هوش مصنوعی در مرکز توجه قرار دارد، صنایع را متحول می کند و ردپایی ماندگار در جامعه ای که ما می شناسیم، بر جای می گذارد. اما اگر از این فناوری دگرگونکننده سو استفاده شود، چه اتفاقی میافتد؟ اگر از هوش مصنوعی به نحوی نادرست استفاده شود، اینترنت پر از محتواهایی می شود که توسط هوش مصنوعی تولید می گردد. این محتواها ممکن است شامل اخبار جعلی، تبلیغات مخرب و یا پست های رسانههای اجتماعی منحرف باشد.
در این دنیای جدید، رباتها به عنوان ابزارهای هوش مصنوعی به کار گرفته میشوند تا محتوایی را تولید کنند که بهطور خودکار و بدون دخالت انسانی ساخته شده است. این محتواها به طور عمده در سایتهای کیفیت پایین قرار میگیرند که با استفاده از تبلیغات دیجیتال، درآمد زیادی را به خود اختصاص میدهند. با اینکه این روند همچنان ادامه دارد، اما بسیاری از برندها در مورد وابستگی و دخالت خود در این شبکه پیچیده اطلاعی ندارند.
برندها برای تبلیغ محصولات خود در اینترنت از یک سیستم خودکار به نام "تبلیغات برنامهریزیشده" (programmatic advertising) استفاده میکنند. در این سیستم، برنامههای کامپیوتری یا الگوریتمها تصمیم میگیرند که آگهیها را در کدام وبسایتها قرار دهند. این تصمیمات بر اساس محاسبات پیچیدهای صورت میگیرد که هدف آن جلب توجه حداکثری مشتریان می باشد. به همین دلیل، برخی از برندها ممکن است تبلیغات خود را در وبسایتهایی قرار دهند که در مورد آنها اطلاعات کاملی ندارند و کنترل انسانی در فرآیند انتخاب و نظارت بر این تبلیغات به حداقل میرسد.
در این رویکرد، میتوان آن را مانند ایجاد یک تور دریایی در نظر گرفت که هدف آن صید بیشترین تعداد ماهی می باشد، حتی اگر برخی از ماهیان در آبهایی قرار داشته باشند که اصلاً قصد صید آنها را نداشته باشیم.
حاکمیت الگوریتمی
بیش از ۱۴۰ برند جهانی درگیر این پدیده شدهاند، به طوری که هزینههای بزرگی برای تبلیغات در وبسایتهایی صورت میگیرد که محتواهای تولید شده در آنها به وسیله هوش مصنوعی ساخته شدهاند و به طور کلی کیفیت پایین دارند. برندها اغلب از وجود خود در این وبسایتها و حتی از نفوذ هوش مصنوعی در این محتواها آگاهی ندارند. این موضوع نگرانیهایی را درباره عدم کنترل برندها بر تبلیغاتشان و ناکارآمدی سیستمهای تبلیغاتی در فضای دیجیتال برانگیخته است.
گوگل، که به طور قاطعانه محتواهای "اتوماتیک و اسپم" را ممنوع کرده است، در عمل به طور گسترده به این تبلیغات خدمات میدهد. افزایش وبسایتهای خبری ناقص و ناامن که توسط هوش مصنوعی تولید میشوند، نگرانکننده است.
الگوریتم قدرتمندی که در پشت پرده تبلیغات برنامهنویسی شده، کنترل را در دست دارد و به صورت ناگهانی تصمیمهایی را میگیرد که تاثیر قابل توجهی بر روند تبلیغات و نمایش آنها دارد. این الگوریتم میتواند با تحلیل دقیق دادهها و الگوهای رفتار کاربران، تبلیغات را در مکانها و زمانهایی قرار دهد که احتمالاً بیشترین توجه کاربران را به خود جلب کند. این رویکرد بر اساس الگوریتمهای پیچیده و محاسباتی استوار می باشد که بر اساس اهداف و استراتژی تبلیغدهندهها تنظیم میشوند.
با پیشرفت تکنولوژی هوش مصنوعی، کسبوکارها با چالشها و ریسکهایی روبرو می شوند. آنها باید توانایی راهنمایی در استفاده از هوش مصنوعی را داشته باشند تا از تولید محتوای ناخواسته و اسپمی که توسط الگوریتمها تولید میشود، جلوگیری کنند. همچنین، آنها باید توانایی رقابت در یک منظومهی دیجیتالی که توسط الگوریتمها اداره می شود را داشته باشند. این موضوع به این معنی است که باید استراتژیها و رویکردهایی را برای استفاده از هوش مصنوعی به طور هوشمندانه و با اهداف مشخص تعیین کنند تا بهرهوری بالا و حفظ کیفیت و اعتبار محتوا را تضمین کنند.
مسئله تولید محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی و روشهای اسپم در تبلیغات دیجیتال مشکل جدیدی نیست. این مسئله در گذشته هم وجود داشته و با تکامل تکنولوژی، شکل جدیدی از خود را نشان میدهد. به عنوان مثال، در دهه 2000 میلادی، تولید محتوای با کیفیت پایین و پر از کلمات کلیدی به منظور بهبود رتبهبندی در موتورهای جستجو استفاده میشد. همین مشکل اکنون با استفاده از هوش مصنوعی و سیستمهای خودکار به شکلی پیچیدهتر و با قابلیت تولید محتوای بیشتر و گستردهتر ظاهر شده است.
در اوایل سال 2010، موتورهای جستجو تلاش کردند تا وبسایتهایی که توسط انسان تدارک دیده شده بودند، مانند ویکی پدیا و ردیت را در اولویت قرار دهند. این مسئله منجر به کاهش موقت در شیوع وبسایتهای بی کیفیت شد.
اما در طول زمان، ترکیبی از عوامل باعث بازگشت وبسایتهای بی کیفیت شده است. یکی از عوامل اصلی تکامل الگوریتمهای موتورهای جستجو می باشد. با توسعه موتورهای جستجو، آنها سعی کردند نتایج جستجوی شخصیسازی شده را بر اساس ترجیحات و رفتارهای کاربران فراهم کنند.
عامل دیگر درآمدزایی از طریق تبلیغات می باشد. شبکهها و پلتفرمهای تبلیغاتی امکان نمایش تعداد زیادی تبلیغ را برای وبسایتهایی با کیفیت پایین فراهم میکنند و درآمد آنها را براساس تعداد کلیکها و نمایشها محاسبه میکنند. این امر برای وبسایتهای بی کیفیت انگیزهای جهت نمایش تبلیغات بیشتر و افزایش درآمد به وجود میآورد.
بنابراین، با توجه به این عوامل، بازگشت ترافیک به وبسایتهای پر از تبلیغات اتفاق افتاده است.
پیشرفت هایی که در حوزه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین رخ داده است، توانایی ایجاد و انتشار متن تولید شده توسط هوش مصنوعی را در مقیاس بیسابقهای افزایش داده است. به عبارت دیگر، با استفاده از این ابزارهای پیشرفته هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، تولید و انتشار محتوا به صورت خودکار ممکن شده است. این امر منجر به مخاطرات جدی در زمینه اخلاقی و اثرات سوء اجتماعی میشود.
با استفاده بیملاحظه از این ابزارها و عدم در نظر گرفتن تاثیرات اجتماعی آنها، ممکن است خسارات جدی به جامعه وارد شود.
تلاشهای صورت گرفته در حوزه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بدون شک منجر به ایجاد رباتهایی شده است که در تقلید از تعاملات انسانی بسیار موفقتر عمل میکنند. اما یک عامل مهم دیگر که در این موضوع نقش مهمی ایفا میکند، وجود خطوط مبهم بین تعامل انسانی و مشارکت رباتها می باشد.
شرکتهای بزرگ اینترنتی و پلتفرمهای تبلیغاتی نمیتوانند به تبلیغکنندگان بگویند که بخش قابل توجهی از تعاملات تبلیغاتی آنها در واقع توسط رباتها انجام میشود. این موضوع به معنای پذیرش وجود رباتها و عدم توانایی در تشخیص تمایز بین تعاملات انسانی و تعاملات رباتی میباشد.
این شرکتها به خاطر رقابتی که در صنعت تبلیغاتی برقرار است و همچنین حفظ اعتماد تبلیغکنندگان، تمایل دارند تا این نوع تعاملات را پنهان نگه دارند. این وضعیت باعث میشود خط بین تعاملات انسانی و رباتی مبهم بماند و تشخیص آنها برای کاربران و تبلیغکنندگان سختتر شود.
بنابراین، این عدم شفافیت و خطوط مبهم بین تعاملات انسانی و رباتی میتواند به شکست صحت و صداقت در تبلیغات منجر شود و نوعی نقض در شفافیت و اعتماد ما بین کاربران و تبلیغکنندگان تلقی شود.
شرکتها از دو راهبرد همزمان استفاده میکنند. ابتدا، آنها از دادههایی که از تعامل رباتها به دست میآید، برای آموزش الگوریتمهای رتبهبندی جستجو استفاده میکنند تا به تبلیغدهندگان این احساس را بدهند که تعاملی انسانی واقعی در حال رخ دادن است. در راهبرد دوم، کاربران واقعی را به سمت وبسایتهای پر از تبلیغات هدایت میکنند. این عمل باعث شکل گیری یک پیشبینی خودآگاه میشود که ترافیک انسانی افزایش یافته، نرخ کلیک رباتها هم افزایش می یابد و یک اکوسیستم عجیب و غریب ایجاد می شود که در آن انسانها و رباتها در یک چرخه قرار می گیرند و همه اینها تحت نظارت الگوریتم قدرتمندی می باشد.
وضعیت نگرانکننده ارتباط همزیستی بین انسانها و رباتها تنها یک بخش کوچک از چالشهایی است که در مورد وضعیت فعلی اینترنت و جهتگیری آن در آینده مطرح میشود. هرچه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بیشتر پیشرفت کنند، مرزهای میان تعامل انسانی و تعاملهای تولیدشده توسط رباتها مبهم خواهد شد و ما را به سمت مشکلات پیچیدهتری سوق میدهند.
چرا هوش مصنوعی مسئولیتپذیر برای آینده محتوای آنلاین بسیار حیاتی می باشد؟
در آینده، حفظ مسئولیتپذیری هوش مصنوعی برای محتوای آنلاین بسیار حیاتی است. در حال حاضر، برخی از وبسایتها با استفاده از هوش مصنوعی و تولید محتوای کم کیفیت و پر از تبلیغات، سود خود را به دست میآورند. اما برای بقای این وبسایتها، نیازمند جلب ترافیک انسانی هستند. به همین دلیل، حفظ استانداردها و اصول اخلاقی در استفاده از هوش مصنوعی و تولید محتوای آن به منظور ارائه محتوای با کیفیت و اعتمادبخش به کاربران، بسیار اهمیت دارد. در غیر اینصورت، ما در معرض خطر از بین رفتن اعتماد عمومی، خراب شدن اینترنت به عنوان یک منبع اطلاعات موثق و نقض حقوق کاربران قرار میگیریم.
تبلیغات برنامهریزی شده، نقشی حیاتی در اقتصاد گسترده اینترنت ایفا میکنند. این تبلیغات به کسبوکارها امکان میدهند تا به مخاطبان در مقیاس بزرگی دسترسی یابند. اما به همراه این قابلیت، وبسایتهای بیهوده نیز به راحتی میتوانند رشد کنند. بدون تبلیغات برنامهریزی شده، تبلیغات بیارتباط و بیاهمیت به ما نمایش داده خواهند شد، کیفیت محتوا و خدمات به شدت کاهش خواهد یافت و احتمال ایجاد محدودیتهای پرداختی بیشتر خواهد شد.
معضلی که در برابر آن قرار داریم، تجزیه و تحلیل سیستم تبلیغات برنامهریزی شده یا نگرانی از اینکه الگوریتمهای هوش مصنوعی آیندهمان را پیشبینی خواهند کرد نیست، بلکه پیدا کردن روش های استفاده مسئولانه و مؤثر از این فناوری مهم می باشد. تمرکز باید بر روی ایجاد تدابیری باشد که جریان اطلاعات نادرست را مهار کند و اطمینان حاصل شود که محتوای ارائه شده به مخاطبان اصلی و قابل اعتماد می باشد. اما اینکه کدام خبر جعلی ست و کدام یک جعلی نیست، مسئله پیچیده ای ست که نیازمند بررسی، تحلیل دقیق و تعیین استانداردهای مشخص می باشد.
منبع خبر : cybernews
مطلبی دیگر از این انتشارات
خبرنامه وکیل سایبری (8 مهر)
مطلبی دیگر از این انتشارات
خبرنامه وکیل سایبری (9 مرداد)
مطلبی دیگر از این انتشارات
خبرنامه وکیل سایبری (22 خرداد)