خبرنامه وکیل سایبری (21 تیر)

بسمه تعالی

خبرنامه وکیل سایبری

آخرین اخبار روز حقوق سایبری و جرایم سایبری جهان را با وکیل سایبری دنبال کنید.

این خبرنامه زیرنظر مستقیم علیرضا طباطبایی وکیل متخصص حوزه جرایم سایبری آماده می شود.

21 تیر 1402




خبر اول:

همه چیز درباره احراز هویت دو مرحله ای (2FA)


همچنان که عصر دیجیتال به تکامل خود ادامه می دهد، ما هم به طور فزاینده ای به پلتفرم های آنلاین مختلف، اعم از بانکی، خرید یا ارتباطات برای انجام فعالیت های روزانه خود وابسته هستیم. متأسفانه این افزایش حضور آنلاین مسیر را برای تهدیدات سایبری هموار کرده است. احراز هویت دو مرحله ای (2FA) را اجرا کنید، این فرایند یک اقدام امنیتی می باشد که برای محافظت از اطلاعات حساس ما در برابر مجرمان طراحی شده است.

احراز هویت دو مرحله ای، از حساب های آنلاین ما با استفاده از رمز عبور که یک عامل واحد برای احراز هویت می باشد، محافظت می کند. احراز هویت دو مرحله ای، همانطور که از نام آن پیداست، با درخواست دو روش جداگانه برای تأیید هویت، یک لایه امنیتی بیشتر ارائه می دهد. عامل اول معمولا چیزی است که شما می دانید (مانند رمز عبور)، در حالی که عامل دوم می تواند چیزی باشد که شما دارید (مثل گوشی هوشمندتان برای دریافت کدهای تایید) یا چیزی که شما هستید (مانند اثر انگشت یا تشخیص چهره).

اهمیت احراز هویت دو مرحله ای با توجه به تکنیک های پیچیده ای که امروزه توسط مجرمان سایبری استفاده می شود، مشخص می گردد. ممکن است رمز عبور به تنهایی برای ایمن سازی حساب شما کافی نباشد. شما باید از احراز هویت دو مرحله ای استفاده کنید. با فعال بودن 2FA، حتی اگر شخصی موفق به دریافت رمز عبور شما شود، برای دسترسی به حساب شما به عامل دوم نیاز دارد. این لایه امنیتی افزوده شده می تواند خطر دسترسی غیرمجاز را کاهش دهد و از هویت آنلاین شما محافظت نماید.

فعال کردن احراز هویت دو مرحله ای در حساب‌های آنلاین

فعال سازی احراز هویت دو مرحله ای ممکن است در پلت‌فرم‌های مختلف کمی متفاوت باشد، اما روند اصلی همه آنها یکسان می باشد. راهنمای کلی در این مورد:

حساب های ایمیل (Gmail، Outlook، و ...):

اکثر ارائه دهندگان ایمیل گزینه ای برای احراز هویت دو مرحله ای در تنظیمات امنیتی حساب دارند. به طور معمول، می‌توانید انتخاب کنید که کد تأیید را از طریق پیامک دریافت کنید یا از یک برنامه احراز هویت استفاده کنید. پس از راه‌اندازی، هر بار که وارد سیستم می‌شوید، این مرحله تأیید دوم از شما درخواست می‌شود.

رسانه های اجتماعی (فیس بوک، توییتر و ...):

مانند ایمیل، می توانید تنظیمات 2FA را در قسمت امنیت تنظیمات حساب خود پیدا کنید. برخی از پلتفرم‌ها استفاده از کلیدهای امنیتی را به عنوان یک لایه حفاظتی اضافه می‌کنند.

پلتفرم های بانکداری و تجارت الکترونیک:

بانک ها و سایت های خرید آنلاین معمولاً 2FA را بخاطر امنیت بیشتر ارائه می دهند. آنها معمولاً از کدهای پیامکی یا اعلان های درون برنامه ای به عنوان عامل دوم استفاده می کنند.

در همه این موارد، به یاد داشته باشید که اطلاعات بازیابی خود را به روز نگه دارید. این مسئله تضمین می کند که اگر دسترسی به عامل دوم خود را از دست بدهید (به عنوان مثال، تلفن همراه تان)، همچنان می توانید دوباره به حساب خود دسترسی پیدا کنید.

همچنان که ما به تعامل بیشتر با دنیای دیجیتال ادامه می دهیم، اتخاذ استراتژی هایی که از هویت آنلاین ما محافظت می کند بسیار مهم تلقی می شود. احراز هویت دو مرحله ای به عنوان خط دوم دفاعی قوی عمل می کند و اطلاعات شخصی و مالی شما را در برابر تهدیدات سایبری بالقوه ایمن نگه می دارد. ممکن است برای ورود به سیستم نیاز به انجام اقدامات بیشتری باشد، اما مزایای امنیتی 2FA به طور قابل توجهی بیشتر می باشد. بنابراین، منتظر نمانید تا قربانی شوید. 2FA را فعال و امنیت آنلاین خود را تقویت کنید.

منبع خبر : yourstory




خبر دوم:

آیا هوش مصنوعی و امنیت سایبری می توانند با یکدیگر همزیستی داشته باشند؟


درست مانند هر فناوری جدیدی، قدرت هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل حجم بزرگی از داده‌ها و اتوماسیون فرآیندها، با خطر استفاده نادرست در جهت اهداف خلاف قانون همراه می باشد.

با جذابیت و غوغای حضور هوش مصنوعی در بخش‌های شرکتی، دولتی و آموزشی، هیجان بیشتری برای استفاده‌های آتی از آن بوجود آمده است. ابزارهای هوش مصنوعی می توانند کار روزانه را سریعتر و کارآمدتر کنند. ولی، با این که این ابزارها در بسیاری از سناریوها مزایای بزرگی را ارائه می دهند، اما می توان از آنها سوء استفاده کرد یا به دلایل ناپسند مورد استفاده قرار داد. یکی از نگرانی های خاص استفاده از هوش مصنوعی در امنیت سایبری می باشد.

مطمئناً سال 2023 را می توان به عنوان سالی توصیف کرد که هوش مصنوعی به جریان اصلی تبدیل شده است. در اکتبر 2022، نویسنده ای درباره دموکراتیزه کردن هوش مصنوعی فرضیه ای را مطرح کرد. او نوشت: «هوش مصنوعی تنها زمانی به پتانسیل کامل خود دست می یابد که در دسترس همه باشد و هر شرکت و سازمانی بتواند از آن بهره مند شود. خوشبختانه در سال 2023، این امر آسان تر از همیشه خواهد بود. تعداد روزافزونی از اپلیکیشن‌ها، بدون در نظر گرفتن سطح مهارت فنی، عملکرد هوش مصنوعی را در اختیار هر کسی قرار می‌دهند. در دنیای تجارت هم، شرکت‌ها به سرعت محصولات و ابزارهایی را با برخی از اجزای هوش مصنوعی معرفی کرده اند. طبق نظرسنجی IBM در سال 2023، «75 درصد از مدیران عامل معتقدند که برتری رقابتی به این مسئله بستگی دارد که چه کسی دارای پیشرفته‌ترین هوش مصنوعی مولد می باشد. مدیران همچنین خطرات یا موانع بالقوه فناوری مانند اخلاقیات و امنیت را هم در نظر می گیرند. بیش از نیمی از مدیران عامل مورد بررسی نگران امنیت داده ها هستند و 48 درصد نگران دقت داده ها هستند.

اینترنت اشیا و هوش مصنوعی

اینترنت اشیا (IoT) همچنان محرکی برای ابزارها و فرآیندهای پیشرفته هوش مصنوعی خواهد بود. این اکوسیستم شامل دستگاه های هوشمند، برنامه های کاربردی اینترنت اشیا و نوعی رابط کاربری گرافیکی برای مدیریت این دستگاه ها می باشد. یک دستگاه اینترنت اشیا را می توان در لوازم خانگی، حسگرها و دستگاه های ارتباطی یافت که می توانند برای انتقال مقادیر قابل توجهی داده برنامه ریزی شوند.

طبق گزارش FinancesOnline، «تعداد دستگاه‌های متصل به اینترنت اشیا در سال 2020 حدود 8.74 میلیارد برآورد شده است. انتظار می رود این ارقام در سال 2030 حدود 200 درصد افزایش یابد و ارزش تخمینی آن بیش از 1 تریلیون دلار باشد. با افزایش تعداد دستگاه ها، نیاز به جمع آوری، ذخیره و تجزیه و تحلیل داده ها نیز افزایش می یابد. همانطور که نشریه IT InfoWorld در سال 2022 اشاره کرد، با استفاده از هوش مصنوعی، شبکه‌ها و دستگاه‌های IoT می‌توانند از تصمیم‌های گذشته درس بگیرند، فعالیت‌های آینده را پیش‌بینی کنند و به طور مداوم عملکرد و قابلیت‌های تصمیم‌گیری را بهبود بخشند. هوش مصنوعی به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهد که «خودشان فکر کنند»، داده‌ها را تفسیر کرده و بدون تأخیر و ازدحام ناشی از انتقال داده‌ها، بصورت آنی تصمیم بگیرند. با گسترش اینترنت اشیا، هوش مصنوعی همچنان به رشد خود ادامه می دهد زیرا تعداد زیادی از دستگاه ها را مدیریت می کند.

اینترنت اشیا و امنیت سایبری

خانه‌های هوشمند، شهرها و خودروهای متصل فشارهای تازه ای بر شرکت‌ها و مؤسسات دولتی برای اطمینان از ایمنی داده‌ها وارد می‌کنند. در دسامبر 2022، شرکت Insider Intelligence پیش بینی کرد که تا سال 2026، 4.3 میلیارد اتصال تلفن همراه اینترنت اشیا در سراسر جهان و تا سال 2026 بیش از 64 میلیارد دستگاه اینترنت اشیا نصب خواهد شد. با این رشد خارق العاده اینترنت اشیا، تقاضای طبیعی برای ابزارهای امنیت سایبری قوی و مستقل وجود دارد. در دنیای اینترنت اشیا، عملکرد نیازی به دخالت انسان ندارد. همانطور که وبسایت مایکروسافت بیان می‌کند، "در واقع در رایانه‌های متصل به شبکه و چندمنظوره، که می‌توانند توسط حمله‌کنندگان تصاحب شوند، خطر واقعی وجود دارد که به مسائلی فراتر از امنیت اینترنت اشیا (IoT) منجر می‌شود."

حتی معمول ترین وسیله‌ای که از طریق اینترنت در معرض خطر قرار می‌گیرد، از جاسوسی با مانیتورهای ویدئویی کودک گرفته تا خدمات قطع شده در تجهیزات مراقبت‌های بهداشتی نجات‌بخش می‌تواند دردسرساز باشد. هنگامی که مهاجمان کنترل را در دست می گیرند، می توانند داده ها را سرقت کنند، در ارائه خدمات اختلال ایجاد کنند، یا هر جنایت سایبری دیگری که با رایانه انجام می شود را مرتکب شوند. بنابراین، چالش مدیریت تعداد روزافزون دستگاه‌ها و همزمان حفظ عملکرد، ایمنی و امنیت آن‌ها وجود دارد.

نقش مهم هوش مصنوعی

توانایی هوش مصنوعی در واکنش سریع به تهدیدات سایبری مزایای خاصی دارد. راه‌حل‌های هوش مصنوعی مختلفی وجود دارد که از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای نظارت، شناسایی و پاسخ مناسب به تهدیدات سایبری استفاده می‌کنند. هوش مصنوعی می تواند حجم زیادی از داده ها را خیلی سریعتر از انسان ها تجزیه و تحلیل کند. در واقع می‌تواند ابزار مفیدی برای شناسایی تهدیدات سایبری جدید، تجزیه و تحلیل ترافیک وب و پیش‌بینی دستگاه‌هایی باشد که ممکن است مستعد حملات داده‌ها باشند، و در عین حال تنظیمات پیشگیرانه مناسب را انجام دهد. هوش مصنوعی همچنین می تواند استراتژی های حفاظت از امنیت سایبری را توصیه کند.

اما در عین حال، هوش مصنوعی همچنین می‌تواند در صورت مواجهه با تهدیدات جدید یا ناشناخته‌ای که هنوز آنها را شناسایی نکرده است، «نتیجه نادرست» ایجاد کند. الیزا سیلورمن در ژوئن برای شرکت اتوماسیون جریان کاری Zapier نوشت: «اگر بتوان مدل‌های هوش مصنوعی را فریب داد و ورودی‌های خطرناک را به‌عنوان ایمن طبقه‌بندی کرد، برنامه‌ای که با این هوش مصنوعی توسعه‌یافته است، می‌تواند بدافزار را اجرا کند و حتی کنترل‌های امنیتی را دور بزند تا این بدافزار دسترسی بالاتری بدست آورد. مدل‌های هوش مصنوعی که فاقد نظارت انسانی هستند، می‌توانند در برابر مسمومیت داده‌ها آسیب‌پذیر باشند.»

هوش مصنوعی در اختیار افراد نامناسب قرار دارد

در حالی که هوش مصنوعی می تواند ابزارهای بسیاری را برای مبارزه با نفوذهای سایبری فراهم کند، اما به ابزاری مفید برای مجرمان سایبری نیز تبدیل شده است. کارشناسان، مدیران و مقامات دولتی نگران مهاجمانی هستند که از هوش مصنوعی برای نوشتن نرم‌افزاری استفاده می‌کنند که می‌تواند به روش‌های جدید وارد شبکه‌های شرکتی شود، ظاهر و عملکرد را تغییر می دهند تا تشخیص داده نشوند، و داده‌ها را به صورت غیرقانونی از طریق فرآیندهایی که طبیعی به نظر می رسند، به بیرون منتقل می کنند.

استفاده محتاطانه از هوش مصنوعی در امنیت سایبری

هنگام در نظر گرفتن هوش مصنوعی برای امنیت سایبری، مهم است که اهداف عملیات را در نظر بگیرید و اهداف قابل ارزیابی آن را به دقت تعیین کنید. در مورد هوش مصنوعی محدودیت‌هایی وجود دارد، اما با کارکنان آموزش‌دیده در زمینه هوش مصنوعی و امنیت سایبری، می‌توان تدابیر امنیتی را اعمال کرد. مانند هر فرآیند امنیت سایبری، این یک پیشنهاد، یک بار برای همیشه نمی باشد، بلکه مستلزم بازگشت مداوم و نظارت، ارزیابی و حسابرسی سیستم‌هاست. هوش مصنوعی و امنیت سایبری می توانند همزیستی داشته باشند. اما آنها تنها در صورتی این کار را با موفقیت انجام خواهند داد که یک جزء انسانی هم وجود داشته باشد.

منبع خبر : govtech




خبر سوم:

آیا بخش خدمات مالی در برابر مجرمان سایبری ایمن می باشد؟

· نرخ جرایم سایبری افزایش یافته و حملات جنایی پیچیده تر شده اند.

· سازمان تنظیم مقررات احتیاطی استرالیا (APRA) در حال ارزیابی قابلیت و امنیت سازمان‌های مالی از جمله صندوق‌های بازنشستگی می باشد.

· نقاط ضعف جدی و قابل توجهی در امنیت شناسایی شده است.

نقاط ضعف جدی در امنیت سیستم‌های مالی استرالیا شناسایی شده است، که این موضوع باعث شده تا نظارتگران مالی اقدامات سختگیرانه‌تری در برابر عدم پایبندی به مقررات انجام دهند.

در سال های اخیر، برخی از بزرگترین برندهای کشور و جهان قربانی جرایم سایبری و هک شده اند. نرخ جرایم سایبری افزایش یافته و حملات جنایی پیچیده تر شده اند.

این جنایات بسیاری از سالمندان را تحت تأثیر قرار داده و اعتماد آنها را به مؤسسات مالی متزلزل کرده است.

برای افزایش تحریم در برابر این حملات، بیش از ۳۰۰ بانک، بیمه‌گر و نماینده صندوق بازنشستگی در یک ارزیابی سایبری مستقل شرکت می‌کنند که بزرگترین مطالعه ای می باشد که توسط سازمان تنظیم مقررات احتیاطی استرالیا (APRA) انجام می‌شود.

این سازمان از همه شرکت کنندگان خواسته است که یک حسابرس مستقل را برای ارزیابی انطباق آنها با استانداردهای احتیاطی خود تعیین کنند.

هدف از این اقدامات، اطمینان حاصل کردن از این است که شرکت‌های تحت نظارت دارای توانایی پیشگیری، شناسایی و پاسخ به تهدیدات امنیت سایبری باشند.

در صورت شناسایی نقاط ضعف و گزارش‌دهی نقض، APRA اعلام کرده است که فرایند نظارتی خود را تشدید خواهد کرد.

خلاصه ای از یافته ها

بعد از انجام مرحله اول ارزیابی، نقاط ضعف کنترلی متداول شامل موارد زیر بودند:

شناسایی و طبقه‌بندی ناقص برای دارایی‌های اطلاعاتی حساس و حیاتی. بدون شناسایی و طبقه‌بندی صحیح، ممکن است برای سازمان‌ها دشوار باشد تا تعیین کنند که کنترل‌های امنیت اطلاعات مناسبی را برای حفاظت از داده‌های حساس و حیاتی در برابر دسترسی یا فاش کردن غیرمجاز اعمال کنند. این نقاط ضعف نشان می دهد که سازمان‌های مالی ممکن است نتوانند از داده‌های حساس و حیاتی محافظت کنند.

ارزیابی محدود قابلیت امنیت اطلاعاتی شخص ثالث. این امر نگران کننده می باشد زیرا سازمان‌ها در واقع بر ارائه دهندگان خدمات جهت مدیریت سیستم‌های حیاتی خود اعتماد می‌کنند. در برخی موارد، طرح‌های کنترل امنیت اطلاعاتی وجود ندارد.

تست کنترل ناکافی. در بسیاری از موارد، برنامه‌های تست کنترل ناقص، نامنظم و فاقد استقلال هستند.

برنامه‌های پاسخ به حوادث به صورت منظم بررسی و تست نمی‌شوند. این برنامه‌ها ناقص هستند و تست و بررسی منظم بر روی آنها انجام نمی شود.

مرور محدود توسط حسابرسی داخلی درباره کنترل‌های امنیت اطلاعاتی. ارزیابی حسابرسی داخلی درباره کنترل‌های امنیت اطلاعاتی شخص ثالث در صنعت محدود می باشد. در برخی موارد، حسابرسان داخلی که تست کنترل را انجام می‌دهند، مهارت‌های لازم در زمینه امنیت اطلاعات را ندارند.

برنامه ریزی برای آینده

سازمان‌های مالی اکنون در مرحله دوم ارزیابی APRA شرکت می‌کنند و انتظار می‌رود مرحله نهایی در اواخر سال جاری برگزار شود.

این سازمان در بیانیه‌ای در وب‌سایت خود نوشته: «هر نهاد را تشویق می‌کند تا ضعف‌های رایج ذکر شده در بالا را به همراه استاندارد احتیاطی بررسی کند و استراتژی‌ها و برنامه‌های مربوطه را برای رسیدگی به کاستی‌ها در کنترل‌های امنیت سایبری و سیاست‌های حاکمیتی خود بگنجاند».

این نهاد اعلام کرده است که با سازمان‌هایی که الزامات آن را برآورده نمی‌کنند همکاری خواهد کرد و با صنعت به منظور ارتقای استانداردهای مقاومت سایبری در بخش خدمات مالی تعامل بیشتری خواهد داشت.

منبع خبر : miragenews




خبر چهارم:

خدمات حذف داده با هدف حفظ حریم خصوصی

با افزایش کلاهبرداری هویت، متخصصان امنیتی باید از خدمات حذف داده استفاده کنند.

بازار داده‌های شخصی یک کسب‌وکار پیچیده‌ می باشد که در آن می‌توان تمامی جزئیات را مبادله کرد و افراد را در برابر کلاهبرداری آسیب‌پذیرتر نمود.

کلاهبرداری آنلاین، از جمله سرقت هویت، درصد قابل توجهی از کل جرایم را تشکیل می دهد.

مجرمان سایبری به طور فزاینده ای از داده های آنلاین در مورد افراد استفاده می کنند. اداره امور ارتباطات بریتانیا (OFCOM)، اعلام کرده که 51 درصد از قربانیان کلاهبرداری جعل هویت یا سرقت هویت را تجربه کرده اند. 37 درصد دیگر هم مورد هدف خدمات نرم افزاری رایانه ای یا حملات باج افزار قرار گرفته اند.

کلاهبرداری آنلاین به وسیله نقض اطلاعات یعنی آشکار سازی اطلاعات شخصی حساس، صورت می‌گیرد. این اطلاعات داده هایی هتند که کاربران در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند.

تجارت داده های شخصی هم وجود دارد که به همان اندازه نگران کننده می باشد. کارگزاران داده می توانند با جمع کردن داده ها از منابع متعدد، از جمله حساب های رسانه های اجتماعی، پروفایل های بسیار دقیقی از افراد ایجاد کنند. این مسئله یک سری خطرات به همراه دارد. کارگزاران داده ممکن است خودشان مورد نقض قرار بگیرند، یا ممکن است در مورد فروش اطلاعات افراد محتاط رفتار نکنند.

هر چه اشخاص ثالث داده های بیشتری داشته باشند، در صورت افتادن این داده ها به دست افراد نادرست، خطر بیشتری ایجاد می شود: این موارد شامل اطلاعاتی مانند تاریخ تولد، شماره ملی، سابقه شغلی و حتی سرگرمی ها می شود.

هیچ کس دوست ندارد قربانی کلاهبرداری یا سایر جرایم آنلاین شود. متخصصان امنیتی انگیزه های قوی تری برای محدود کردن افرادی که می توانند به داده های شخصی دسترسی داشته باشند، دارند.

مدیران ارشد امنیت سایبری اهداف جذابی برای گروه های جنایتکار می باشند. آنها این گروه را از طریق فیشینگ، "فیشینگ هدف دار"، باج افزار، به خطر انداختن ایمیل های تجاری یا حتی کلاهبرداری مالی مورد هدف قرار می دهند.

متأسفانه، کنترل داده های شخصی در شبکه می تواند پیچیده و زمان بر باشد قوانینی مانند آیین‌نامه کلی حفاظت از داده‌ها (GDPR) کنترل می‌کند که سازمان‌ها چگونه داده‌ها را جمع‌آوری و پردازش می‌کنند و شهروندان حق دارند سوابق خود را ببینند و درخواست اصلاح یا حتی حذف آنها را ارسال کنند که به آن "حق بر فراموش شدن" گفته می شود.

اما تعداد کارگزاران داده، رسانه های اجتماعی و سایر سرویس های وب که داده های شخصی را نگهداری می کنند بسیار زیاد می باشد. همچنین تنها خطر موجود ناشی از داده های فعلی نمی باشد. حتی اگر یک وب سایت اطلاعات شخصی را از یک سرویس آنلاین حذف کند، سایت های آرشیو مانند Wayback Machine نسخه های قدیمی وب سایت ها را نگه می دارند. البته، کلاهبرداران نیز می توانند به این موارد دسترسی داشته باشند.

کارشناسان توصیه می کنند که افراد با جستجوی آنلاین شروع کنند تا ردپای دیجیتالی خود را شناسایی کنند. در ایالات متحده، گوگل دارای یک ابزار بنام "نتایج درباره شما" می باشد که قرار است به زودی در سطح بین المللی عرضه شود.

به جای تلاش برای حذف دستی داده‌های شخصی خود از وبسایت‌ها، بهتر است از خدمات یک سرویس قابل اعتماد برای حذف داده‌های تان استفاده کنید. این سرویس‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا حضور آنلاین خود را کاهش داده و به امکان نظارت بر آن را برایتان فراهم کنند.

مراحل کلیدی برای ایمن سازی حضور آنلاین تان:

· تنظیمات حریم خصوصی را در سایت های رسانه های اجتماعی بررسی کنید

· اطلاعات خود را از نتایج جستجوی گوگل حذف کنید

· حساب‌های استفاده‌نشده را ببندید و برنامه‌های استفاده نشده گوشی‌های هوشمند را حذف کنید

· تنظیمات حریم خصوصی مرورگر را بررسی کنید و از VPN استفاده کنید

· به طور منظم ردپای دیجیتال خود را بررسی کنید یا از یک سرویس حذف داده خوب استفاده کنید.

یک سرویس حذف داده‌های شخصی بنام Incogni وجود دارد که اطلاعات شخصی شما را از وب پاک می‌کند و از روش های متعددی که داده‌ها را می‌توانند در معرض خطر قرار دهند، خیالتان را راحت می‌کند.


این سرویس از طرف شما با کارگزاران داده در سراسر جهان تماس می گیرد و آن را پیگیری می کند. فرآیندی که صدها ساعت طول می کشد، می تواند براحتی انجام شود. همچنین به حذف اطلاعات شخصی شما از طریق انواع کارگزاران، از جمله سایت‌های جستجوی افراد کمک می‌کند.

منبع خبر : csoonline