خبرنامه وکیل سایبری (3 شهریور)

بسمه تعالی

خبرنامه وکیل سایبری

آخرین اخبار روز حقوق سایبری و جرایم سایبری جهان را با وکیل سایبری دنبال کنید.

این خبرنامه زیرنظر مستقیم علیرضا طباطبایی وکیل متخصص حوزه جرایم سایبری آماده می شود.

3 شهریور 1402




خبر اول:

با نوآوری های فناوری همگام شوید...

با دیجیتالی شدن دنیا، خطر تهدیدات سایبری هم در حال افزایش می باشد. برای تقویت امنیت سایبری خود، فناوری هایی را بررسی کنید که می توانند از داده های شرکت شما محافظت کنند.

پیشرفت های تکنولوژیکی در محیطی که به طور فزاینده دیجیتالی می شود، بسیار رایج شده است و جنبه های مختلف زندگی روزمره ما را متحول کرده است. رشد هوش مصنوعی (AI) در سال‌های اخیر یک پیشرفت چشمگیر بوده است و عصر جدیدی از احتمالات و تحولات را آغاز کرده است. فناوری‌ها و برنامه‌های کاربردی راه خود را در صنایع مختلف پیدا کرده‌اند و امکان اتوماسیون، تصمیم‌گیری بهتر و کارایی کلی را فراهم می‌کنند. ولی، همانطور که جهان دیجیتالی شدن و هوش مصنوعی را پذیرفته است، با جنبه منفی این انقلاب تکنولوژیک هم مواجه می شود: خطرات جدید جرایم سایبری.

به ویژه پس از همه‌گیری COVID-19، صنعت سفر شاهد گسترش و جذابیت فوق‌العاده‌ای بوده است. از آنجایی که مردم اعتماد به نفس خود را برای سفر به دست می‌آورند و بازگشت بی‌سابقه در سفرهای خارجی در سراسر جهان انجام می شود، قرار گرفتن در معرض مجرمان سایبری هم افزایش می یابد. صنعت سفر و گردشگری در سال‌های اخیر به هدف حملات سایبری تبدیل شده است و متحمل تهدیدات مختلفی مانند نقض داده‌ها، حملات باج‌افزاری و تلاش‌های فیشینگ می شود.

پیامدهای مالی ناشی از جرایم سایبری بسیار زیاد می باشد. طبق پیش‌بینی‌های صنعت، هزینه‌های حملات سایبری هر سال به میزان قابل‌توجهی 15 درصد افزایش می‌یابد و تا سال 2025 به رقم خیره‌کننده 10.5 میلیارد دلار می‌رسد. با درک اهمیت این ضرورت، 85 درصد از شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) قصد خود را برای افزایش سرمایه‌گذاری در امنیت فناوری اطلاعات تا پایان سال 2023 اعلام کرده‌اند. سرمایه‌گذاری در اقدامات جامع امنیت سایبری نه تنها یک امر ضروری می باشد، بلکه همچنین یک ضرورت استراتژیک برای موفقیت بلندمدت تلقی می شود.

برای پرداختن به چشم‌انداز تهدید در حال تحول، سازمان‌ها باید از قدرت فناوری‌های در حال تحول و از آن به نفع خودشان استفاده کنند. در زیر چند نمونه پیشرفت فناوری وجود دارد که می تواند به شما در مبارزه با جرایم سایبری کمک کند:

هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی (ML)

هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی (ML) با ارائه قابلیت های پیشرفته برای شناسایی، تجزیه و تحلیل و پاسخگویی به تهدیدات سایبری بصورت لحظه ای، انقلابی در زمینه امنیت سایبری ایجاد می کنند. این فناوری‌ها سیستم‌ها را قادر می‌سازند تا به طور خودکار از حجم وسیعی از داده‌ها یاد بگیرند و الگوها، ناهنجاری‌ها و خطرات بالقوه‌ای را شناسایی کنند که تشخیص آن‌ها برای اپراتورهای انسانی ممکن است دشوار باشد. الگوریتم‌های Al و ML می‌توانند ترافیک شبکه، رفتار کاربر و گزارش‌های سیستم را برای شناسایی فعالیت‌های مخرب، مانند آلودگی‌های بدافزار، تلاش‌های دسترسی غیرمجاز، یا انتقال غیرعادی داده، تجزیه و تحلیل کنند. این رویکرد پیشگیرانه به سازمان ها اجازه می دهد تا به سرعت و به طور موثر پاسخ دهند و تأثیر حملات سایبری را به حداقل برسانند.

بلاک چین

فناوری بلاک چین که در اصل برای ارزهای کریپتو مانند بیت کوین توسعه یافته است، روشی غیرمتمرکز و مقاوم در برابر دستکاری برای ذخیره و تأیید داده ها ارائه می دهد. ویژگی‌های ذاتی آن، مانند شفافیت، تغییر ناپذیری، و اعتبارسنجی مبتنی بر توافق، آن را برای افزایش امنیت سایبری بسیار مناسب می‌سازد. در زمینه امنیت سایبری، بلاک چین می تواند جهت ایمن سازی داده های حیاتی، احراز هویت و ایجاد کانال های ارتباطی امن مورد استفاده قرار گیرد. با غیرمتمرکز کردن ذخیره سازی داده ها و اطمینان از اینکه اطلاعات را نمی توان به راحتی تغییر داد، فناوری بلاک چین یک لایه حفاظتی بیشتر در برابر دسترسی های غیرمجاز، دستکاری داده ها و تهدیدات داخلی اضافه می کند.

معماری اعتماد صفر

مدل‌های سنتی امنیت شبکه با این فرض کار می‌کنند که وقتی کاربر یا دستگاه به شبکه داخلی دسترسی پیدا کرد، می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد. با این حال، با افزایش پیچیدگی تهدیدات سایبری، معماری Zero Trust برجسته شده است. Zero Trust با هدف "هرگز اعتماد نکنید، همیشه تأیید کنید" کار می کند. تحت این مدل، همه کاربران، دستگاه‌ها و ترافیک شبکه غیرقابل اعتماد تلقی می‌شوند و قبل از دسترسی به منابع حیاتی، به‌طور مداوم تأیید و احراز هویت می‌شوند. Zero Trust از تدابیر امنیتی مختلفی مانند احراز هویت چند عاملی، کنترل های دسترسی دقیق و نظارت مستمر استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که تنها نهادهای مجاز می توانند به داده ها و سیستم های حساس دسترسی داشته باشند. با اجرای اصول Zero Trust، سازمان ها می توانند خطر حملات داخلی و خارجی را کاهش دهند، حرکت جانبی را محدود کنند و از دارایی های دیجیتال خود محافظت کنند.

جلوتر ماندن از تهدیدات سایبری مستلزم این مسئله می باشد که سازمان ها از فناوری های در حال تحول به عنوان اجزای جدایی ناپذیر استراتژی های امنیت سایبری خود استقبال کنند. این فناوری‌ها به بسیاری از سازمان‌ها در صنعت کمک کرده‌اند تا در عین حال که هزینه‌های مدیریت امنیت خود را کاهش دهند، ایمن هم بمانند. از آنجایی که کسب‌وکارها با چالش‌های فزاینده امنیت سایبری دست و پنجه نرم می‌کنند، آنهایی که در خط مقدم نوآوری‌های فناوری قرار دارند، با حفاظت از عملیات، شهرت و اعتبار و مهم‌تر از همه، داده‌های ارزشمندشان، برتری رقابتی به دست خواهند آورد.

منبع خبر : hindustantimes




خبر دوم:

بیشترین تقاضا مربوط به کدام نقش قراردادی امنیت سایبری می باشد؟

از آنجایی که امنیت سایبری همچنان در دستور کار سازمان‌های سراسری قرار دارد، تقاضا برای متخصصان سایبری با استعداد بیشتر از همیشه می باشد.

در اینجا به بررسی 5 نقش پیمانکار سایبری که بیشترین تقاضا را در بازار امنیت فناوری امروزی دارند، می پردازیم.

مشاوران امنیتی

مشاوران امنیتی جهت ارتقا وضعیت امنیتی یک سازمان بسیار مهم هستند. آنها معمولاً به عنوان پیمانکار برای درک و ارزیابی شیوه های امنیتی موجود و در نهایت پیشنهادات مشاوره ای برای افزایش امنیت کلی سازمان وارد می شوند.

به غیر از درک جامع امنیت سایبری، مشاوران امنیتی باید تعامل و توانایی های مدیریتی قوی با ذینفعان داشته باشند.

مشاوران امنیت قراردادی درخواست زیادی دارند، زیرا صنایع متنوع نیازمند افرادی هستند که بتوانند به سرعت جزئیات مربوط به پیچیدگی‌های سازمان‌هایشان را درک کنند و راهنمایی سفارشی را به صورت قابل فهمی به ذینفعان فنی و غیرفنی ارائه دهند.

ترکیب دانش فنی و مهارت‌های نرم مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک مشاور امنیتی، دلیلی ست که اغلب این پیمانکاران به طور معمول بین 650 تا 850 پوند در روز دست مزد می‌ گیرند. اما گاهی اوقات، نرخ‌های روزانه بسته به صنعت و دامنه نقش می‌تواند حتی بیش از 1000 پوند برسد.

معماران امنیتی

نقش یک معمار امنیتی مستلزم طراحی، استراتژی‌بندی و محدوده‌بندی وضعیت آینده سیستم‌های امنیتی سازمان‌ها، سیاست‌ها، برنامه‌های کاربردی و فرآیندهای GRC(مدیریت گردش کار، ریسک و تطابق) می‌ باشد.

معماران امنیتی معمولاً به علت رقابت‌پذیری نرخ‌های روزانه در مقایسه با حقوق دائمی و نیاز صنعت به معماران پویا با تجربه‌های متنوع در صنعت، بخش و سیستم‌ها، در بخش پیمانکاری فعالیت می‌کنند.

ترکیبی از درک فنی بسیار بالا، توانایی‌های برنامه‌ریزی استراتژیک و عمل‌گرایی که از طریق سال‌ها تجربه‌ در صنعت به دست آمده، باعث می‌شود که پیمانکاران معمار امنیتی به راحتی ‌بتوانند بین 750 تا 1000 پوند در روز، گاهی حتی تا 1200 پوند در روز را از مشتریان خود درخواست کنند.

تسترهای نفوذ

تست‌کنندگان نفوذ به عنوان هکرهای اخلاقی، آسیب‌پذیری‌های سایبری را شناسایی می‌کنند و به بهبودهای مرتبط با ریسک و آسیب‌پذیری‌ها، و افزایش آگاهی امنیت سایبری برای سازمان‌ها کمک می‌کنند.

پیمانکاران و ارائه دهندگان امنیت خدمات مدیریت شده به دلیل کمبود مهارت های سایبری و همچنین ماهیت دوره ای و موقتی کارشان بر بازار تست نفوذ تسلط دارند. با توجه به اینکه سازمان‌ها برای حفظ الزامات انطباق مقرراتی خود به آزمایش‌های منظم یا ارزیابی‌های موقت وابسته به پروژه، نیاز دارند، تست‌کنندگان نفوذ موقت، این تقاضا را برآورده می‌کنند.

مجموعه‌ای فنی که شامل شبکه، برنامه‌نویسی، رمزنگاری، ارزیابی آسیب‌پذیری و دانش سیستم‌عامل می باشد، در کنار چشم‌انداز تهدید در حال گسترش، یک تست‌کننده نفوذ موفق را ایجاد می‌کند. این مهارت‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد بین ۵۰۰ تا ۸۵۰ پوند در روز درآمد داشته باشند که به طور بالقوه تا ۹۵۰ پوند و بیشتر هم افزایش می‌یابد.

تحلیلگران مرکز عملیات امنیتی (SOC)

تحلیلگران SOC به عنوان خط مقدم امنیت سازمان ها، نظارت بر فعالیت های مشکوک، تفسیر و تجزیه و تحلیل هشدارهای امنیتی و بررسی تهدیدات احتمالی بسیار مورد توجه هستند.

تحلیل‌گران امنیتی پیمانکار معمولاً برای سازمان‌ها جذاب‌تر می‌شوند زمانی که تجربه‌های متنوع در زمینه‌های مختلف صنعتی داشته باشند. آنها در مدت زمان کوتاه‌تری نسبت به همکاران دائمی‌شان در نقش‌های مختلف کار می کنند. تجربه گسترده‌تر آنها با سیستم‌ها، ابزارها و تهدیدهای مختلف، ارزش زیادی دارد. تحلیل‌گران خوب مرکز عملیات امنیتی (SOC) همچنین می‌توانند در زمان حوادث امنیتی به کارکنان تمام وقت یا در صورت نیاز به حفظ عملکرد مرکز عملیات امنیتی بصورت 24 ساعته کمک کنند.

برای اینکه یک تحلیلگر موفق SOC باشید، به درک کاملی از زیرساخت های فناوری اطلاعات، شبکه، SIEM، EDR و ابزارهای مدیریت آسیب پذیری نیاز دارید.

متخصصان امنیت ابری

رشد پذیرش سرویس ابری در میان سازمان‌هایی که به مقیاس‌پذیری، کارایی هزینه و انعطاف‌پذیری نیاز دارند، به این معناست که متخصصان امنیت ابر قراردادی دائماً تقاضای زیادی دارند.

متخصصان امنیت ابری به پیچیدگی‌های پیرامون حفاظت از داده‌ها، حاکمیت، تداوم کسب‌وکار و پتانسیل نقض ناشی از ظهور چشم‌اندازهای تهدید جدید می‌پردازند که قبلاً توسط سازمان‌هایی با زیرساخت‌های داخلی تجربه نشده است.

انتظار می رود که پیمانکاران امنیت ابری سطحی از دانش ارائه دهندگان اصلی ابر را داشته باشند: Azure، AWS و GCP. معماران و مشاوران امنیت ابری از تخصص فنی و توانایی بیانی خود برای ارزیابی زیرساخت ها، سازگاری برنامه ها و الزامات تجاری یک سازمان جهت ابداع راه حل های مناسب بر اساس نیازهای ابری خود استفاده می کنند. مهندسان امنیت ابری ممکن است از درک فنی پیچیده شان برای پیاده سازی ابر یا کارهای مبتنی بر پروژه استفاده کنند.

این تخصص، به متخصصان امنیت ابری اجازه می دهد تا نرخ شروع دستمزد آنها تقریباً 650 پوند در روز در سطح مهندسی تا حدود 1000 پوند در روز و بالاتر در سطوح مشاور، معماری و رهبری افزایش یابد.

برای این 5 نقش مهم امنیتی پیمانکار فناوری اطلاعات، کارفرمایان اغلب به دنبال تجربه گسترده در نقش مشابه در یک سازمان از نظر صنعت و مقیاس هستند. با این که گواهینامه ها می توانند برای پیمانکاران در سطوح ارشد که در فضاهای خاص کار می کنند، مهم باشد اما مسلماً تجربه در این صنعت در حال حاضر از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد.

منبع خبر : contractoruk




خبر سوم:

ایجاد انعطاف‌پذیری سایبری در عصر هوش مصنوعی

امنیت سایبری یکی از مهم‌ترین سرمایه‌گذاری‌های تجاری در میان تهدیدات جدید، از جمله تهدیدات ارائه‌شده توسط هوش مصنوعی مولد می باشد. با این وجود، در حالی که شرکت‌ها برای کاهش ریسک‌های سایبری سرمایه‌گذاری می‌کنند، بسیاری از آنها نمی‌توانند به خوبی اثبات کنند که افزایش هزینه‌ها به بهبود وضعیت سایبری سازمان‌هایشان کمک کرده است؛ این امر اغلب به دلیل کمبود شواهد و دلایل مشخص می باشد.

بر اساس تحقیقات جدید، کمتر سازمانی احساس می‌کند که کسب‌وکارشان می‌تواند در برابر حمله سایبری مقاومت کند. چگونه کسب‌وکارها می‌توانند آمادگی خود را در سطح سازمان برای مقابله با تهدیدات ایجاد و اثبات کنند؟

تعریف انعطاف پذیری سایبری و اهمیت آن

انعطاف پذیری سایبری را به عنوان توانایی و اطمینان برای آماده شدن جهت تهدیدات سایبری و پاسخ موثر به آن تعریف می کنیم. انعطاف‌پذیری سایبری برای موفقیت بلندمدت یک سازمان حیاتی می باشد، به‌ویژه زمانی که شاهد ظهور تهدیدات جدیدی مانند حملات با کمک هوش مصنوعی باشیم. انعطاف‌پذیری واقعی به این معناست که بدانید کل سازمان شما دارای دانش، مهارت و ارزیابی برای واکنش سریع جهت جلوگیری یا کاهش آسیب می باشد.

بر اساس مطالعه انجام شده، سازمان‌های بیشتری انعطاف‌پذیری سایبری طولانی‌مدت را به دلیل چشم‌انداز تهدید در حال تحول و افزایش مداوم حملات سایبری در اولویت قرار می‌دهند. اما، علیرغم اینکه انعطاف پذیری سایبری در راس اولویت های استراتژیک و هزینه ای قرار دارد، بسیاری در برنامه های انطاف پذیری سایبری سازمان ها کوتاهی می کنند.

در سال 2023، انعطاف‌پذیری سایبری همچنان یک اولویت استراتژیک برای مشاغل می باشد. افزایش قابلیت‌های تیم امنیت سایبری و نیروی کار گسترده‌تر به عنوان اولویت استراتژیک برای 80 درصد سازمان‌ها شناخته شده است. در این میان، 44 درصد از پاسخ دهندگان آن را به عنوان یک اولویت بالا طبقه بندی کردند، در حالی که 36 درصد آن را یک اولویت ضروری برای سازمان خود در نظر می گیرند. با وجود این، شکاف قابل توجهی در اثربخشی برنامه های انعطاف پذیری سایبری وجود دارد، زیرا بسیاری از شرکت ها فاقد یک روش جامع برای ارزیابی انعطاف پذیری سایبری یا اثبات آن هستند.

جهت ایجاد چارچوبی برای انعطاف پذیری سایبری چه اقداماتی می توان انجام داد؟

ایجاد یک چارچوب قوی جهت انعطاف‌پذیری سایبری، به ویژه با توجه به افزایش فراوانی و پیچیدگی تهدیدات سایبری، مانند استفاده مجرمان سایبری از هوش مصنوعی برای نوشتن ایمیل‌های فیشینگ واقعی برای سازمان‌ها حیاتی می باشد. مطالعه انجام شده در این زمینه بر نیاز فوری سازمان‌ها به اجرای روش‌هایی جهت ارزیابی بهتر سطوح انعطاف‌پذیری فعلی و پر کردن شکاف‌های مهارت‌های سایبری تاکید می‌کند.

سازمان ها باید وضعیت فعلی آمادگی خود را در مورد تهدیدات سایبری ارزیابی کنند. این مورد شامل ارزیابی شایستگی تیم‌هایشان، شناسایی نقاط ضعف و درک نقاط ضعف مهارت‌ها می شود.

پس از آن، ایجاد مهارت در سطح تیم بسیار مهم می باشد. این امر از طریق جلسات آموزشی منظم و جامع و همچنین از طریق ابزارهای پیشرفته امنیت سایبری قابل دستیابی می باشد.

سپس سازمان‌ها باید شکاف‌های مهارتی را شناسایی کرده و برطرف کنند. یعنی باید اجرای مستمر ارتقاء مهارت در سراسر نیروی کار و استراتژی‌های استخدام انجام گردد تا اطمینان حاصل شود که همه اعضای سازمان از مهارت‌های لازم برای پاسخگویی مؤثر به تهدیدات سایبری برخوردار هستند.

کسب‌وکارها نباید به رویکردهای قدیمی در مورد داده‌های تهدید تاریخی تکیه کنند. در عوض، آنها باید روش‌های جدیدی را برای مقابله با تهدیدات نوظهور اتخاذ کنند. شرکت‌ها باید درک کنند که هدایت دستور کار انعطاف‌پذیری سایبری، نیازمند یک رویکرد جامع و آینده‌نگر می باشد که شایستگی‌ها را ارزیابی می‌کند، مهارت‌ها را ایجاد می‌کند، شکاف‌ها را برطرف می‌کند و فرهنگ امنیت سایبری داخلی را تقویت می‌کند.

نقش مردم در دفاع سایبری قابل چشم پوشی نمی باشد. سازمان ها باید افراد واجد شرایط را با تخصص برای رسیدگی به خواسته های نقش خود استخدام و توسعه دهند. این متخصصان باید با بهترین شیوه های فعلی سایبری هماهنگ باشند و باید انگیزه های ساختاری برای آنها وجود داشته باشد تا مهارت و تخصص خود را گسترش دهند.

سازمان ها همچنین باید بر اجرای برنامه های مدیریت ریسک تجاری تمرکز کنند. این رویکرد به سازمان ها اجازه می دهد تا شکاف ها را شناسایی کنند، ریسک ها را دسته بندی و مداخلات را بر اساس پیامدهای تجاری و مالی اولویت بندی کنند.

در نهایت، پرورش فرهنگ امنیت در درجه اول ضروری می باشد. این مورد شامل ارتباطات آزاد در مورد امنیت و اطمینان از پذیرش مسئولیت امنیت سایبری توسط همه کارکنان می شود.

دستیابی به انعطاف‌پذیری سایبری تمرکز بر روی ورودی‌های مجزا نمی باشد، بلکه اجرای یک رویکرد جامع محسوب می شود.

چگونه کسب‌وکارها می‌توانند آموزش انعطاف پذیری سایبری مؤثری را در مواجهه با تهدیدات سایبری که به سرعت در حال تکامل هستند؛ ارائه دهند؟

از آنجایی که تهدیدات سایبری به سرعت در حال تکامل هستند، آموزش های سنتی کلاس درس و گواهینامه ها با این تهدیدات همگام نمی شوند.

طبق تحقیقات اخیر، آموزش باید جذاب، نوآورانه و مکرر باشد. علاوه بر این، همه اعضای سازمان از متخصصان امنیت سایبری گرفته تا نیروی کار عمومی باید به مشارکت تشویق شوند. در نتیجه، اطمینان حاصل می شود که هر عضو از هر تیم می داند که چگونه تهدیدات سایبری را تشخیص و به آنها پاسخ دهد.

همچنین باید اطمینان حاصل شود که قابلیت‌های سایبری تیمی و فردی به‌روز هستند و آخرین تهدیدها و آسیب‌پذیری‌ها را منعکس می‌کنند و باید بتوانند به سرعت خود را با چشم انداز تهدید سایبری در حال تغییر وفق دهند.

سازمان ها چگونه می توانند انعطاف پذیری سایبری خود را ارزیابی کنند؟

ارزیابی انعطاف پذیری سایبری یک کار پیچیده می باشد که نیاز به یک رویکرد جامع دارد. بر اساس تحقیقات، شکاف قابل توجهی بین اهمیت درک شده انعطاف پذیری سایبری و اثربخشی روش های ارزیابی فعلی وجود دارد.

در تحقیقات انجام شده، پاسخ دهندگان اعلام کرده اند که بین انعطاف پذیری سایبری نیروی کار آنها و موفقیت سازمانشان ارتباط وجود دارد. اما، تنها 58 درصد گفته اند که سازمان آنها به طور موثر انعطاف‌پذیری سایبری را ارزیابی می‌کند. این مسئله نشان می‌دهد که بسیاری از سازمان‌ها ممکن است فاقد یک روش ارزیابی قوی باشند، به معیارهای بی‌اثر متکی باشند، یا اعتماد کمی به روش‌های ارزیابی فعلی خود داشته باشند.

علاوه بر این، تنها 33 درصد از پاسخ دهندگان ابراز اطمینان کرده اند که نیروی کار آنها برای انجام وظایف مربوطه مورد نیاز جهت بهبودی پس از یک حادثه سایبری کاملاً آماده می باشد. این امر نشان می‌دهد که تنها یک سوم سازمان‌ها در حال حاضر یک روش ارزیابی انعطاف پذیری سایبری دارند که تصویر دقیقی از انعطاف پذیری در طول یک حادثه سایبری ارائه می‌دهد.

بنابراین، سازمان‌ها باید روش‌های مؤثرتری برای ارزیابی انعطاف‌پذیری سایبری توسعه دهند. این مورد می‌تواند شامل اجرای روش‌های ارزیابی قوی‌تر، توسعه معیارهای قوی‌تر و ایجاد اعتماد بیشتر در این روش‌های ارزیابی باشد.

در حالی که انعطاف پذیری سایبری به عنوان یک اولویت استراتژیک شناخته می شود، سازمان ها باید شکاف موجود در روش های ارزیابی موثر را برطرف کنند. یک رویکرد جامع که شامل آموزش منظم، ابزارهای پیشرفته امنیت سایبری، و فرهنگ امنیت در درجه اول می باشد، برای ایجاد انعطاف‌پذیری و آمادگی جهت تهدیدات سایبری در حال تکامل ضروری می باشد.

منبع خبر : betanews




خبر چهارم:

از بین رفتن کنترل اجتماعی و گسترش سریع جرایم سایبری: پیامدهای آن در میان جوانان

ظهور عصر دیجیتال، شیوه عملکرد جامعه را متحول کرده است و مزایای بسیار زیادی را به همراه دارد، اما چالش‌های جدیدی را هم بوجود آورده است. یکی از پیامدهای نگران کننده آن، گسترش جرایم سایبری بوده که جوانان به طور فزاینده ای درگیر چنین فعالیت هایی هستند.

در این مطلب، مفهوم از بین رفتن کنترل اجتماعی و افزایش سریع جرایم سایبری را در بین جوانان بررسی می‌کنیم و به پیامدهای گسترده آن بر جامعه و آینده می پردازیم.

از بین رفتن کنترل اجتماعی:

کنترل اجتماعی به مکانیسم ها، هنجارها و نهادهایی اطلاق می شود که افراد را تحت تأثیر قرار می دهند تا با قوانین و هنجارهای اجتماعی سازگار شوند. با این حال، عصر دیجیتال شاهد تضعیف مکانیسم‌های کنترل اجتماعی سنتی به دلیل عواملی مانند ناشناس بودن آنلاین، جوامع مجازی و به هم پیوستگی جهانی بوده است. در نتیجه، جوانان ممکن است کمتر تحت محدودیت‌های مرسوم قرار بگیرند که همین امر منجر به خطر بیشتر درگیر شدن در فعالیت‌های مجرمانه سایبری می‌شود.

کنترل اجتماعی به روش هایی اشاره دارد که در آن جامعه تلاش می کند تا از رفتارهایی که هنجارها را نقض می کند، جلوگیری کرده و تحریم نماید. ناهنجاری، بخشی عادی از هر جامعه محسوب می شود. اینکه یک رفتار، رفتار انحرافی در نظر گرفته شود بستگی به شرایطی دارد که در آن رخ می دهد.

گسترش سریع جرایم سایبری در بین جوانان:

جرایم سایبری به دلیل عوامل مختلف به سرعت در میان جمعیت جوان گسترش یافته است:

الف) دسترسی به فناوری: جوانان امروزی در محاصره فناوری بزرگ شده اند و از سنین پایین در استفاده از آن مهارت پیدا کرده اند. این دسترسی آسان به رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند و اینترنت مشارکت آنها را در فعالیت‌های جرایم سایبری تسهیل می‌کند.

ب) انگیزه های مالی: جذابیت بدست آوردن پول آسان از طریق کلاهبرداری سایبری، کلاهبرداری های فیشینگ، و حملات باج افزار، بسیاری از جوانان به ویژه آنهایی که با مشکلات اقتصادی مواجه هستند را را وسوسه می کند.

ج) تاثیر همسالان: جوامع آنلاین و رسانه های اجتماعی می توانند جوانان را در معرض فرصت های جرایم سایبری قرار دهند و از طریق تاثیر همسالان، چنین رفتاری را عادی کنند.

د) عدم آگاهی: برخی از جوانان ممکن است از عواقب قانونی و شدت جرایم سایبری بی اطلاع باشند و آسیبی که می توانند به بار آورند را دست کم بگیرند.

پیامدها در میان جوانان:

الف) پیامدهای حقوقی: مشارکت در جرایم سایبری می تواند عواقب قانونی شدیدی را به همراه داشته باشد که منجر به سوابق کیفری و محدودیت در فرصت های آتی می شود.

ب) تأثیر منفی بر آموزش: دخالت در جرایم سایبری ممکن است تمرکز جوانان را از آموزش منحرف کند و بر عملکرد تحصیلی و چشم‌انداز بلندمدت آنها تأثیر بگذارد.

ج) از بین رفتن اعتماد: گسترش جرایم سایبری اعتماد در تعاملات و تراکنش های آنلاین را تضعیف می کند و مانع رشد تجارت الکترونیک و خدمات دیجیتال می شود.

د) اختلالات اجتماعی: جرایم سایبری می تواند عملکرد زیرساخت های حیاتی، سیستم های مالی و حتی فرآیندهای دموکراتیک را مختل کند و پیامدهای بالقوه گسترده ای برای جامعه به همراه داشته باشد.

رسیدگی به موضوع:

الف) آموزش و آگاهی: ابتکارات برای آموزش جوانان در مورد اخلاق سایبری، امنیت سایبری و پیامدهای بالقوه جرایم سایبری در افزایش آگاهی ضروری می باشد.

ب) تقویت کنترل های اجتماعی: تقویت مکانیسم های سنتی کنترل اجتماعی در حوزه دیجیتال می تواند به بازدارندگی جوانان از مشارکت در فعالیت های مجرمانه سایبری کمک کند.

ج) همکاری بین ذینفعان: دولت‌ها، مؤسسات آموزشی، سازمان‌های مجری قانون و شرکت‌های فناوری باید برای مبارزه با جرایم سایبری و حمایت از جوانان در معرض خطر همکاری کنند.

نتیجه گیری:

گسترش سریع جرایم سایبری در بین جوانان موضوعی پیچیده می باشد که نیاز به توجه فوری و بموقع دارد. با ادامه پیشرفت فناوری، جامعه باید به علل ریشه‌ای رسیدگی کند، مکانیسم‌های کنترل اجتماعی و رفتار دیجیتالی اخلاقی را تقویت کند. بواسطه توانمندسازی جوانان با دانش و حمایت، می‌توانیم چشم‌انداز دیجیتالی امن‌تر و مطمئن‌تری را شکل دهیم و آینده امیدوارکننده‌ای را برای نسل بعدی تضمین کنیم.

منبع خبر : opinionnigeria