بسمه تعالی

خبرنامه وکیل سایبری

آخرین اخبار روز حقوق سایبری و جرایم سایبری جهان را با وکیل سایبری دنبال کنید.

این خبرنامه زیرنظر مستقیم علیرضا طباطبایی وکیل متخصص حوزه جرایم سایبری آماده می شود.

8 مهر 1402

خبر اول:

آیا شما هم اطلاعات کودکتان را به اشتراک می گذارید؟

بسیاری از والدین بصورت ناآگاهانه اقدام به sharentingمی کنند. این کلمه ترکیبی از «اشتراک‌گذاری» و «فرزند» می باشد و مانند سایر واژه های ترکیبی مرتبط با رسانه‌های اجتماعی مانند sexting(ارسال پیام های صریح جنسی) می باشد. اصطلاح sharenting به معنای اشتراک گذاری عکس ها یا سایر اطلاعات خصوصی در مورد فرزندانمان در رسانه های اجتماعی بدون اطلاع یا رضایت آنها می باشد و معمولا بدون فکر کردن به عواقب طولانی مدت آن، انجام می شود.

اولین پیامد فوری این اقدام، این است که یک ردپای دیجیتال برای خردسال ایجاد می شود. کودکان امروزی حتی قبل از تولد زندگی خود را به نمایش می گذارند. بسیاری از اوقات، پدران و مادران آینده، تصاویر سونوگرافی را در حساب های رسانه های اجتماعی خود آپلود می کنند. ردپای دیجیتالی بیشتر بزرگسالان امروزی، بصورت آگاهانه با ظهور رسانه های اجتماعی ایجاد می شود. اما در مورد نوجوانان و کودکان امروزی، تا حد زیادی توسط والدین شان و بدون آگاهی واقعی ایجاد می شود. این مسئله شبیه به نوشتن یک رزومه پیش از موعد می باشد که در آن انواع اطلاعات شخصی ظاهر می شود و می تواند بصورت خوب یا حتی بد استفاده شود.

داده های به اشتراک گذاشته شده در مورد خردسالان، می تواند اطلاعات خصوصی کافی را نمایش دهد که یک جنایتکار بتواند در مقطعی از زندگی اش، این کودکان را جعل کند. بنابراین اشتراک‌گذاری با امنیت سایبری مرتبط می‌ باشد. بر اساس مطالعه ای که توسط بانک بریتانیایی بارکلیز انجام شده، برآورد می شود که تا سال 2030، 66 درصد از کلاهبرداری های آنلاین مبتنی بر مجموعه داده هایی می باشد که افراد بی پروا، آزادانه و بدون پیش بینی به اشتراک گذاشته اند.

در واقع، می توان گفت که فرایند sharentingبدون فکر کردن به امنیت، یک عمل بی پروا محسوب می شود. سؤالات امنیتی که بسیاری از وب سایت ها از شما می پرسند، مانند نام دوست دوران کودکی، اولین حیوان خانگی و ... ، برای اطمینان از مسئله می باشد که شخصی که به حساب کاربری دسترسی دارد، شما هستید، زیرا تقریباً هیچ کس دیگری نمی تواند این اطلاعات را داشته باشد. قبل از ظهور رسانه‌های اجتماعی، این اطلاعات را فقط خود شخص و عده‌ای منتخب می دانستند، اما الان هر کسی می‌تواند به صورت آنلاین زندگی یک فرد را بررسی کند، به خصوص اگر جوان باشد و ردپای دیجیتالی اش گسترده باشد

اگر یک الگوریتم یا هوش مصنوعی استفاده شود که این کار را به صورت خودکار انجام دهد، ارتکاب جنایت در مقیاس وسیع برای یک جنایتکار آسان تر خواهد بود.

یکی دیگر از خطرات پنهان sharenting، اغفال دیگران به ویژه کودکان در فضای سایبری می باشد. در این حالت، یک بزرگسال بدخواه، خود را به عنوان یک کودک خردسال معرفی می کند تا با یک خردسال با هدف ارتکاب آزار جنسی رابطه مورد اعتماد برقرار نماید.

افشای زندگی خردسالان در رسانه‌های اجتماعی می‌تواند منجر به این نوع مشکلات شود. در این حالت، فرقی نمی کند که والدین، عکس‌های فرزندانشان را به اشتراک بگذارند یا خود کودکان این اقدام را انجام ‌دهند.

بسیاری از خردسالان مدت‌ها قبل از رسیدن به سن قانونی، حساب‌های رسانه‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند و بدون آموزش قبلی وارد این محیط می شوند. اگر والدین از بدو تولد زندگی فرزندشان را در اینترنت به اشتراک بگذارند و در خانه با ذهنیت انتقادی به این موضوع پرداخته نشود، ممکن آزاردهنده ها و افراد مخرب از این قضیه سو استفاده کنند.

با اینکه، اینستاگرام پر از پدران و مادرانی ست که زندگی فرزندانشان و زندگی خودشان را به اشتراک می گذارند، اما این مسئله باعث نمی شود که همه آنها تأثیرگذار یا الگوی دنیای فرزندپروری باشند. قرار گرفتن جنبه‌های خصوصی زندگی یک خردسال در معرض عموم، می‌تواند پیامدهای طولانی‌مدتی داشته باشد که این مسئله تا بزرگسالی ادامه پیدا کند. مهم نیست که ارسال یک عکس خنده دار از یک کودک یا تصویری از او در وان حمام یا در ساحل چقدر سرگرم کننده و معصومانه به نظر می رسد، همه ما قبل از زدن دکمه اشتراک گذاری یا لایک باید کمی فکر کنیم. امنیت سایبری یک داستان واهی یا علمی تخیلی نمی باشد. هر روز بیشتر از قبل بر ما تأثیر می گذارد، بنابراین باید قبل از انتشار اطلاعات خصوصی در رسانه های اجتماعی به خوبی فکر کنیم.

منبع خبر : english.elpais

خبر دوم:

محدودیت رسانه های اجتماعی و تعارض قوانین

دیوان عالی ایالات متحده آمریکا ، قرار است تصمیم بگیرد که آیا قوانین ایالتی که به دنبال تنظیم فیس بوک، تیک تاک، ایکس و سایر پلتفرم های رسانه های اجتماعی هستند، قانون اساسی را نقض می کنند یا خیر.

قضات، قوانینی را که توسط مجالس جمهوری خواه تصویب شده و توسط فرمانداران جمهوری خواه در فلوریدا و تگزاس امضا شده اند، بررسی خواهند کرد. با اینکه جزئیات متفاوت می باشد اما هدف هر دو قانون، جلوگیری از شرکت های رسانه های اجتماعی جهت سانسور کردن کاربران بر اساس دیدگاه و نظرات آنها می باشد.

اعلامیه دیوان، سه روز قبل از شروع دوره جدید آن، منتشر شد. قضات همچنان در تلاشند تا بفهمند، چگونه قوانینی که در سال‌های ابتدایی عصر دیجیتال یا قبل از آن نوشته شده‌اند، در دنیای آنلاین اعمال می‌شوند.

قضات قبلاً، برای تصمیم گیری درباره اینکه آیا مقامات دولتی می توانند منتقدان را از اظهار نظر در حساب های رسانه های اجتماعی خود مسدود کنند، توافق کرده بودند. این موضوع قبلاً در پرونده ای مربوط به دونالد ترامپ رئیس جمهور وقت مطرح شده بود. دادگاه پس از پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ در ژانویه ۲۰۲۱، پرونده ترامپ را رد کرد.

همچنین، دیوان عالی ممکن است به طور جداگانه، دستور دادگاه پایین‌تر را که محدودیت‌هایی بر روی ارتباطات مقامات دولت اجرایی با شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی درباره پست های بحث برانگیز آنلاین تعیین می کند، مورد بررسی قرار دهد.

در این پرونده جدید، دو دادگاه تجدیدنظر تصمیمات متفاوتی داشتند. یکی از آنها قانون تگزاس را تایید کرده و دیگری مفاد قانون فلوریدا را نقض کرده است. با اکثریت آرا، قضات تصمیم گرفتند که تا زمان حل دعواها درباره این موضوع، قانون تگزاس در حالت تعلیق بماند.

ترکیب آرا در این مورد غیرمعمول بود. رئیس دادگاه عالی، جان رابرتز، و همچنین قضات استیون برایر، سونیا سوتومایور، برت کاوانو و ایمی کانی بارت، به تصویب درخواست اضطراری دو گروه صنعت فناوری پرداختند که این قانون را در دادگاه فدرال مورد اعتراض قرار داده بودند.

قضات کلارنس توماس، ساموئل الیتو، الینا کاگان و نیل گورسوچ می‌خواستند که قانون اجرا شود. در اظهار نظری مخالف، الیتو معتقد می باشد که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی روش‌های ارتباطی و دریافت اخبار افراد را تغییر داده‌اند.

طرفداران این قوانین، از جمله مقامات منتخب جمهوری خواه در چندین ایالت که اقدامات مشابهی انجام می دهند، تلاش کرده اند تا شرکت های رسانه های اجتماعی را به عنوان سازمان‌هایی به تصویر بکشند که در کلیتشان تمایلات لیبرال (چپ‌گرا) دارند.

بخش فناوری هشدار داد که این قوانین مانع از حذف افراط گرایی و سخنان نفرت انگیز از پلتفرم ها می شود.

قضات بدون ارائه هیچ توضیحی، رسیدگی به این پرونده را به تعویق انداختند، البته هر دو طرف توافق کردند که دادگاه عالی باید وارد عمل شود.

منبع خبر : wpbf.com

خبر سوم:

هوش مصنوعی و ایجاد نامه های جعلی

در سال ۲۰۲۰، دو استاد و یک گروه از دانشجویان دانشگاه کورنل، ۳۲٬۳۹۸ ایمیل و نامه دست‌نویس به ۷٬۱۳۲ نماینده ایالتی در سراسر کشور ارسال کردند. این نامه‌ها و ایمیل‌ها نقطه نظرات محافظه‌کار و پیشرو در مورد مسائلی مانند سقط جنین تا کنترل سلاح بودند. در ظاهر این نامه‌ها و ایمیل‌ها از سوی نمایندگان افراد (شهروندان) منطقه ارسال شده‌ بودند اما در واقع، همه این ارتباطات توسط هوش مصنوعی ایجاد شده بودند.

در این مطالعه که توسط سارا کرپس و داگلاس کراینر از دانشگاه کورنل انجام شده، دانشجویان از نامه‌های تظاهری تولید شده توسط هوش مصنوعی استفاده کرده اند. سپس این نامه‌ها را به صورت دستی بازنویسی یا ایمیل‌ها را بر اساس فرایند هوش مصنوعی به نمایندگان ارسال کرده اند.

نمایندگان لینویل و دیگر اعضای مجلس ویرجینیای غربی، مورد تحقیق و تحت تاثیر این مطالعه قرار گرفتند.

برنامه ChatGPT یک برنامه هوش مصنوعی می باشد که با آن آشنا هستید، این برنامه از یک “مدل زبان بزرگ” یا “LLM” و از الگوریتمی برای درک نحو زبان انگلیسی استفاده می کند تا بتواند به سوالات پاسخ دهد. یک فرد می تواند از ChatGPT بخواهد که ۱۰۰۰ کلمه در مورد قوانین فوتبال بنویسد.

هر کسی می‌تواند باChatGPT نامه‌ای ایجاد کند و از آن بخواهد برای یا علیه یک دلیل خاص نامه‌ای بنویسد. کاری که اساتید و دانشجویان کورنل انجام دادند این بود که خود را به عنوان اجزای واقعی قانونگذاران ایالتی معرفی کردند. وقتی قانونگذاران نامه ها را دریافت کردند، نمی دانستند که از سوی دانشگاه کورنل نامه دریافت می کنند.

فعالان مردمی عموماً نامه‌های دستنویس می‌نویسند. این نوع نامه‌ها بیشتر توجه نمایندگان را جلب می‌کنند و پاسخ قوی‌تری می گیرند، چرا که مردم وقت خود را صرف نوشتن می‌کنند. وقتی یک شهروند وقت می‌گذارد تا یک نامه بنویسد، نماینده به طور معمول وقت می‌گذارد تا پاسخ دهد. اما در این مورد، شهروندان مورد نظر ساختگی بودند.

احتمالاً لازم است قانونی در این مورد وجود داشته باشد تا گروه‌های فعال را از استفاده از هوش مصنوعی برای تولید نامه‌هایی از نوع مؤلفه‌های جعلی بازدارد.

تفاوت بسیار مهمی بین تولید سریع ایمیل‌ها توسط هوش مصنوعی که هرکدام منحصر به فرد هستند و تولید آدرس‌ها و نام‌های ساختگی توسط هوش مصنوعی به منظور تظاهر به حضور در منطقه نماینده وجود دارد. وقتی این موارد با تکنولوژی فعلی ادغام می شود و چاپ یادداشت‌ها بصورت دستنویس به نظر می‌رسد، ممکن است نمایندگان ایالتی که بسیاری از آن‌ها که حقوق کمی دریافت می‌کنند و شغل‌های تمام وقت خود را در خارج از دولت دارند، به سرعت تحت فشار زیادی قرار گیرند و با مشکلاتی مواجه شوند.

منبع خبر : cullmantimes

خبر چهارم:

مسئولیت سرقت شدن خودروها برای عهده چه کسی ست؟

کیا و هیوندای اعلام کرده اند که مسئولیت سرقت شدن خودروهایشان در پی دزدی‌های بی‌سابقه که به دلیل عدم وجود یک فناوری پایه ضدسرقت می باشد و تقریباً در تمام خودروهای دیگر وجود دارد، بر عهده آن‌ها نمی باشد.

این شرکت‌ها به جای پذیرش این مسئولیت، شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک و اینستاگرام را متهم کرده اند زیرا در این شبکه‌ها، دستورالعمل‌های سرقت خودروها به طور گسترده منتشر شده و سارقان خودروهای سرقت شده‌شان را به نمایش می‌گذارند.

وکلا که نمایندگان حقوقی دو شرکت هستند و تحت یک شرکت مادر قرار دارند، در اظهارنامه ای که در آن شرکت اعتقاد دارد که یک توافق نامه به مبلغ تقریبی ۲۰۰ میلیون دلار باید توسط دادگاه تأیید شود، کاملا مشخص صحبت می کنند. آن‌ها معتقدند که افزایش بی‌سابقه در دزدی‌ها ناشی از فعالیت‌های رسانه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک و اینستاگرام و همچنین مداخله مجرمان شخص ثالث می باشد.

وکلای حقوقی معتقدند که دزدی‌هایی که برای خودروهای کیا و هیوندای اتفاق افتاده، برخاسته از تأثیر روند رسانه‌ اجتماعی " Kia Boys " و افراد سرقت کننده بوده و به دلیل نقص یا کوتاهی در تکنولوژی ضدسرقت این خودروها نبوده است. به این ترتیب، آن‌ها مسئولیت این سرقت را به رسانه‌های اجتماعی و سارقان نسبت می‌دهند.

این اظهارنامه به طور کلی نمایانگر استراتژی ارتباطات عمومی می باشد که کیا و هیوندای در طول این بحران از آن استفاده کرده‌اند، و همچنین برخی از عناوین خبری ملی که این داستان را پوشش داده‌اند. در این زمینه، کیا، هیوندای، تیک‌تاک و اینستاگرام هیچ‌کدام یا جواب ندادند یا از ارائه نظر فعلا امتناع کرده اند.

هنگامی که هیوندای در ماه فوریه اعلام کرد که یک ارتقاء نرم افزاری را منتشر می کند که اگر کسی بخواهد موتور را بدون خاموش کردن دزدگیر ماشین با باز کردن قفل ماشین روشن کند، موتور خاموش می شود، در بیانیه مطبوعاتی خود به طور خاص به "TikTok و سایر کانال های رسانه های اجتماعی" اشاره کرد. کیا همچنین در بیانیه‌های خود برای مطبوعات در مورد افزایش سرقت، اغلب از عبارت «اخیراً در رسانه‌های اجتماعی محبوب شده است» استفاده می‌کند.

کیا و هیوندای همچنین ادعا می‌کنند که ایموبیلایزر موتور نمی‌تواند عامل کلیدی در نرخ دزدی باشد، زیرا "در میان" خودروهای سرقت شده در سال ۲۰۲۲، مطابق با اطلاعات انجمن جرم بیمه ملی، خودروی تویوتا کمری مدل ۲۰۲۱ می باشد که دارای ایموبیلایزر است. ولی، این موضوع نادیده گرفته شده که خودروهای بیشتری که در آن سال دزدیده شده اند، پیکاپ‌های شورولت و فورد بودند که از محبوب‌ترین خودروها در کشور هستند.

رده بندی پنجم تا هفتم لیست خودروهای سرقت شده، هیوندای سوناتا و النترا هستند. علاوه بر این، کیا و هیوندای به طور خاص توسط شهرهایی که روند سرقت در آنها شایع می باشد، مورد شکایت قرار گرفته اند.

بر اساس استدلال قانونی، روند سرقت به دلیل یک عامل نمی باشد. در درخواستی برای رد شکایت ۱۷ شهر علیه کیا و هیوندای، این شرکت‌ها استدلال می‌کنند که این مسئله تقصیر شهرستان‌ها در دستگیری و پیگرد قانونی سارقان هم می باشد. البته همه این موارد می تواند درست باشد، اما واقعیت اساسی این است که خودروهای سرقت شده کیا و هیوندای هستند زیرا سرقت آنها آسان می باشد. کیا و هیوندای ترجیح داده اند قطعه ارزان قیمتی که تقریباً هر خودروی دیگری که در آمریکا فروخته می‌شود، دارا می باشد را نصب نکنند.

منبع خبر : vice

خبر پنجم:

فناوری نظارتی در جهت مبارزه با جرم و جنایت قدم برمی دارد!

هیچ اختراع انسانی کامل نیست. موارد نادری از هویت اشتباه یا حتی دستگیری افرادی که از طریق دوربین های ضد جرم شناسایی شده اند، وجود داشته است.

شهرهای باتون روژ و لافایت (آمریکا) در تلاش هستند تا از دوربین‌های نظارتی در جوامع شان نهایت بهره را ببرند.

در باتون روژ، سرمایه‌های عمومی و یک ابتکار تجاری در حال گسترش شبکه دوربین در مناطق پرترافیک هستند. در لافایت، اداره پلیس شهر به دنبال بودجه جدید جهت گسترش شبکه نظارت محلی اش می باشد.

هزینه ترکیبی برای دوربین‌ها، یکی از درخواست‌های بزرگ بودجه‌ای دپارتمان لافایت برای سال مالی آینده می باشد. بودجه دولت لافایت برای سال 24-2023 در یک رأی تقسیم شده ۲-۲ در مجلس شهر در تاریخ ۱۴ سپتامبر رد شد؛ این موضوع در تاریخ ۳ اکتبر مجدداً رای گیری خواهد شد.

درخواست فعلی این وزارتخانه برای هزینه دوربین در مجموع 912500 دلار برای 130 دوربین می باشد که در محله ها، تقاطع ها و در تأسیسات اداره پلیس لافایت نصب می شود.

این درخواست به 40 دوربین محله، 25 دوربین تقاطع، 40 دوربین پارک و 25 دوربین برای ساختمان‌های بخش تقسیم می‌شود.

در باتون روژ، در پی چندین قتل پرمخاطب در سال گذشته، بنیاد اجرای قانون و عدالت کیفری باتون روژ، طرحی بنام Page/Rice را برای تشویق کسب‌وکارهای محلی به خرید و نصب دوربین بر روی ساختمان‌هایشان و جمع‌آوری کمک‌های مالی برای برای خرید و نصب دوربین در مناطق پر جرم برای کمک به مجریان قانون راه‌اندازی کرد.

این طرح که به نام دو قربانی تیراندازی، دانش‌آموز آلیسون رایس و دوین پیج جونیور 3 ساله نامگذاری شده با افزایش ویترین فروشگاه‌های خصوصی که بخشی از شبکه می باشند، دستگاه‌ها را به دفتر کلانتری شرق باتون روژ و اداره واقعی باتون روژ مرتبط می‌کنند.

استفاده از فناوری مبارزه با جرم و جنایت به شهرهای بزرگ محدود نمی شود. در بوگالوسا، با همکاری NOLA، 50 دوربین نظارتی را در نقاط جرم و جنایت در سراسر شهر نصب شد. دوربین های آنها بصورت لحظه ای نظارت می شود، بنابراین جنایات را می توان بلافاصله مشاهده و به مقامات محلی گزارش داد.

همه جوامعی که از جدیدترین فناوری مبارزه با جرم استفاده می کنند، در مسیر درست قرار می گیرند چرا که این دوربین‌ها حتی می توانند پیچیده ترین پرونده‌ها را حل و فصل‌کنند.

منبع خبر : nola

خبر ششم:

محافظت از کودکان در محیط آنلاین

دولت فدرال می‌خواهد نظر مردم را در مورد قوانین و دستورالعمل‌های محتمل مرتبط با رسانه‌های اجتماعی و جوانان بداند...

در حال حاضر، اگر نگرانی‌هایی در مورد کودکان و نوجوانان در رسانه‌های اجتماعی دارید یا ایده‌هایی برای حفظ سلامت و امنیت آنها دارید، می‌توانید این مطالب را مستقیماً به دولت فدرال ارسال کنید.

اداره ملی ارتباطات و اطلاعات وزارت بازرگانی (NTIA) درخواستی برای اظهار نظر عمومی ارسال کرد و از والدین، مربیان و سایر افراد علاقه مند خواست تا نگرانی ها و "بهترین شیوه ها" خود را در مورد استفاده از اینترنت کودکان و نوجوانان بنویسند و به اشتراک بگذارند.

چند ماه پیش، دفتر ریاست جمهوری اعلام کرده بود که منابع و توانمندی‌های ذهنی بیشتری برای پاسخ به این دو سوال مهم اختصاص خواهد داد: اثرات دقیق اتصال به اینترنت بر جوانان چه اثراتی هستند و باید چه اقداماتی در این زمینه انجام شود.

مدیر و دستیار وزیر بازرگانی NTIA بنام آلن دیویدسون اعلام کرد که جمع آوری داده های عمومی اولین گام در این اقدامات می باشد. این اقدامات ممکن است شامل توصیه های خط مشی، دستورالعمل های داوطلبانه برای شرکت های فناوری و منابع برای والدین باشد. هدف از جمع آوری نظرات عمومی، درک خطراتی ست که استفاده از اینترنت برای جوانان ایجاد می کند و اینکه چگونه بزرگسالان می توانند این خطرات را کاهش دهند.

بر اساس این درخواست، از والدین، مربیان، مراقبان، فن‌آوران، تبلیغ‌کنندگان و سازندگان آنلاین خواسته شده تا نظرات خود را ارسال کنند.

وضعیت و سلامت کودکان و نوجوانان در فضای آنلاین یک موضوع مورد توجه برای سیاستمداران در هر دو حزب سیاسی می باشد. اما نمایندگان کنگره تاکنون به تشکیل تقاضاهای مشترک در این زمینه کمک کرده‌اند و شرکت‌های فناوری نیز به شدت در مقابل تدابیر ایالتی و فدرالی که ایمنی و حریم شخصی جوانان در فضای آنلاین را مورد نیاز قرار می‌دهند، فشار آورده‌اند.

تاکنون، تحقیقات در مورد تأثیرات استفاده از اینترنت بر سلامت روان کودکان و نوجوانان، تصویر متناقضی را ترسیم کرده است. از یک سو، اینترنت به جوانان امکان دسترسی به دوستان، اطلاعات و مهارت هایی را می دهد که می تواند سلامت روان آنها را تقویت کند. از سوی دیگر، مشکلاتی مانند قلدری آنلاین، مقایسه اجتماعی و... را ایجاد می کند.

فرآیند جمع‌آوری نظرات نه تنها به درک واضح‌تری از مشکل منجر میشود، بلکه می توان راه‌حل‌هایی که مردم از قبل برای حفظ سلامت کودکان آنلاین استفاده می‌کنند را بررسی کرد. این راه‌حل‌ها ممکن است به ایجاد دستورالعمل‌های داوطلبانه برای شرکت‌های فناوری یا حتی مقررات جدید کمک کند.

دستورالعمل های داوطلبانه صنعت، جوانان را در برابر آسیب های جدی ناشی از رسانه های اجتماعی محافظت نمی کند. این شرکت‌ها در طول سال‌ها وعده‌های مکرر برای ایجاد تدابیر امنیتی برای کودکان و نوجوانان داده‌اند، ولی به توسعه محیط‌های آنلاین دستکاری شده، اعتیادآور و تبعیض‌آمیز هم ادامه داده اند.

ویژگی‌ها و امکاناتی وجود دارد که موجب می شود، استفاده از اینترنت برای برای برخی از کودکان مفید و خوب باشد اما برای برخی دیگر ممکن است موجب ورود آن‌ها به مسیرهای ناپسند و خطرناک شود.

تفکیک و بررسی گفتگوها درباره ایمنی آنلاین جوانان دوچندان دشوار می باشد چرا که هم والدین و هم کودکان اغلب آنچه را که از رسانه‌های خبری می‌شنوند را تکرار می‌کنند: یعنی اینترنت باعث تنهایی و افسردگی جوانان می‌شود.

گفتگوی آزاد مانند آنچه که NTIA شروع کرده، مفید و ضروری می باشند. والدینی که می‌خواهند نظر بدهند، باید ابتدا با بچه‌ها در مورد نکات مثبت و منفی رسانه‌های اجتماعی صحبت کنند تا تصویر کامل‌تری از تأثیر آن بر روی آنها داشته باشند.

جوانان باید دیدگاه های خود را با سیاست گذاران هم در میان بگذارند. قانون ایمنی آنلاین کودکان از نظر قانونی شرکت های فناوری را ملزم می کند از آسیب رساندن به کودکان جلوگیری کنند.

مشارکت و نظرات جوانان در امور مهم می باشد. گاهی اوقات دولت سوالاتی درباره تجربیات و نیازهای جوانان مطرح نمی‌کند، بنابراین مهم است که جوانان نظرات و تجربیات خود را بیان کنند.

منبع خبر : washingtonpost