اندر احوالات کنکور اردیبهشت و کنکور تیر من

کنکور اردیبهشت
کنکور اردیبهشت


می دونم از کنکور اردیبهشت یک ماهه که می گذره و از اومدن جواب اش یه چند روزی و تا کنکور تیر هم کمتر از یک ماه مونده و الان تو حالت ترمیم معدل و استرس کنکور بعدی و اعصاب خوردی این که کنکور اریبهشت نتایجش اونقدر برام تعیین کننده نیست هستم.

حالا بچهایی که دارن نهایی می دن یه قوز به این قوز بالا قوزشون اضافه شده و دروغ چرا ولی خوشحالم که پشت کنکوری هستم و مجبور نیستم درگیر امتحان های مدرسه باشم درسته دارم ترمیم معدل میدم ولی خوب بازم برام فشارش از امتحان های نهایی کمتره راستش این پست رو نوشتم چون حس کردم نیازه بیام بگم از همه ی پروسه پرفشاری که این مدت روی من هست و شاید این وسط چهار نفر هم ببینن و بدونن تنها نیستم البته حدس خودم اینه که کنکوری های زیادی هم شرایط منن و خیلی من رو درک می کنن .

خلاصه می خوام غر زدنم رو براتون با نتایج اردیبهشتم شروع کنم اول این رو بگم که راضی بودم از نتایج ولی خوب مشاورم بهم گفت نمیشه از روی نتایج کنکور اردیبهشت به نتیجه ای برای کنکور تیر رسید و قابل پیش بینی نیست و خوب این قضیه هول و والا انداخت تو دلم چون یه نگرانی به نگرانی های دیگم اضافه کرد در حالی که فکر می کردم کنکور اردیبهشت باری از رو دوشم بر میداره ( البته از نظر این ک فهمیدم چند زنه حلاجم خوب بود برام ) ولی نمیشه کاملا خیالت راحت باشه.

چند شب پیش انقدر سر این که داشتم همزمان به ترمیم معدل و کنکور ماه قبل و کنکور ماه بعد فکر می کردم که حس کردم سرم الان می ترکه و اگه نرم یکم تفریح کنم ممکنه غش کنم و از حال برم واسه همین با خواهرم زدیم بیرون تا حال و هوام عوض بشه و یکم حس عادی بودن بکنم .

اما خوب خوشحالم که تو این یکسال اخیر خوب درس خوندم خوب جمع بندی کردم و از این بابت نسبت وجدانم و البته مشاورم خیالم راحته و می دونم از پسش بر میام ولی خوب هیچ چیزی صد در صد نیست و هنوزم نیازه تلاش کنم و چند روز اخر مونده به کنکور تیر رو هم با همین روندی که تو این یه سال( تقریبا) بودم پیش ببرم تا بتونم جواب زحمات خودم و خانواده و مشاور عزیزم رو بدم.


به امید موفقیت برای هر کنکور و غیر کنکوری یا به عبارتی هر محصلی در ویرگول که تلاش کرده و این روزا زمان درو کردن اون چیزیه که این سالها کاشته امیدوارم از من نازی ( نازی کنکوری) ویرگول چیزهایی یاد گرفته باشین و امیدوارم تونسته باشم براتون چراغی باشم و همراهتون بوده باشم .


می دونم این پستم شبیه خداحافظی می مونه ولی نیست در مواقع شاید از الان تا کنکور صحبت ها یکم خودمونی تر از چیزی که تا الان بوده بشه و بعد کنکور برگردیم به روال سابق چون تو این بازه ای که الان هستیم همه ی نطق هایی که می تونستم بکنم رو کردم و ته کشیده و واقعا حرفی نمونده خودتونم می دونید.


پس اینم از این.