«من دوست داشتنی نیستم»!!!

نمی‌دانم این تجربه را داشته‌اید یا نـــه:
در زندگی گاهی همنشین افرادی می‌شویم که نمی‌گذارند دوستشان داشته باشیم.
گویی در همه‌ی امعاء و احشاءشان این جمله ثبت شده است «من دوست داشتنی نیستم»
و اگر دوستشان نداشه باشی و محبتی خرجشان نکنی خیالشان آسوده‌تر است.

می‌دانی چرا؟

چون محبت‌ دیگران احساس و باور درونی‌شان را نسبت به خودشان نقض می‌کند.

وقتی دوستشان داری مثل این است که آنها را با تضاد و تناقض بزرگی مواجه کردی و این دوگانگی موجب رنج و عذابشان می‌شود.
نکته‌ی جالب و عجیب این است که:

"خودشان به این حس و حال درونی آگاه نیستند ولی در روابط محترمانه و محبت آمیز رنج می‌کشند"
آنوقت مدام محبتت را پس می‌زنند و سنگِ رو یخت می‌کنند.
با چنین افرادی هرچه سردتر رفتار کنی و تحویلشان نگیری آرامش بیشتری دارند.
چون در این صورت رفتار تو با باور آنها منطبق و سازگار است.

می‌خواهم بگویم اگر چنین فردی در اطرافت داری از او فاصله بگیر.!
چون با نزدیک شدن به او، آرامش و قرارش را برهم می‌زنی.
و این نزدیکی سرانجامی جز تحقیر و دلشکستگی‌ و ناکامی‌ ِ تو ندارد.

می‌خواهم بگویم این افراد بســـــــــــیار خطرناک و هولناکند.
چون نمک می‌خورند و نمکدان می‌شکنند.
چون بیرحمانه اکسیرِ ارزشمندِ سرمایه‌ی روانی و عاطفی‌ات را می‌مکند و تف می‌کنند توی صورتت.
چون کاری می‌کنند که قلب پر شورت یخ بزند و دیگر نتوانی کسی را دوست بداری.
چون تو را در حد مرگ از آدم‌ها می‌ترسانند.
چون این دسته بویی از معرفت و وفا نبرده‌اند.
چون تنها چیزی که لایقش هستند بی توجهی و دوست داشته نشدن است...

می‌خواهم بگویم مراقب خودت و قلبت باش.
مهر و محبت سرشاری که در قلب تو موج می‌زند، گوهر گرانبها و کمیابیست، آن را صرف هرکسی نکن!
چون روزی که به آدمهای لایق و امن زندگی‌ات برسی، سرمایه‌ای برایت نمانده تاخرجشان کنی.
قلبی برای تقدیم کردن... محبتی برای نثار کردن... نمانده!!!

قطعه‌ای زیبا از تومریس اویار:
دوست داشته نشدن را راحت می‌توانی بپذیری
دوست داشته شدن برایت سخت است
اما خودت هم این را نمی‌فهمی...

به قلم:

••✧-❥فاطمه سادات جزائری❥-✧••