ناجی یک نفر باش!!!

یه رفیق دارم که همیشه منو شرمنده‌ی محبتاش می‌کنه و من همیشه احساس دِین زیادی بهش دارم.

چند وقته متوجه موضوع ناراحت کننده‌ای شدم!

اینکه او مدام برای اثبات خوب بودنِ خودش دروغ می‌گه و تلاش می‌کنه همه‌ی کارها و نیت‌هاش رو به نحوی جلوه بده که همه بگن:«اوووو چه آدم خفنی»

این روزا حتا فهمیدم تنها نیت همه‌ی رفتارای محبت آمیزش اثبات ِ خوب بودنشه.

می‌دونی؟

خیلی حس بدی داره بفهمی کسی که مدام باهاش مراوده داری و دوستش داری، بیشتر رفتارهاش نمایشه!

خیلی وقته به طور نامحسوس متوجه این حالتش شدم تا اینکه مدتی قبل یه حرکتی ازش دیدم سراسر ریا و ظاهر نمایی!

اولش حالم خیلی بد شد. هضم این مسئله که یکی از دوستان نزدیکم چنین شخصیتی داره، برام دشوار بود.

بی اعتمادی نسبت به تمام رفتار و گفتارش وجودمو پر کرده بود. دیگه محبتهاشو باور نمیکردم.

اما کم کم این بی اعتمادی تبدیل به شفقت ِ عمیقی شد.

دوستم رو از زاویه‌ی دیگه‌ای نگاه کردم و دیدم یک کودک غمگین و تشنه تو وجودش دست و پا می‌زنه. کودکی که سال‌های اولیه‌ی زندگیش برای دیده شدن، برای دوست داشته شدن، برای مورد توجه واقع شدن دست و پا زده و نتیجه‌ای ندیده و به ناچار محبور شده به رفتارهای نمایشی رو بیاره تا اثبات کنه «لیاقت‌ ِدوست داشته شدن» رو داره و او هنوووووز پس از سی و اندی سال احساس می‌کنه خودِ حقیقیش دوست داشتنی نیست و مجبور به ساخت یه خودِ کاذب شده تا دیگران دوستش داشته باشن و از افشای خودِ واقعیش وحشت داره!!!

خیـــــــــــــــلی دردناکه! نـه؟

جالبه بگم حالا محبتم نسبت بهش خیلی بیشتر از قبل شده. احساس می‌کنم مسئولیتم سنگین‌تر شده و من به سهم خودم وظیفه دارم این احساس گم شده‌ش رو بهش بدم.

حالا اونقدر درکش می‌کنم که دلم می‌خواد بغلش کنم و بگم: « باور کن تو همه جوره ارزشمند و دوست داشتنی هستی رفیق»!

الان که دارم در مورد این موضوع می‌نویسم قلبم از فشار تندتر می‌تپه!

می‌دونی؟

همه‌ی اینا برمی‌گرده به رفتار پدر و مادر در کودکی.

پدر و مادری که محبت مشروط نسبت به بچشون دارن به اون یاد میدن که «تو فقط اگه کارای خوب انجام بدی ما دوستت داریم»

و او برای دوست داشته شدن مجبور میشه از یک نقابِ «من خوبم» استفاده کنه.

کودک باید بدونه حتا وقتی کارای زشت و قبیح می‌کنه برای والدینش دوست داشتنیه چون اصل وجودش ارزشمنده.

حرف در این مورد زیاده ولی ای کاش پدر و مادرا بیشتر مطالعه و کسب آگاهی کنن تا با ناآگاهی و نادانی به یک عمر زندگی و آینده‌ی یک انسان ضربه و آسیب وارد نکنن.

??یک خواهش:

بیاید به همه احساس دوست داشتنی بودن و ارزشمندی بدیم.

بیاید همه رو متوجه ارزشمندیها و نقاط قوتشون کنیم.

بیاید خوبیها و زیبایی‌ها رو بگیم، ببینیم.

شاید بتونیم ناجی یک نفر باشیم.

مگه کاری ارزشمندتر از این هم هست؟

✍?به قلم:

••✧-❥فاطمه سادات جزائری❥-✧••