پنج چالش اساسی در سلامت دیجیتال - قسمت اول

مقدمه

مفهوم سلامت دیجیتال یک مفهوم جدید و انقلابی نیست. به عنوان مثال ، فناوری هایی مانند تصاویر پزشکی و پزشکی از راه دور بیش از 100 سال قدمت دارند ، در حالی که برای مقابله با چاقی از دهه 1940 از نمونه های اولیه ی دستگاه های پوشیدنی استفاده شده است. با این حال ، سلامت دیجیتال به طور مداوم در صنعت سلامت که به شدت مقاوم در برابر تغییر است ، تأثیرات دگرگون کننده ای داشته است. علاوه بر این ، از اواسط دهه 1990 که آکادمی ملی پزشکی ایالات متحده توصیه به دیجیتالی شدن کامل داده های بهداشتی را آغاز کرد، تأثیرات تغییر شکل دهنده فن آوری های دیجیتال در مراقبت های بهداشتی هرگز مشهودتر از این نبوده است. با ظهور پوشیدنی ها و سایر دستگاه های اینترنت اشیا (IoT) ، مراقبت های بهداشتی با استفاده از فن آوری های همه جا حاضر که به افراد در مراقبت از خود یا مانیتورینگ بی درنگ -Real-time- کمک میکند ، به سمت الگوهای شخصی و پیشگیرانه پیش می رود.

همه گیری ویروس کرونا 2019 (COVID-19) نیاز به پیشرفتهای سلامت دیجیتال را افزایش می دهد. به عنوان مثال ، مشاوره های پزشکی حضوری سنتی خطر ابتلا را افزایش می دهند و بر نیاز به فناوری های مشاوره مجازی تاکید میکند. به همین ترتیب ، ابزارهایی برای درک و پشتیبانی از تأثیرات همه گیری بر سلامت جسمی و به ویژه روان ما لازم هستند. حتی بدون این نیاز روزافزون ، واضح است که فناوری های دیجیتال به دگرگونی بخش مراقبت های بهداشتی بارها و بارها ادامه خواهند داد. همانطور که ویلهلم کنراد رانتگن - فیزیکدانی که اشعه ایکس را کشف کرد - و بسیاری دیگر قبل از او این کار را کردند، از افراد با سوابق فنی و نه فقط پزشکی خالص انتظار می رود که کمک کنند.

این مقاله با تکیه بر Kostkova ،به بررسی مجموعه ای از چالش های مهم کنونی برای اطمینان خاطر از اینکه سیستم های بهداشتی دیجیتال از اصول «برای همه افراد در هر مکان و هر زمان» پیروی می کنند، میپردازد.

۱. عوامل اجتماعی

در حالی که فناوری در قلب هر سیستم بهداشتی دیجیتال قرار دارد ، نمی توان تغییرات مربوط به آن را صرفاً از طریق یک لنز فناوری مشاهده کرد. فن آوری های دیجیتال نیاز به ارائه راه حل های بهداشتی ارزان قیمت با استفاده آسان برای جمعیت در حال رشد و سالخورده- که در آن فن آوری های جدید اغلب به کندی توسط مردم فراگیر و پذیرفته می شوند- دارند. عواملی که بر این عدم پذیرش تأثیر می گذارند شامل عوامل نظارتی مانند موارد عدم قطعیت در مورد سیاست ها و قانون های سلامت دیجیتال و همچنین عدم توجه به این صنعت در بخش تجاری است. بخش تجاری خود دارای چالش های مربوط به پیچیدگی ماهیت چند ملیتی بازار سلامت دیجیتال و نیاز به فعالیت در محدودیت های بسیاری از سیستم های مختلف بهداشتی است. سطح پایین سواد دیجیتال و سلامت - و در نتیجه سواد سلامت دیجیتال - در جمعیت عمومی ، به ویژه در افراد مسن ، نیز یکی از عوامل مهم در این امر است.

بنابراین ، تلاش های اساسی برای عادی سازی استفاده از سلامت دیجیتال در سطح اجتماعی باید انجام شود. این تلاش ها باید شامل ایجاد مهارت در افراد شاغل در حرفه ی بهداشت و عموم مردم از طریق اقدامات گسترده آموزشی باشد. همچنین فرایندهایی برای ارزیابی مناسب بودن راه حل های سلامت دیجیتال از دیدگاه همه ذینفعان ، به ویژه کسانی که نماینده گروه های مصرف کننده نهایی -بیمار و پزشک- هستند ، لازم است. برای اطمینان از سازگاری بیشتر ، نسل بعدی فن آوری های دیجیتال باید کاربران را به گونه ای پشتیبانی و درگیر کند که برابری و فراگیری را تقویت کند ، و در نتیجه راه حل های بهداشتی برای همه بهبود یابد. همه گیری COVID-19 بر نیاز به انطباق و به روزرسانی سیستمهای مراقبت بالینی تأکید کرده است. این نگرانی مطرح شده است که در نتیجه ی تلاش برای دور شدن از طب سنتی «رو در رو» و به سمت راه حل های دیجیتال و از راه دور رفتن مشکلاتی ناشی از شکاف های اقتصادی-اجتماعی موجود بین گروه هایی از افراد که به راحتی می توانند از چنین خدمات و دسترسی به آنها استفاده کنند و کسانی که نمی توانند به وجود می آورد. رسانه های اجتماعی ، گرچه نقشی حیاتی در حمایت از ارتباطات بین گروه های اجتماعی و خانواده در زمان خانه نشینی کرونا دارند ، اما گسترش اطلاعات نادرست پزشکی در جوامع را نیز به طور قابل ملاحظه ای آسان کرده است. تلاش های اجتماعی و دولتی برای کمک به مقابله با این پدیده مضر ضروری است. ردیابی افراد با استفاده از برنامه های از راه دور، جمع آوری داده های گسترده برای کمک به بهداشت عمومی و تحقیقات راکمک کرده است. با این حال، نگرانی هایی مربوط به مالکیت داده ها و سایر نگرانی های اخلاقی را ایجاد می کند.

۲. چالش های اخلاقی

دیجیتالی شدن فزاینده مراقبت های بهداشتی و رشد دستگاه های تلفن همراه و اینترنت اشیا به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات ، بسیاری از مسائل اخلاقی را مطرح می کند. یک موضوع معمولاً تکرار شونده مربوط به ماهیت دقیق نقش شرکت های فناوری مصرف کننده مانند آمازون ، اپل ، گوگل ، فیس بوک یا سامسونگ است که همگی وارد حوزه سلامت دیجیتال شده اند. به طور خاص ، این شرکت ها راه حل هایی برای جمع آوری ، ذخیره و تجزیه و تحلیل داده های بهداشتی ارائه می دهند که در این موارد مسائل مربوط به حریم خصوصی ، حفاظت از داده ها و رضایت آگاهانه را باید بیش از پیش مدنظر قرار داد. ماهیت داده های بهداشتی نیز در حال تغییر است:در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری اطلاعات شخصی تولید شده توسط کاربر ، به ویژه داده های جمع آوری شده از شبکه های اجتماعی و از طریق فناوری های پوشیدنی را جمع آوری می کنیم.

همانند مواردی که در بالا درباره حریم خصوصی ، حفاظت و رضایت ذکر شد ، نگرانی های اخلاقی مربوط به مالکیت داده ها نیز اغلب در این ادبیات مورد بحث قرار می گیرد. رشد برنامه ها و فناوری های توسعه یافته برای بازار مصرف، مرز بین دستگاه های پزشکی و غیرپزشکی را مخدوش می کند و چالش های اخلاقی مربوط به نحوه ی قانون گذاری چنین فناوری هایی را ایجاد می کند. این مسئله با سرعت پیشرفت ها و جهانی شدن فزاینده راه حل های مراقبت های بهداشتی تشدید می شود.

۳. افزایش راه حل های سلامت یکپارچه

هدف اصلی سلامت دیجیتال کمک به تسهیل گردش اطلاعات بین بیماران ، دستگاه ها و پزشکان است.

افزایش این اتصال امکان به اشتراک گذاری دقیق و به موقع اطلاعات بین پزشکان و بیماران را فراهم می کند و پیوندهای محکمی با اصول پیش بینی کننده ، پیشگیرانه و شخصی سازی شده سلامت دیجیتال دارد. راه حل های سلامت یکپارچه -Connected Health- نیز یکی از عناصر اصلی در پاسخ به همه گیری COVID-19 است. با این حال ، افزایش راه حل های مرتبط بهداشتی با افزایش نگرانی های ایمنی و امنیتی همراه است.

همانطور که پزشکی فراتر از مراقبتهای مرسوم مبتنی بر بالین بیمار به سمت مدلهای شخصی و پیشگیرانه ارائه شده توسط برنامه های سلامت دیجیتال حرکت می کند ، مفاهیم امنیت بیمار نیز باید تغییر کند. سرعت فعلی پیشرفت های فناوری نگرانی های امنیتی را نیز با خود به همراه دارد. اغلب در زمینه ی مزایای فناوری های جدید سلامت کمبود کیفیت و تحقیقات مبتنی بر شواهد وجود دارد. در حالی که بررسی های بسیاری وجود دارد که نشان می دهد رویکردها و فناوری های جدید بسیار موثر هستند.

استفاده از دستگاه های اینترنت اشیا در سلامت یکپارچه به معنای پشتیبانی بیشتر از ایده ی هر زمان همچون مراقبت از خود و یا مراقبت بیدرنگ است. با این حال ، انتقال داده ها از محل جمع آوری ، مانند دستگاه های اینترنت اشیا ، به سرور ها، نگرانی هایی در زمینه ی امنیت و حریم خصوصی ایجاد می کند که باید برطرف شوند. در حالی که مزایای به کارگیری اصول رضایت آگاهانه و حریم خصوصی توسط طراحی -Privacy by Design- در سلامت دیجیتال کاملاً ثابت شده است ، هنوز بیماران نگرانی هایی در مورد نحوه پردازش داده های آنها افرادی که آن را پردازش می کنند وجود دارد. یک روند در حال ظهور ، نه تنها در سلامت دیجیتال ، بلکه به طور کلی در تحقیقات بهداشتی ، افزایش درگیری بیمار است ، و بیمار را به عنوان یکی از سهامداران تحقیق و نه فقط یک منبع داده در نظر می گیریم. نگاه کردن از زاویه ی دید بیماران برای دستیابی به درک واقعی معنای امنیت و حریم خصوصی در زمینه سلامت یکپارچه بسیار حیاتی است.

این نوشته ترجمه ی مقاله ی ارائه شده تحت قوانین Creative Commons Attribution License (CC BY) است که توسط Nicholas Cummins و Björn W. Schuller نوشته شده. من بسیار از مقاله لذت بردم و یادگرفتم و فکر کردم شاید برای افرادی که میخوان یک دید کلی در این زمینه داشته باشن یا در این حوزه فعالیت میکنن هم مفید باشه. قسمت دوم هم به زودی ترجمه میکنم و لینک رو همینجا به اشتراک میذارم.

منبع :www.frontiersin.org