این چیزیه که می‌خواستیم؟! (2)

«استخوان‌های شکسته» (Broken Bones) پنجمین آهنگ از آلبوم سال 2017 راجر واترز افسانه‌ای است با عنوان «این همان زندگی است که واقعاً می‌خواهیم؟»
این ترانه در ادامه‌ی ترانه‌ی قبلی، یعنی «تصویر کن» (برگردان آن را اینجا ببینید) با لحنی خسته و تاحدی ناامید از هرگونه اصلاح و جبران، از درس‌هایی که باید می‌گرفتیم و نگرفتیم، می‌نالد و همچون پدربزرگی سرزنش‌گر، تجربیات خود را از جنگ‌ها و نفرت‌پراکنی‌ها برایمان بازگو می‌کند...
ای کاش می‌توانستیم استخوان‌های شکسته‌مان را برداریم و از گذشته، یک درس درست و حسابی بگیریم.

◄ نکته: این ترانه‌ی واترز برای ما از جنبه‌ی دیگری هم اهمیت دارد و آن نام بردن از «تهران» در بخشی از متن ترانه است!

◄◄ با هم بخوانیم و بشنویم:
◄ نماهنگ (غیررسمی)
◄ برگردان فارسی:

استخوان‌های شکسته

بعضی وقت‌ها به آسمونِ شب زل می‌زنم
به ستاره‌هایی که یک میلیارد سال نوری دورترند
و حس می‌کنم چقدر کوچیکم؛
مثل یک حشره رو دیوار!
دیگه کی اصلاً اهمیتی میده؟
کی واسش مهمه؟

وقتی جنگ دوم جهانی تموم شد،
گرچه همه‌ی حساب‌ها صاف نشد،
ولی می‌تونستیم عبرت بگیریم و
خورده‌حساب‌ها رو کنار بذاریم
می‌تونستیم خودمون رو رها کنیم
اما در عوض چنگ انداختیم به مادیّات و
چسبیدیم به «رویای آمریکایی»!

... و آه ای «بانوی آزادی»
تو را به خود واگذاشتیم
تو را به خود واگذاشتیم
... و آه ای «بانوی آزادی»
تو را به خود واگذاشتیم

یکی می‌تونه تو «شریوپورت» به دنیا بیاد،
یکی دیگه تو «تهران»؛
فرقی نمی‌کنه کجا، به هر حال،
بچه‌های کوچولو قصد آزار کسی رو ندارن
اما ناچار «متنفر شدن از ما» رو یاد می‌گیرن
و خونه‌هامون رو با خاک یکسان می‌کنن
با این باور که
واسه‌ی آزادی می‌جنگن،
با این باور که
خداشون اون‌ها رو در امنیت و آرامش حفظ می‌کنه!
... امنیت و آرامش...
... امنیت و آرامش...

نمی‌تونیم ساعت‌ها رو به عقب برگردونیم
نه، نمی‌تونیم به گذشته برگردیم
ولی می‌تونیم بگیم:
«لعنت به همه‌تون!
ما دیگه خریدارِ دروغ‌ها و مزخرفات‌تون نیستیم!»
... دروغ‌ها و مزخرفات‌تون!
... دروغ‌ها و مزخرفات‌تون!