این چیزیه که می‌خواستیم؟!

«تصویر کن» (Picture That) چهارمین آهنگ از آلبوم سال 2017 راجر واترز افسانه‌ای است با عنوان «این همان زندگی است که واقعاً می‌خواهیم؟»
این ترانه کولاژ مهیبی است از یک ویران‌شهر (Dystopia) در برابر آرمان‌شهری است که همه روزی آرزویش را داشتند؛ ویران‌شهری که واقعیتِ امروز جهانِ ماست!
در این ترانه نیز همچون همیشه، اشاره‌های سیاسی اجتماعیِ واترز به شخصیت‌ها و موقعیت‌های موجود، صریح، شفاف و بی‌نهایت گزنده است.

◄◄ با هم بخوانیم و بشنویم:
نماهنگ (غیررسمی)
◄ برگردان فارسی:

♦ تصویر کن!

خودتو تصویر کن که تکیه زده به نرده‌های بندرگاهی،
آخرین سیگارت رو دور می‌اندازی...
انگشتت رو تصویر کن که زنگِ در رو فشار میده
و پادری رو با پرچم دزدای دریایی!

خودتو تصویر کن توُ خیابان‌های «لاریدو»
«کازبا» رو تصویر کن
و «ژاپن» رو...
کودکت رو تصویر کن که دستش رو ماشه است،
و دست و پاهای مصنوعی رو توُ افغانستان

دادگاهی رو تصویر کن که قانون نداره؛
ج**ه‌خونه‌ای رو تصویر کن که خانوم نداره؛
توالتی رو تصویر کن که سیفون نداره؛
و رهبری رو تصویر کن که از مخ تعطیله!
... از مخ تعطیله!
... از مخ تعطیله!
... از مخ تعطیله!

منو فالو کن که از خودم تو کنسرت، فیلم می‌گیرم
با گوشیم از ردیف جلوی جلو!
ملکه‌ی زیبایی دنیا رو فالو کن که داره حموم آفتاب می‌گیره
کاش اینجا بودی،
توُ خلیج «گوانتانامو»!

صندلی یه هواپیمای شخصی رو تصویر کن
و پاهات رو
که میخ شدن به کف؛
خدمه‌ی پرواز رو تصویر کن که رسماً خل و چل‌اند!
نه دری، نه پنجره‌ای...
خیره به صفحه‌ی مانیتوری در ایالت «نوادا»؛
این شعارِ «رویاهات رو دنبال کن» هی داره سخت‌تر میشه که!

اون زنی رو تصویر کن که داره واسه جشن عروسی کادو می‌پیچه
و تصویرش کن وقتی داره آب جوش میاره واسه چایی

بچه‌ها رو تصویر کن که میرن صندلی عقب بشینن
و منو تصویر کن که سویچ رو می‌چرخونم

آه‌ه‌ه... تصویر کن!
سگی رو تصویر کن عقبِ وانت،
درختی رو اون سرِ جاده
و دست‌های من رو که هی سردتر و سردتر میشن...

دنبالم بیا تا جایی کنار رودخونه
کلیه‌هام فروشی!
اصلاً کبدم هم فروشی!
این همه هرزه‌گردی، این همه گدایی...
هیچی ارزش این همه زیاده‌خواهی رو نداره.


برگردان: فرهاد ارکانی
گوهردشت - 28/3/96

◄ بخش دوم این نوشتار را اینجا بخوانید.