فیدبک

از یه جایی به بعد فهمیدم همه چیز به همین فیدبک برمیگرده. وقتی دوس داریم کاری که میکنیم، دیده بشه و حتی دوس داریم از سمت خانواده و دوستای نزدیکمون حمایت بشیم، همه ی اینها نوعی فیدبک هستند. اینکه بفهمیم کاری که میکنیم درسته یا غلط، و دنبال واکنش دیگران هستیم. حتی نظر منفی از افراد تاثیر گذار برامون بشدت تعیین کننده هست و زندگی ما بهش وابسته‌. مثلا هر قدمی که روی زمین می‌گذاریم درواقع واکنش سطح زمین رو در لحظه ارزیابی میکنیم. پس فیدبک در لحظه به لحظه‌ی زندگی‌مون مورد استفاده هست. خب قطعا فیدبک های بیشتر و دقیق‌تر که از آدم های متخصص در اون زمینه اگر دریافت بشه، باعث پیشرفت و ترقی بیشتر در اون مسیر میشه.
ما خودمون هم شده که روی خودمون تاثیر بگذاریم ولی باز یه جور نسخه کپی شده از فیدبک های قبلی ای هست که بقیه بهمون دادن. اینکه محیطی که توش هستیم چجور و چقدر فیدبک راهیِ فکر ما کنه، درواقع آینده و زندگی ما رو مشخص می‌کنه. ناگفته نماند میزان باور ما به اونها هم میتونه تاثیر گذاری اون فیدبک‌ های خارجی رو بیشتر یا کمتر کنه.  
امروزه نوع فیدبک گرفتن آدمها و هم منبع اون فیدبک‌ها بطور قابل توجهی تغییر کرده. با اومدن شبکه های اجتماعی روش‌های جدیدی از فیدبک دادن و فیدبک گرفتن ساخته شده(لایک و کامنت و...). و همچنین باعث بیشتر شدن سرعت فیدبک ها هم شده. خب این افزایش ارتباط‌ها باعث افزایش تعداد فیدبک‌ها و کاهش کیفیت اونها میشه. چرا که افراد غیرمتخصص زیادی میتونن به ما فیدبک بدن.
جنبه منفی این داستان این هست که به دلیل سریع شدن فیدبک ها، نوعی اعتیاد در آدم‌ها(چه اونهایی که فیدبک میگیرند و چه اونهایی که می‌دهند) شکل گرفته و زندگی اونها رو دائما تحت تاثیر قرار میده. این فیدبک های مثبت یا منفی میتونه افراد رو به‌نوعی شرطی کنه. جوری که بعد از مدتی تاثیر گرفتن از این چرخه، میتونه اراده و قدرت تصمیم گیری مستقل آدم‌ها رو ازشون بگیره. در حالی که نسبت متعادل‌تر این چرخه، باعث پیشرفت تدریجی و مثبت میشه.

در کل با توجه به نقش تعیین‌ کننده فیدبک در زندگی روزانه، بنظر شما چرخه‌ی محدود فیدبک، سازنده‌تر هست یا چرخه ای بی پایان از اون؟

⚜️سقوط در چرخه ای بی پایان⚜️