کتیبه یازده باب

به بهانه شروع دوره جدید انجمن علمی کامپیوتر، علی سراج دبیر اسبق انجمن به همراه سپهر گنجی متنی رو آماده کرده که در اون نکاتی رو میگه که خوندنش رو به همه و مخصوصا اعضا جدید انجمن توصیه می‌کنیم.

باب اول: نخست باب اراده است که در آن کاستی راه نیابد و پیوستگی می‌باید و حرف خلق نباید تو را آزار دهد و از مسیر خود دور سازد. مزد این باب بودن در کنار هم ردیفان و دوستان می‌باشد و چه بسا لذتی که در انجام کارها با صحابه و به اتمام رساندن آن‌ها می‌باشد قابل وصف نباشد و آسودگی و راحتی در نهایت آن باشد.

باب دوم: باب دوم کظم غیظ است. این باب را با مثلی بر تو روشن سازم: فرض است که در انجمن نشسته و در جیب مراقبت و کشف مکاشفت مستغرق گشته‌ای و به ناگاه سیل انبوهی از جمعیت بر تو روان می‌شود و تو را از حال خود خارج می‌سازد. در اینجا تو را می‌باید که کظم غیظ کنی و در انبوه مسائل غرق نشوی و بر نفس خود فائق آیی و ریز و درشت مسائل را با هم در نیامیزی و به باب بعد توجه می‌بایدت.

باب سوم : باب حفظ روحیه می‌باشد که از الزامات آن همراهان موافق است که در این مسیر به هنگام مصائب یارای تو باشند و بر روحیه تو مرهم باشند و تو را هنگام افول و بی‌قراری دست گیرند.

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

باب چهارم : باب وظیفه می‌باشد که در آن بسی ریاضت‌ها باشد لکن اجرای آن لازم است و مجالی در آن راه نیابد که وقت تنگ است و مسیر دشوار. همچنان یاری دوستان موافق دشواری آن را می‌کاهد و تو را سربلند از آن خارج می‌سازد که در آن می‌باید just do it که این برای تو بِه باشد.
برای روشن شدن تو را با مثلی متنبه سازم: فرض کن که ساعت‌های متمادی زمان و قوت خود را برای انجام برنامه‌ای از طرف انجمن صرف نموده‌ای و به ناگاه با تماسی از طرف امور فرهنگی مواجه می‌شوی که تو را از برقراری جلسه‌ای به‌غایت غیرضروری مطلع می‌سازد. باید بدانی که در این وان افزا لازم است تا کسانی در این جلسه حاضر شوند هر چند که در آن خوش‌آمدی نباشد. و بسیاری مثال دیگر که خود، خواهی دید و این باب را بهتر در خواهی یافت.

باب پنجم: باب برنامه ریزی است که از اهمیت به سزایی برخوردار است. و باید که قبل از اجرای هر برنامه یا کاری به آن پرداخته شود و زمان‌ها درآید و لازم است که جوانب کار در نظر گرفته شود مانند زمان امتحانات و پروژه‌ها و همچنین لازم است که کار شکسته شود و هر بخش در زمان مخصوص به خود صورت پذیرد. این باب با باب بعدی در موازات می‌باشد.

باب ششم: باب تقسیم وظایف می‌باشد که می‌بایست شخصی از اشخاص خود، وظیفه تقسیم وظایف را عهده دار شود که نَه شنیدن بر او ننگ نباشد و روحیه خود را به هنگام نه شنیدن از دست ندهد و همواره بتواند وظایف را به افراد محول کند و اصحاب نیز با او هم جوار بوده و او را در این مسیر یاری دهند.

باب هفتم: باب هفتم بیان می‌دارد که جمیع رضایت‌ها ممکن نمی‌باشد. به عبارتی می‌گوید که هیچ‌گاه نمی‌توان همه را از خود راضی نگاه داشت پس می‌باید که جهاد تو این باشد که در این وادی تلاش خود را به کمال انجام دهی و از نارضایتی دیگران نهراسی.

باب هشتم: باب سیاست است که در آن لازم است که بتوانی برنامه‌ای که اجرای آن ضروری می‌باشد ولی مورد قبول بزرگان نیست را به گونه‌ای ارائه دهی که بزرگان به تو بگویند عجب برنامه نابی، آن را سریع تر برگزار سازید و لازمه این بله گرفتن از بزرگان داشتن سیاست‌های عدیده و استفاده از هم کیشان می‌باشد.

باب نهم: باب نهم جذب است که به تو می‌گوید فضایی که در آن سکنی گزیدی جهت تواتر جمیع پرندگان است و نه تنها مخصوص پرندگان برگزیده و این وظیفه تو است که فضا را به گونه‌ای مهیا سازی که هیچ پرنده‌ای در آن احساس غربت نکند و آن را همچون لانه‌ای نیابد که هیچ گونه راه یافتنی برای او میسر نیست. همچنین تو را می‌بایست که به جذب پرندگانِ تازه بال و پر گرفته مجاهده کنی و آن‌ها را وارد مسیر سازی.

باب دهم: باب مشاوره می‌باشد که در آن می‌باید با موافقان و مخالفان نظرات خود به گرد آیی و در مسائل به جمیع نظرات توجه کنی چه بسا که مخالفان نظر تو از دریچه‌ای به مسائل نگاه می‌کنند که تو تا به حال به آن این چنین نگاه نکرده بودی و نظرات آنان گشایشی در کار‌ها ایجاد کند و لذا این باب از واجبات است که می‌بایست به طور مرتب صورت پذیرد و مسائل آن مکتوب گردند که خود و آیندگان از آن بهره جویند.

و در نهایت باب یازدهم که مهم ترین باب‌ها باشد و وظیفه تزریق نشاط و شادی را در میان صحابه دارد را در این لینک به تو معرفی می‌کنم:

بابِ یازدهم