نامه سرگشاده به وزیر ارتباطات

سلام آقای جهرمی،

سالهاست که با تکیه به ۱۸ نیروی با استعداد وقت زیاد و سرمایه بزرگی را جهت ساخت یک پیامرسان که قابل رقابت باشه ساختیم ولی گلایه هایی داریم که بدلیلشون نخواستیم وارد بازار ایران بشویم ، به نیابت از دیگر تولیدکننده های خوب ایران میخواهم این گلایه ها رو مطرح کنم شاید که جوابش رو بگیریم:

چرا اصرار میکنید که سرورهای پیامرسان باید در ایران باشند وقتی میفرمایید دسترسی به اطلاعات کاربران نخواهید داشت؟ مگر ما تولیدکنندگان برای حفظ امنیت اطلاعات کاربرانمان نباید آنها رو بصورتی ذخیره کنیم که هیچ کس نسبت به آنها دسترسی نداشته باشد؟ وقتی اینکار رو میکنیم چه فرقی میکنه که سرور ایران باشه یا خارج از ایران؟ واقعا استفاده از پهنای باند داخلی علتشه؟
چرا با دادن مجوز و پول به برخی اپلیکیشن ها که اصلا در حد ساده ترین استاندارد های یک پیامرسان رو ندارند نام پیامرسان داخلی رو بد جلوه دادید؟ اگر روزی بخواهیم وارد بازار ایران شویم چه مقدار هزینه باید بکنیم که اعتماد کاربر رو جذب کنیم؟ با اینکارتان قبل از ورود به بازار محکوم به شکستیم
چرا وقتی هزینه سنگینی برای تولید نرم افزارمان میکنیم با ریسک بالای فیلترینگ باید وارد بازار شویم؟ واقعا چه کسی متولی ماست؟ خودتان حتما لیست ارگانهایی مرتبط و غیر مرتبط که جهت اجازه فعالیت به امثال ما پیشنهادهای عجیبی میدهند را میدانید و این شده که علیرغم زحمتهای زیاد هنوز نمیخواهیم وارد بازار شویم چون امنیت اطلاعات کاربران خط قرمز هر برند جدی ائی است.
چرا تعریف مشخصی از آزادی برای کاربران نداریم؟ چرا یک کاربر در یک برنامه خارجی میتواند آزادی متفاوتی داشته باشد و در یک برنامه داخلی نمیتواند؟ مگر کاربر مسئول کارهای خودش نیست؟ ما باید نسبت به کاربری که خارج از ایران در نرم افزار ما عضو شده هم پاسخگو باشیم و تن و بدنمون بلرزه که سرمایه مون بخطر میوفته؟ این تفاوت نگاه با یک وی پی ان ۳ هزار تومانی حل میشه؟
چرا گزینشی شده پیامرسان ها؟ الان نگاه کنید ببینید چند درصد نرم افزارهای ارائه شده واقعا پیامرسانند و چند درصدشون وابسته به ارگان خاصی هستند، خوب چرا کلا یک پیامرسان نمیسازید و بقیه خصوصی ها رو حذف نمیکنید و به کاربرها نمیگید که مجبورند از اون استفاده کنند، اینطوری تکلیف هممون مشخص میشه،بنظرم اگر حمایت نکنید راحتتریم، چرا باید پول بگیریم وقتی واقعا برای ساخت نرم افزار درست درمون بیش از مبلغ دریافتی هزینه میکنیم، وقتی هزینه میکنیم یعنی نیازی به پول نداریم. اون نرم افزارهایی که پیامرسان نبودند و تحت حمایت پول دریافت کردند چطور میخواهند این پول رو برگردونند؟ چرا اکثرا پیشرفت نکردند پس؟
شاید هر تازه کاری برای گرفتن حمایت های مالی تشویق بشه که نرم افزار بسازه ولی واقعا چند نفر میتونند یک پیامرسان خوب بسازند؟ تعدادشون مطمئنا کم نیست ولی این چیزها تشویقشون نمیکنه برای همین هم بخاطر دردسرهاش و عدم ثبات سرمایه گذاریشون وارد این تجارت نمیشند و میرند دنبال پول راحت تر
شما فقط سه دلیل بیاورید که ما در این حوزه بجای شروع پروژه در کشورهایی که مثل کانادا، اتریش یا استرالیا در ایران شروع بکار کنیم، در هر کشوری شروع بکار کنیم خیلی سریعتر و بی دردسر تر میتونیم کسب درآمد کنیم ولی در کشور خودمون دهها دلیل وجود داره که نباید وارد بازار بشیم، در کشورهای دیگر سرمایه گذاران شخصی براحتی تامین سرمایه میکنند و خیالمون هم از کاربرانش و قوانین کشورشون راحته، وقتی اینها رو به برخی ها بیان کردیم گفتند خب شما برو همونجا کار کن! پس واقعا پیامرسان داخلی مهمه یا نیست؟ شاید بهتره بگیم پیامرسان امری داخلی بجای پیامرسان داخلی
هدف از داشتن یک پیامرسان داخلی خوب چیه؟ برای ما که کاملا مشخصه که بتونیم کسب درآمد کنیم و برای کسب درآمد هم باید سرویس عالی بدیم و خلاقیت بخرج بدیم که کاربر برای ابزار رایگان دیگر اپلیکیشن های خارجی هزینه پرداخت نکنه ولی شما چه هدفی دارید که حمایت میکنید؟ یک بازار چهل میلیونی رو با این روش ها هدف گذاشتید واقعا؟

لازم است که عرض کنم که ما قبلا هم دچار این سوالات در پروژه های قبلی مون شده بودیم ما اولین سرویس استریم موسیقی آنلاین رو در ایران راه انداختیم و بعدا بدلیل فشارها بسته شد، ما یکی از شبکه های اجتماعی خوب ایران را راه اندازی کردیم و بدلیل فشارها بسته شد و مجبور شدیم در خارج از ایران فعالیت کنیم و الان هم میترسیم وقت و سرمایه مون برای کار در ایران مجددا به مشکل بر بخورد

البته شما کم و بیش برخی از این سوالات رو پاسخ دادید و میدونم که شخصا خیلی از موارد رو درک میکنید و میدانید ولی پاسخهایی که فرمودید بنظر قانع کننده نبودند که امثال ما هنوز نمیخواهیم وارد بازار شویم، در نهایت از اینکه بسیار بیشتر از دیگر مسئولان، حرفهای مردم رو میشنوید بسیار سپاسگزارم