چگونه برای فلسطینیها "هندوانه" یکنوع اسلحه هست⁉️
اینکه صهیونیستها با «هندوانه» هم سر دعوا داشته و دارند، روایت جالبی دارد. شاید باورش سخت باشد اما در اراضی اشغالی، شهروندان فلسطینی گاهی معطل و توبیخ می شوند فقط به این دلیل که هندوانه همراهشان دارند!?
سال 1967 میلادی، زمانی که میان کشورهای عربی و رژیم اشغالگر اسرائیل، نبردی موسوم به جنگ شش روزه در گرفت و اسرائیل به دلایل مختلفی مانند یکپارچه و متحد نبودن کشورهای عربی و نیز ضعف نظامی، امنیتی و تسلیحاتی کشورهای هم پیمان فلسطین و حمایت بی دریغ غرب توانست در این نبرد پیروز شود، حمل پرچم فلسطین را برای فلسطینیان ممنوع اعلام کرد. حاملان پرچم دستگیر و شکنجه می شدند. مردم «غزه» و «کرانه باختری» برای اینکه اعتراضشان را نسبت به این سخت گیری هویت زدایانه نشان دهند، به دنبال راهی گشتند.
پرچم فلسطین، متشکل از چهار رنگ سبز، سیاه، سفید و سرخ است و تمام این رنگ ها در هندوانه یکجا جمع بود. به همین دلیل معترضان در تظاهرات علیه اسرائیل، هندوانه همراه خود می بردند. آن را به دو نیم تقسیم می کردند. هر فرد یک نیمه را به نماد پرچم چهار رنگ زادگاه مادری بالای سر می گرفت. هندوانه حالا دیگر در فلسطین یک میوه معمولی نبود که به نماد و استعاره هوشمندانه اعتراض و مقاومت تبدیل شده بود. این میوه جالیزی به مرور جایگاه ویژه ای در فرهنگ مقاومت پیدا کرد تا جایی که هنرمندان و نقاشان فلسطینی هم از کشیدن نقاشی آن و ترسیم آثاری با نماد هندوانه، منع و تهدید شدند! ... و ماجرا هرچه پیش رفت بیشتر شبیه یک کمدی زرد به نظر رسید تا واقعیتی معقول.
پرچم ممنوع شد؛ هندوانه نماد...
رژیم اسرائیل که در جنگ شش روزه پیروز شد، تلاش کرد برای کامل کردن کِیف پیروزی، آخرین نمادهای هویت ملت فلسطین را هم از بین ببرد. اگر تا دیروز زمین های فلسطینیان غصب می شد، اکنون به نظر باید آخرین بازمانده های هویت ملی هم ممنوع، محو و برای همیشه فراموش می شد. به طور واضح تر اگر قرار باشد بگوییم بعد از این جنگ و نتیجه آن، دیگر هیچ فلسطینی حق نداشت پرچم چهار رنگی که برگرفته از هویت آبا و اجدادیشان بود را حمل کند. منع سختی بود؛ مردم اوایل قبول نکردند حتی پرچم را قلمدوش می کردند اما خیلی زود، چنان برخوردهای سخت علیه حاملان پرچم اجرا شد که ناچار به پذیرش موقت شدند تا راهی برایش پیدا کنند. بالاخره یک روز از همین روزهای درد و دوری از نشان ملّی، به ذهن یک نفر رسید که میوه هندوانه تمام رنگ های پرچم را یکجا دارد. همین شد که کشاورزان کرانه باختری برای شرکت در تظاهرات، هندوانه حمل می کردند. برای آنانی که تصاویر این اعتراضات را برای اولین بار می دیدند، واقعاً عجیب بود که این محصول جالیزی چه تناسبی با تظاهرات دارد؟! اما همه چیز دقیق و درست انتخاب شده بود. ملتی که ابتدا از خانه هایشان بیرون رانده شدند، بعد از زمین های کشاورزی و خاکِ زادگاه مادری و حالا حتی حق هم نداشتند پرچم فلسطین را حمل کنند در این تنگنا چاره دیگری برایشان باقی نمانده بود جز استفاده از هندوانه به عنوان نماد.
و هندوانه همچنان نمادی ملّی ماند...
مقابله اسرائیل با معترضان هندوانه به دست آنقدر عجیب بود که خود رژیم صهیونیستی هم برای اینکه در عرصه بین المللی کمتر زیر ذره بین نگاه های پرسش گر و مورد مضحکه قرار گیرد به دنبال بهانه و راه فراری می گشت تا منع حمل پرچم فلسطین را لغو کند. ماجرا اما باید به شکلی پیش می رفت که این بازگشتِ اسقاطیلی ها از حرف و تصمیم قبلیشان نباید در عرصه بین الملل طوری نمود پیدا می کرد که شبیه عقب نشینی یا پشیمانی از یک تصمیم اشتباه به نظر برسد. بلکه باید بنحوی پیش می رفت که «سخاوتی اسرائیلی» به نظر برسد و البته «تقاضایی فلسطینی».
سال 1993 میلادی که یکی از آن نشست های سازمان «آزادی بخش فلسطین» که بعدها در سال 1994 زمینه ایجاد «دولت خود گردان فلسطین» را فراهم کرد، برگزار و اجازه ای ضمنی داده شد که حمل پرچم ممنوع نباشد. موافقت حداقلی که به نظر جنبه نمایشی داشت تا راهبردی. چراکه بعدها مبارزان فلسطینی دوباره برای حمل پرچم ملّی، بازخواست می شدند. به همین دلیل بود که هندوانه دیگر هرگز از هویت ملّی و مقاومت فلسطینیان حذف نشد و جایگاهی ویژه تر هم پیدا کرد.
نقاشی هندوانه، ممنوع!
دوباره به گذشته ها برگردیم؛ مبارزه اسرائیل با افرادی که هندوانه حمل می کنند اما درست وقتی به نقطه اوج بهت آوری می رسد که سه هنرمند فلسطینی در یک گالری هنری، آثارشان را به نمایش می گذارند. نظامیان صهیونیستی به گالری حمله می کنند و نمایشگاه تعطیل و هنرمندان دستگیر می شوند. اتفاقی که سال 1980 میلادی رخ داد و اهالی هنر و فرهنگ را حسابی حیران کرد. بازجوهای صهیونیستی اخطار داده بودند که بعد از این هنرمندان فلسطینی حق ندارند، از رنگ هایی که در پرچم فلسطین است در آثار خودشان استفاده کنند یعنی همان چهار رنگ پر کاربرد سبز، سیاه، سفید و قرمز! همان رنگ های مادر در نقاشی !
کمی بیشتر درباره ورود نماد "هندوانه" به فرهنگ مقاومت عموم مردم فلسطین بدانیم: "هندوانه" شیرین است و برای اسرائیل لقمه ای چرب که نزدیک به یک قرن است تمام تلاشش را می کند آن را یکجا ببلعد. "هندوانه" گِرد است و نماد کره زمین. فلسطینی ها می گویند که "هندوانه" را فقط به عنوان نمادی از پرچم کشورشان انتخاب نکرده اند که هشداری برای مردم جهان دارند. همان بیدارباش که صهیون فقط به فلسطین و سرزمین موعود راضی نیست و آقایی بر تمام دنیا را می خواهد. "هندوانه" نماد آبادانی است. همان ترجمانِ "اینجا می مانیم، زندگی را می رویانیم و فلسطین را آباد خواهیم کرد!" و تعهدی شبیه همان جملهِ "دوباره می سازیمت ای وطن!"
? برگرفته و تلخیص شده از کانال "فارس"
مطلبی دیگر از این انتشارات
هیچکس شهادت تو را (وتو ) نمیکند
مطلبی دیگر از این انتشارات
نورمن فینکلستین: شورش بردگان در غزه
مطلبی دیگر از این انتشارات
ضربه فنی!