گاهنامه‌‌ دست‌انداز-شماره‌ ۲۲

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ و سلامی چو بوی خوش آشنایی

۳۵ دوست عزیز لطف کرده و ۵۰ مطلب را به شرح جدول زیر برای گاهنامه‌‌ دست‌انداز-شماره‌ ۲۱ قلم زدند.۱۲ نفر از این دوستان (مشخص شده با رنگ زرد)، بنا به هر دلیلی در رای‌دهی حضور نیافته و متاسفانه حذف شدند:

۲۳ نفر مرحمت کرده و با ۳۳ مطلب خود، تا پایان راه همراهی و با رای‌دهی به پنج پُست از پنج نفر، همکاری خود را کامل کردند. دو نفر نیز به عنوان داور افتخاری رای‌های خود را برای بنده ایمیل کردند:

در نهایت ۶ دوست عزیز توانستند رتبه‌های اول تا ششم را کسب و جوایزی به شرح زیر، به خود اختصاص دهند:

قابل توجه تمام دوستانی که به هر طریقی، لطفِ لطیفشان، نصیب این حقیر شد:

از تمام شرکت‌کنندگان عزیزی که بدون هیچ توقعی، از وقت و قلم زیبای خودشان مایه گذاشتند و با صرفِ وقت و انرژی برای نوشتن و حضور بردبارانه در رای‌گیری، بنده را یاری کردند، بی‌نهایت سپاسگزارم و برای همه‌ی آن‌ها، آرزوی عاقبت‌به‌خیری و خوشبختی دارم.
ضمن عرض تبریک صمیمانه به برندگانِ عزیز، از آنها می‌خواهم (حداکثر تا ۲۲ بهمن‌ماه ۱۴۰۰)، نام کتاب یا کتاب‌های درخواستی خودشان (تا سقف جایزه‌ی در نظر گرفته شده در ستون آخر جدول بالا) را با یک آدرس دقیق و کُد پُستی و در صورت امکان و محض احتیاط، یک شماره همراه برای تماس مامور پُست، ایمیل کنند.

موضوعات گاهنامه‌ی شماره‌ی ۲۲:

موضوع اول: رهایی از دوراهی اخلاقی هاینتس!

دوراهی اخلاقی هاینتس برگرفته از پژوهش لارنس کُلبرگِ روان‌شناس در باب پیشرفت اخلاقی:

زنِ هاینتس (Heinz) به سرطان مبتلاست. داروی او در اختیار داروسازِ شهر است که به‌ تازگی با صرفِ تنها دویست دلار آن را ساخته است، اما مقدار مورد نیاز آن را به کمتر از دو هزار دلار نمی‌فروشد. هاینتس فقیر است و به هر دری زده، اما تنها موفق به تهیه هزار دلار شده است، امّا داروساز به این مبلغ قانع نیست. هاینتس بر سر دو راهی مانده است: یا باید تسلیم شود و بگذارد که زنش بمیرد یا آن‌که دارو را بدزدد. آیا او باید دارو را بدزدد یا به حق مالکیت دیگران احترام بگذارد؟

لطفاً بنویسید که اگر به جای هاینتس بودید چه می‌کردید؟ آیا راهکار خلّاقانه‌ای برای رهایی او از این دوراهی به نظرتان می‌رسد؟

موضوع دوم: یادداشتِ مناسبتی

در مورد روز مادر، دهه‌ی فجر، روز پدر، لحظه‌ی تحویل سال، عید نوروز، سالی که گذشت، فصل بهار و هر مناسبتی که تا پایان فروردین ۱۴۰۱ وجود دارد، یک یادداشت بنویسید.

موضوع سوم: چه کسی کشته شود؟ (منبع: انتخاب کنید که چه کسی کشته شود! - خودران‌ها در دوراهی اخلاق)

گروهی از محققان با به راه انداختن یک بررسی در قالب سایت Moral Machine از کاربران می‌خواهند خود را جای خودران قرار داده و تصمیم بگیرند. در این سایت سناریوهای مختلفی به کاربر ارایه می‌شود و کاربر بین گزینه‌ها تصمیم می‌گیرد. محققان با استفاده از این وب‌سایت و با به چالش کشیدن کاربران، از آن‌ها کمک می‌گیرند تا دریابند مردم در این دو راهی‌های اخلاقی چه تصمیمی را انتخاب خواهند کرد؟ لطفاً مطلبی در مورد تصمیم خود بنویسید.

موضوع چهارم: برگی از دفترچه خاطرات یک آدمخوار!

تخیّل خود را به کار گرفته و در پیکرِ یک آدمخوار به پیکارِ خاطره‌نویسی بروید!

موضوع پنجم: دزدتان را خودتان مجازات کنید!

تصوّر کنید قانونی وضع شده است که از این پس هر کسی که از او دزدی شود، خودش می‌تواند نحوه‌ی مجازات دزدش را تعیین کند. دزدی خودروی نازنین شما را که خیلی دوستش دارید، می‌دزدد. پلیس پس از یکماه دزد و خودروی شما را پیدا می‌کند. دزد صحیح و سالم است ولی از خودروی شما جز یک بدنه‌ی کاملاً عریان و بدون تجهیزات چیزی باقی نمانده است. شما برای متنبه شدن دزد خودرویتان چه مجازاتی تعیین می‌کنید؟!

موضوع ششم: نامه‌ای از دنیای کلاغ‌ها به دنیای آدم‌ها!

باز هم قوّه‌ی تخیّل خود را به کار بگیرید و یک نامه از دنیای کلاغ‌ها به دنیای آدم‌ها بنویسید. به جای کلاغ می‌توانید هر گونه‌ی جانوری دیگری را که دوست دارید انتخاب و از طرف او به دنیای آدم‌ها نامه بنویسید.

موضوع هفتم: کیش یا‌ مات؟!

چند سال است که پول جمع می‌کنید تا عید امسال را به همراه خانواده‌تان به کیش سفر کنید. بلیط هواپیما را گرفته و بار و بندیل سفر را بسته‌اید که صدای گوشی همراهتان بلند می‌شود. گوشی را برداشته و جواب می‌دهید. متوجه می‌شوید که برای یکی از بستگان و یا دوستان شما یک گرفتاری مالی فوری (معادل پس‌اندازِ سفرتان) پیش آمده است. در جواب درخواستِ طرف گرفتار، طفره رفته و به سفرتان ادامه می‌دهید و یا قید سفر را زده و به قیمت مات شدن خود و همسر و فرزندانتان، پول سفر را به او قرض می‌دهید؟ در ضمن می‌دانید که حالاحالاها تضمینی برای برگشت پول شما وجود ندارد!

موضوع هشتم: ایستگاه خاطره!

قرار است کنار تمام خیابان‌ها، ایستگاه‌هایی به نام "ایستگاه خاطره" احداث کنند تا مردم با مراجعه به این ایستگاه‌ها، یک خاطره‌ی بسیار خوب و به یادماندنی برای خودشان رقم بگذارند. طرّاحان این ایستگاه‌ها در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر تلاش می‌کنند برای جذب بهتر مردم و کسب درآمد بیشتر، جذابترین ایده را پیاده کنند. در نظر داشته باشید که برای جلوگیری از سدّ معبر، مساحت این ایستگاه‌ها، فقط شش متر است و در هر دقیقه فقط دو نفر که با هم نسبت دارند می‌توانند در آن حضور یابند. در این ایستگاه‌ها هیچ کالایی به فروش نمی‌رسد و تنها خدماتی برای ساخت دقیقه‌ای خوش و فرح‌بخش، ارائه می‌گردد. افراد در این ایستگاه می‌توانند از این یک دقیقه‌ی خاطره‌انگیزشان، عکس و یا فیلم تهیه کنند.

شما متقاضی احداث یکی از این ایستگاه‌ها هستید. بنویسید که برای ساختِ دقیقه‌ای بسیار جذّاب، بانشاط و خاطره‌ساز، چه طرحی را برای اجرا در نظر دارید؟

موضوع نهم: شصت ثانیه!

شبکه‌ای به نام شبکه‌ی مردم تاسیس شده است که از آن تنها تصویر و حرف مردم پخش می‌شود. هر فرد برای حضور در این شبکه، فقط باید یک پیامک حاوی کد ملّی‌‌اش را به شماره‌ی تعیین شده پیامک کند تا پس از قرعه‌کشی بر اساس کد ملّی، فقط یک‌مرتبه، در این شبکه حضور یافته و در عرض شصت ثانیه هر حرفی که دلش می‌خواهد بزند. در کمالِ ناباوری (!) این برنامه، به صورت زنده و بدون هیچ‌گونه سانسوری پخش می‌گردد. هر شبانه‌روز ۱۴۴۰ نفر و هر سال بیش از نیم میلیون نفر در این برنامه حاضر و در عرض شصت ثانیه، خطاب به هر کسی و درباره‌ی هر موضوعی که دوست دارند، حرف‌های خود را آزادنه بیان می‌کنند. این شبکه‌ی تلویزیونی جزو مشهورترین و پُربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی جهان شده است و مردم تمام کشورها متقاضی داشتن شبکه‌‌ای مشابهِ آن هستند. شما پیامکی ارسال کرده‌اید و از بختِ خوبتان، قرعه به نام‌تان درآمده و می‌توانید برای یک دقیقه در این شبکه صحبت کنید. بنویسید که در این یک دقیقه چه می‌گویید تا تمام مردم جهان آن‌را بشنوند؟

موضوع دهم: موضوع آزاد!

شما یک ایده‌ی خوب برای نوشتن دارید که جزو موضوعات مطرح شده از سوی دست‌انداز نیست، دست به کار شوید و درباره‌ی آن بنویسید. می‌توانید این موضوع را به سایر دوستان‌تان نیز پیشنهاد دهید.

معیارهای پیشنهادی برای امتیازدهی منصفانه به پُست‌ها و انتخاب پُست‌های برتر از سوی شرکت‌کنندگان:

استفاده از تصاویر زیبا و یا فایل‌های دیداری و شنیداری مربوط به مطلب. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۲)
بیان مفید و مختصر برای صرفِ کمترین زمان برای خواندن مطلب. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۳)
استفاده از لحن طنز و یا هر لحنی که به دلِ مخاطب، بنشیند. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۲)
استفاده از فایل صوتی خوانش متن در ابتدای مطلب. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۲)
میزان تاثیرِ متن در خوب کردنِ حالِ مخاطب. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۳)
میزان ارتباطِ نوشته با موضوع. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۳)
انسجام متن از ابتدا تا انتها. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۳)
نگارشِ صحیح. (امتیاز پیشنهادی از ۲۰: ۲)

به جدول زیر و نحوه‌ی امتیازدهی آقای نهازی عزیز، بر اساس معیارهای بالا، نگاه کنید. از همراهانِ این دوره خواهش می‌کنم تا جایی که مقدور است در قالبی مشابه، به پُست‌های نوشته شده از سوی دوستان‌شان، امتیازدهی کنند.

هفت نکته‌:

لطفاً در زیر هر تعداد پُستی که برای مسابقه می‌نویسید، دو هشتگ «حال خوبتو با من تقسیم کن» و «مسابقه دست‌انداز» را لحاظ بفرمایید. البته پیشنهاد بنده این است که برای تمرکز امتیازات و شانس بیشتر برای برنده شدن، پُست‌های کمتر ولی با کیفیت‌تری بنویسید.
لطفاً از همین اوّل کار حواس‌تان به مطالب دوستان‌تان باشد تا در پایان فروردین ۱۴۰۱ بتوانید، راحت‌تر و منصفانه‌تر، پنج پُست برتر از پنج نفر به جز خودتان را انتخاب و امتیازدهی کنید. مانند "آقای نهازی".
پیشنهاد می‌کنم که ایده‌های خودتان را هر چه زودتر بنویسید و به روزهای پایان مسابقه، واگذار نکنید. تجربه ثابت کرده است که مطالبی که زودتر نوشته می‌شوند، بیشتر دیده و خوانده می‌شوند.
دوستانی که به تازگی قصد شرکت در مسابقه را دارند، لطفاً گاهنامه‌‌ی دست‌انداز-شماره‌ی ۲۰ و گاهنامه‌‌ دست‌انداز-شماره‌ ۲۱ و نظرهایی که در قالب سوال و جواب، در زیرِ آن‌ها، ردّ و بدل شده را بخوانند و چنانچه به توضیح بیشتری داشتند، برای بنده یا برندگان مسابقه که به خوبی با قوانینِ مسابقه، آشنایی دارند، مطرح و پاسخ خود را دریافت کنند.
در این دوره دردسرهایی برای بنده پیش آمد که کار را برای فهرست کردن پُست‌ها و امتیازبندی‌ آن‌ها با مشکل مواجه کرد. مانند "تغییر نام پروفایل بعد از انتشار پُست!"، "حذف یهویی و بدون اطلاعِ پروفایل و پست‌های نوشته‌شده برای گاهنامه!"، "رای دادن به پستی که اصلاً نوشته نشده است!"، "نوشتن پُست یک هفته بعد از اتمام مهلت مسابقه!"، "حضور یک نفر در مسابقه با دو نام کاربری متفاوت!". خواهش می‌کنم از تکرار این دردسرها، خودداری کنید.
دوستانی که برای گاهنامه مطلب می‌نویسند ولی در رای‌دهی حضور نمی‌یابند، لطفاً اطلاع‌رسانی کنند تا با اختصاص رای دوستان به مطلبِ آن‌ها، بختِ سایرِ عزیزانِ حاضر در مسابقه، سوخت نشود.
جوایز تمام عزیزانی که در دوره‌های گذشته برنده شده‌اند ولی تاکنون نسبت به دریافت جوایز خود اقدام نکرده‌اند، همچنان به قوّت خود باقی است.

اگر وقت دارید: به نوشته‌های هشتگ «حال خوبتو با من تقسیم کن» سر بزنید و اگر خودتان حال خوبی برای تقسیم داشتید، لطفاً دست دست نکنید و آن را با این هشتگ بین دوستان خودتان تقسیم کنید. بِسم‌ِ‌الله.