ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت

احتمالا از روی عنوان مطلب حدس بزنید که من هم کاندید شده‌ام؟

چند روز پیش داشتم به این فکر میکردم که این همه جوان انقلابی که در دولت رییسی رفتند و مسئولیتها را به عهده گرفتند آیا توانستند آنجور که ادعا می‌کردند از پس کارهای اداره کشور برآیند؟

بعد خاطره ای که درباره شهید رجایی شنیده بودم را در ذهنم مرور کردم: گویا از ایشان پرسیده بودند آیا فکرش را می‌کردی که روزی از دستفروشی به نخست وزیری برسی؟ گفت بله ما و دوستانمان از دوران زندان داشتیم خودمان را برای این مسئولیتها آماده میکردیم.

بعد با خودم گفتم آیا ما افراد مدعی آیا خودمان را برای اداره کارهای کشور از نظر علمی و تخصصی و شخصیتی آماده کرده‌ایم؟ آیا حتی به آن فکر میکنیم؟ یا اینکه آمادگی برای مسئولیت را چیز بدی میدانیم؟

(بعد در پله چهارم این پندارها به یاد سخن شهید بهشتی افتادم که فرمود ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت!)

بعد دیروز که داشتم سخنرانی رهبر را گوش میکردم ایشان هم به همین چیزهایی که من فکر میکردم اشاره کوتاهی کردند. ایشان گفتند:

جوانها پیشران جامعه‌اند. جوانها صلاحیّتهای لازم برای نقش‌آفرینی فردا را در خودشان ایجاد کنند؛ خودشان را از لحاظ صلاحیّتهای گوناگون اخلاقی و علمی و غیره، برای نقش‌آفرینی در پیشرانی آماده کنند.