چجوری به رضایت برسم؟!🤔🌌

سلام:)

چند وقت پیش کتابی از لئو بابوتا درباره رضایت مطالعه کردم یه کتاب کوچولو که در عرض یه ساعت تموم میشه اما حسابی کتاب فوق العاده ایه


لئو بابوتا صاحب یه وبلاگ پرطرفدار هست

http://www.zenhabits.com/

لئو دارای سبک زندگی متفاوتی از بقیه مردمه دارای خانواده پرجمعیتیه گیاه خواره و یه نکته جالب اینکه بچه هاش رو هم به مدرسه نمیفرسته این تغییرات زیاد و متفاوت بودن در زندگی توجه افراد مختلف رو جذب کرده و وبلاگ پربازدیدی داره.

بچه های ویرگول لئو... لئو بچه های ویرگول
بچه های ویرگول لئو... لئو بچه های ویرگول


لئو توی کتاب رضایت توضیح میده که چجوری میتونیم به اون شادی مورد نظر برسیم؟ اصلا باید برسیم یا اینکه همین الان هم رسیدیم و فقط چشمامون رو باز نمیکنیم.

بخش ابتدایی کتاب درباره مفهوم رضایت صحبت کرده

نکته قابل توجه این بود که از نظر لئو بابوتا رضایت واقعی در فردی که ما بهش تبدیل میشیم نهفتس یعنی مهم نیست که الان شما سوار یه پراید قراضه میشید یا یه بوگاتی گرون قیمت در هر صورت اگه شخصیت درست و حسابی نداشته باشید و فردمفیدی با عادات خوب نباشید هیچ وقت احساس خوشبختی نمیکنید.



من وقتی بچه بودم فکر میکردم همه آدمای پولدار توی کره زمین خیلی خوشحالن اما وقتی بزرگ تر شدم و آدمای بیشتری با ویژگیهای متنوع رو دیدم متوجه شدم که اگرچه پول تا حدودی تامین کننده آرامش و شادی هست اما عامل اصلی نیست☝🏻

خانواده های خیلی زیادی رو دیدم که خونه محقر و فقیرانه ای داشتن اما با شادی و خوشحالی در کنار هم زندگی میکردن در عوض خانواده های به شدت ثروتمند رو دیدم که در عذاب بودن.


دلایل اصلی خوشبختی یا عدم خوشبختی این افراد در فردی که بهش تبدیل شده بودن نهفته بود یعنی آدمای اون خانواده محقر انسان هایی قانع مهربون کمک کننده و شاد بودن اما آدمای اون خونه گرون قیمت انسان هایی خودخواه خودشیفته و خسیس بودن. البته منظورم این نیست که آدمای پولدار خوشحال نیستنا اشتباه برداشت نکنید امیدوارم منظورم رو گرفته باشید.😉

بنابراین رضایت ارتباط زیادی با فردی که شما بهش تبدیل میشید داره.

چند وقت پیش کتاب صوتی معجزه سحرخیزی از هال الرود رو گوش میدادم ایشون میگفتن از وارن بافت شنیدم که میگفت:

خوشبختی واقعی و موفقیت اصلی در فردی که شما بهش تبدیل میشید نهفتس نه چیزهایی که در نظر دیگران خوبه و شما بهش دست پیدا میکنید.


نکته جالب توجه این بود که این حرف رو قبلا من از آرتور شوپنهاور هم شنیده بودم:

آنچه هستیم بسیار بیشتر موجب سعادتمان میشود تا آنچه داریم:)

راستش این موضوع خیلی من رو به فکر فرو برد

با خودم فکر کردم این موضوع تا چه حدی میتونه درست باشه؟!

در دیدگاه ادیان و مذاهب مختلف هم معمولا به زهد و ترک دنیا پرستی دعوت شده.

خب میدونید فکر نمیکنم خداوند بابت اینکه چرا به جای لامبورگینی سوار الاغ بودی یا اینکه چرا به جای یه کاخ توی خونه 50 متری زندگی کردی مارو مواخذه کنه🙄

امروزه خیلی از مردم فک میکنن رصایت حقیقی و شادمانی زمانی به دست میاد که به مادیات بیشتری برسن.

اما تجربه نشون میده که اصلا همچین چیزی نیست. فکر میکنم با دیدن افراد مختلف در جایگاه های متنوع متوجه این قضیه شده باشید.

خداوند در قرآن کریم حتی به ساده زیستی و ترک تعلقات دنیایی و عدم وابستگی به مادیات دعوت کرده البته فکر نکنید منظور خداوند از این نکات اینه که جل و پلاست رو جمع کنی و با یه لباس پشمین فقیرانه توی یه خرابه زندگی کنی.

امامان ما همیشه در زیباترین حالت خودشون بودن لباس های گرون قیمت نمیپوشیدن اما در حد بقیه جامعه مرتب و منظم بودن خونه محقرانه هم نداشتن و در حدی که آسایش و رفاه رو برای خونوادشون تامین کنن براشون کفایت میکرد بنابراین در کاخ هم زندگی نمیکردن.

اینم براتون بگم شاید جالب باشه:)

یه روز امام رضا علیه السلام خونه یه آقایی رو میبینه و متوجه میشه که خونه درب و داغونیه خانوادش در آسایش نیستن.
امام رضا ع هم به اون آقا پول میده که بره یه خونه جدیدی بخره.
آقاعه میگه:نه آقا نمیشه این ارث پدرمه😡
امام رضا قربونش برم هم میگه:خب ارث پدر شما هم که باشه خونه مخقرانه ایه خانوادت در مضیقه هستن برو یه خونه بهتر بخر
آقاعه دوباره اصرار میکنه و هرچی امام رضا بهش میگه که زن و بچت اذیت میشن اون آقا میگه ما جد اندر جد پدرانمون در این خونه زندگی کردن
امام رضا علیه السلام هم میگه:و ان کان ابوک احمق 😂 ببخشیدا حتی اگه پدر شما هم احمق بوده باشه


بنابراین چیزی که در قرآن کریم نهی شده دل بستگی به دنیا به طوری که در هنگام مرگت نتونی دل بکنیه و نه چیز دیگه.

میگن اگه قبل مرگمون نتونیم از چیزایی که خیلی بهشون دل بستیم دل بکنیم با جون دادن و درد ازمون میگیرن بنابراین دل بکن قبل اینکه با زور ازت بکنن.😬

خب حالا نمیخوایم وارد بحثای دیگه بشیم داشتیم درمورد مفهوم رضایت صحبت میکردیم.

چیزی که در قران هدف زندگی معرفی شده در یک کلام تقرب و نزدیکی به خداونده

یعنی کل دنیارو هم که بگردی هرچی فکر کنی این هدف نهاییه خوشبختی واقعی زمانی به دست میادکه شما به خالق خودتون نزدیک تر بشید

حالا لئو بابوتا یا وارن بافت آرتور شوپنهاور و... میان میگن در فردی که شما بهش تبدیل میشید نهفتس

اما شما دوست دارید به چه فردی تبدیل بشید؟

کسی دوست داره یه آدم بخیل حسود باشه؟

کی دوست داره چاق و ناتوان باشه یا خیلی بی نظم و تنبل؟

کدوم یکی از شما دوست داره ظالم باشه و با دیگران با عصبانیت و خشونت رفتار کنه؟

مسلما کسی دوست ندراه همه ما میخوایم خوشگل باشیم خوش پوش و مرتب باشیم

دوست داریم دانا باشیم و مهربون

میخوایم تغییرات مثبت زیادی توی دنیا ایجاد کنیم و انسان های منظمی باشیم

پس در یه کلام همه ما میخوایم شبیه خداوند باشیم

درسته؟

بله فطرت خداجوی ما دوست داره شبیه خداوند باشه

بنابراین خوشبختی حقیقی رو زمانی به دست میارید که مثل خداوند بخشنده باشید مثل خداوند مهربون و زیبا باشید

همه ما جمال و زیبایی و کمالات اخلاقی رو دوست داریم بنابراین تقرب و نزدیکی به خداوند به معنای شبیه خالق بودن و رسیدن به اون خوشبختیه.

https://www.aparat.com/v/v133huu

حالا باید برای تبدیل شدن به اون فرد مورد نظر برنامه ریزی کنیم و همون فردی بشیم که دوست داریم

من فکر میکنم فرمولی که خداوند برای شادی بهمون توصیه کرده این باشه

شکرگذاری به خاطر نعمت ها +صبر در هنگام مشکلات+بندگی خالصانه خداوند

اینم بگم که اصلا از ابراهیم ادهم این رو ندزدیدم😛🙃


واقعا بهش فکر کنید؟

ما چقدر بابت نعمت هایی که خداوند بهمون عطا کرده شکرگذاری میکنیم؟ تا حالا شده هروز که چشمامون رو باز میکنیم خدارو شکر کنیم که توانایی دیدن داریم

اگه یه روز از خواب بیدار بشید و خدایی نکرده چیزی رو نبینید و کور شده باشید چیکار میکنید؟ مطمئن باشید تمامی دغدغه های دنیایی که به خاطرش خیلی از اوقات خداوند رو فراموش کردیم در یک آن برامون ناپدید میشن و حالا فقط دوست داریم بر گردیم به همون ورژن قبلی بینای خودمون.

شکرگذاری کردن باعث میشه نعماتی که داریم رو بهتر ببینیم و مسلما اینجوری متوجه چیزهای خوب زندگیمون میشیم و بیشتر احساس رضایت و خرسندی میکنیم.




مورد دوم صبر کردن در هنگام مشکلاته منظور همون پشت سر گذاشتن امتحاناتی هست که در این دنیا نثارمون میشه.

من قبلا سلسله جلسات سخنرانی حاج آقا پناهیان درباره امتحان و بلا در این دنیارو گوش دادم و راستش خیلی روی دیدگاهم درباره زندگی دنیایی و چرایی آفرینش نقش داشت.

http://panahian.ir/post/170

متوجه شدم که اینجا نه محل برد و باخته و نه محل رسیدن یا عدم رسیدن به چیزی

تمامی چیزهایی که در این دنیا وجود داره امتحاناتی برای سنجیدن ماست

خداوند توی قرآن اشاره کرده که:


قبلا این آیه رو داخل کتاب دینی پایه دوازدهم خونده بودم راستش اون موقع فقط حفظش کردم که توی پرسش های کلاسی کم نیارم اما حالا که بهش فکر میکنم با خودم میگم اگه یه خورده با تمرکز و توجه بیشتری به آیات کتاب مقدس قرآن فکر میکردم جواب خیلی از سوالاتم رو سریعتر به دست میاوردم🙃

خلاصه اینکه همه چیزهایی که در این دنیا وجود داره برای امتحان کردن ماست خداوند یه نفر رو با فقر امتحان میکنه و یکی دیگه رو با ثروت.

یه روز صحنه دفاع کردن از کودکان مظلوم فلسطین زیر بمبباران صهیونست های وحشی صحنه امتحان کل دنیا میشه..

یه روز با بیماری سنجیده میشید و روز دیگه با اعطای سلامت و تندستی به بدنتون.

البته اگه امتحانات خیلی کوچیکتری توی زندگیمون داریم باید حتی تا حدودی بترسیم

میگن هرکه در این بزم مقرب تر است

جام بلا بیشترش میدهند

حاج آقای پناهیان توی سخنرانیاشون میگفتن:

ما اون قدرا که باید ارزش نداریم که خداوند بهمون بلا بده بلا های درست و حسابی نصیب کسایی میشه که از عهدش برمیان و ظرفیت بالایی دارن کسایی که خداوند خیلی خیلی عاشقشونه

مثل حسین


بنابراین اگه یسری مشکلات در زندگیتون دارید احساس غم و ناراحتی نکنید قرار نیست این مشکلات تموم بشن خیلی از اوقات احساس بدی دارید اما طبیعیه شما در هر سنی و در هر جایی با هر موقعیت و چهره ای باشید همیشه مشکلات زندگی خواهند بود و قرار نیست که تموم بشه

اصلا این نظام خلقته شما که نمیتونید جلوی امتحانات خداوند رو بگیرید بنابراین با توکل به خدا حتی گاهی بابت اینکه به حال خودتون رها نشدید خداوند رو شکر کنید و ادامه بدید و صبر پیشه کنید که پاداش صبر خیلی خیلی زیاده:)




و نکته آخر بندگی خالصانه خداوند.

اگه یه کوچولو آلودگی در کارهایی که به نظر خودت برای رضای خداوند انجام میدی باشه میتونه کار رو خراب کنه

تمام و کمال کاری که انجام میدی باید برای خداوند باشه

https://www.aparat.com/v/d77wb9h

اگه به یکی کمک میکنی باید به خاطر خداوند باشه و نه برای خودنمایی و منت گذاشتن روی آدم هایی که بهت نیاز دارن

اگه مسجدمیری و نماز میخونی باید برای این باشه که خداوند اینجوری بیشتر دوست داره نه برای اینکه با یه ژست پرغرور از مسجد بیای بیرون و به همه ثابت کنی که منو ببینید من انسان خدا پرستی هستم!

وقتی در تمام کارهات رضایت خداوند رو در نظر بگیری و وجودت رو از آلودگی های دیگه دنیایی پاک کنی ظرفیت تحمل سختی هارو به دست میاری دیگه چیزهای بی ارزش دنیا برات اهمیتی نخواهند داشت و شکست ها و ناملایمات زندگی باعث پژمردگی روحت نمیشن

وقتی مطمئن باشی که خداوند از تو راضیه و همین برای تو کافی باشه قلبت آروم میگیره و از هیچ چیزی نمیترسی.

در این صورت میشی محسن حججی که با چشمانی بدون ترس به سمت شهادت قدم برمیداره و گرمای آتیش شجاعت بی مثالش وجود داعشی های حیوان صفت رو میسوزونه.

کسی که برای ملحق شدن به عشق حقیقی خودش و دیدار محبوب له له میزنه:)



آره خلاصه اینکه لئو بابوتا تقریبا همین چیزهایی که من در پست اشاره کردم رو بیان کرده بود و برای رضایت داشتن توی زندگی یسری توصیه ها بهمون کرده بود البته من یخورده با چاشنی مسلمونی بیانش کردم😁🧕

چون کتاب کوتاهی بود و متن روون و ساده ای داشت حوصله آدم رو سر نمیبرد و میتونستی با لذت تا آخر کتاب رو بخونی اگه حوصله داشتید خوندنش خالی از لطف نیست:)

موفق باشید😊💫