[نقد و بررسی] آلبوم Fear Inoculum از Tool

خوب حالا می تونم به یک نتیجه گیری برسم. هیچ وقت نمی خواستم درباره‌ی این آلبوم زود نظر بدم چون اگر Tool رو بشناسی می دونی که زود قضاوت کردن در مورد موزیکشون میتونه اشتباه باشه. از طرفی هم نمی خواستم جوگیرانه و متعصبانه از دیدگاه یه فنِ Tool نظرم رو بگم.

قبل از هر چیز بگم که پروداکشن این آلبوم ضعیفترین پروداکشنی هست که Tool تا به حال داشته. همه چیز خیلی loud هست و حتی صدای کلیپینگ و کلیک توی کار شنیده میشه. کنتراست و Sound Stage این آلبوم در نتیجه ی این مسترینگِ فوق‌العاده بلند، گرفته شده و صداها زیادی اگرسیو هستند. البته که صدای سازها تفکیک خوبی داره ولی دلیل اصلی همچین پروداکشنی این هست که همه بتونن به وضوح شاهد تمام جزئیات و هنرنمایی های این خبره های وسواسی بشن!
به غیر از اون این آلبوم یک آلبوم بی نقصه. یعنی خیلی نمی شه به موسیقی ای که ارائه شده توی این آلبوم ایرادی گرفت. طبق معمول ریتم های ترکیبی، اشعار عمیق و فلسفی، گیتار استثنایی Adam Jones که تو این آلبوم توی اوج خودشه، ترک های طولانیِ بالای ۱۰ دقیقه، همه و همه همچنان همینجان. ولی می خوام به این سؤال تکراری که "آیا ارزش ۱۳ سال صبر رو داشت؟" این جواب رو بدم که هیچ آلبومی ارزش ۱۳ سال انتظار رو نداره! بیاید منطقی باشیم. نوشتن این آلبوم برای اونها ۱۳ سال طول نکشیده. اونها دلایل مختلف دیگه ای داشتن برای این تاخیر. پس این یک آلبومی نیست که ۱۳ سال زحمت روش کشیده شده باشه، هیچ آلبومی برای اینکه فوق العاده باشه به ۱۳ سال زمان احتیاج نداره! پس البته که ارزش ۱۳ سال رو نداره! اونا شاهکارشون Ænima رو توی ۳ سال نوشتن! بهترین اثرشون Lateral رو توی ۶ سال! اینها اعداد منطقی ای هستند ولی ۱۳ سال؟ نه اونقدر جو زده نشید. راستش نه تنها ۱۳ سال یک آلبوم رو فوق‌العاده نمی کنه بلکه از خیلی جهات اون رو خراب می کنه! وسواس بیش از اندازه برای ساخت این آلبوم، حتی روی آهنگسازی و نوازندگی و میکس و مسترینگ این آلبوم تأثیر گذاشته. آلبوم بی نقصه ولی زیادی بی نقصه! تا جایی که برای اینکه بی نقص باشه اونا از ریسک کردن تا حد زیادی پرهیز کردن. و توی این آلبوم محافظه‌کارانه، خبری از اتفاقی جدید با اون کنتراستی که توقع داشتم نیست. کنتراستی که بین آلبوم های قبلی اونها وجود داشت و با هر رکورد فضای جدیدتری به وجود می اومد.