نقد و بررسی آلبوم Limbo از Gaerea

Eliran Kantor هنرمند طراح کاور آلبوم
Eliran Kantor هنرمند طراح کاور آلبوم

بلک متال هیچ وقت ژانر مورد علاقه من نبوده.این سلیقه ایه کی طی سالها شکل گرفته. ولی خب خیلی وقتها بهترین آلبوم هایی که شنیدم دارای المان‌های مشخصی از بلک متال بودن که کیفیتی بی نظیر رو به موزیک اضافه کردن و خیلی موزیانه من رو به سمت بلک متال کشوندن ضمن اینکه شکوفایی دوباره ی این سبک طی 10 سال اخیر باعث شده که خیلی ها مثل من توجه شون به بلک متال و جذابیت های این ژانر جلب بشه.

بند پنج نفره پرتغالی Gaerea که موفق بوده تا الان کاملاً ناشناس بمونه یکی از بندهاییه که با آلبوم هیولای اول خودشون در سال طلایی 2018 به اسم Unsettling Whispers در راس این موج شکوفایی بلک متال درخشید و حالا آلبوم دوم اونها Limbo مهر محکمیه بر پر اهمیت بودن Gaerea برای ادامه ی روند موفقیت آمیز این ژانر.

این آلبوم مدتهاست که توی پلیر منه و من تا به حال بیشتر از 5 بار این آلبوم رو گوش کردم. و جالب اینکه که Limbo آلبومی نیست اونقدر پیچیده که مجبور باشیم 5 بار گوش کنیم تا درکش کنیم. برعکس این از اون آلبومهاست که بارها گوش میدیم چون واقعا لذت میبریم. آلبومی که خیلی مستقیم و ساده یک بلک متال احساسی و اتمسفریک رو ارائه می کنه.

حتی اجراهای گروه کُرِ گاتیکی که توی بکگراند شنیده میشه،(چون من دوست ندارم صدای گروه کُر توی متالم باشه!) اصلا توی صورت آدم نیست و جوری تو موزیک به عنوان جزئی از لایه های اتمسفریک خوب و بجا میکس شده تا حدی که من متوجه ورود اونها توی ترک Conspiranoia نشدم و به خودم که اومدم دیدم دارم از یه بلک متال با گروه کر لذت میبرم!

قطعا المان هایی از Sludge و Hardcore توی این موزیک شنیده میشه ولی فقط تا اندازه ای که بلک متال رو به اوج تاثیرگذاری خودش برسونه.

وکال یکی از احساسی ترین گرالینگ وکال هایی بود که شنیدم. وکالی که اصلا تهاجمی نیست و بیشتر حس شکایت و افسردگی و درد رو نشون میده. میتونید به دقیقه ی 6:34 ترک To Ain گوش کنید و بگید که تاثیری روی احساسات شما نمیذاره؟

و این برخورد فقط شامل وکال نمیشه . تمام عناصر این آلبوم احساساتی واقعی و قابل لمسی رو ارائه میکنه که توی 52 دقیقه آلبوم اصلا تکراری و حوصله سر بر نمیشه. درام با شیفت کردن های به موقع به ریتم های مختلف و هماهنگی با طبیعت مدام در حال رشد ساختار آهنگها شنوند رو درگیر و مجذوب نگه میداره و از تبدیل شدن آلبوم به یک بلک متال حوصله سر بر با بلست بیت های مداوم روی کوردهای ترمولو جلوگیری میکنه!

آهنگها در واقع تکه هایی یکپارچه از عصاره ی غم و ترس و خود تخریبی هستند. Glare با استایل های مختلفی از درام در طی هفت دقیقه بدون اینکه ثانیه‌ای آروم بگیره احساسات متفاوتی رو بروز میده و ترک سینماتیک Conspiranoia نمونه ای بارز از ساختار افزایشی آهنگهای اونهاست و هرچی به آخر آهنگ نزدیک میشیم هرج و مرج بیشتر و حجم احساسات فوق‌العاده سنگین تر و تاریکتر میشه.

کوتاه ترین ترک آلبوم Urge شاید بهترین نمونه از توانایی در آهنگسازی این بنده که بعد از ریفی دث-متالی وارد ملودی های روان و تاثیرگذار میشه. بعد از شنیدن این ترک با خودم فکر کردم که این بند می تونست خیلی راحت 10 تا ترک شبیه به این ترک درست کنه و اسمشو بذاره یه آلبوم. ولی Gaerea از اولش هم قصد پیش گرفتن مسیری آسون رو نداشته. هر چند موسیقی Gaerea چه از لحاظ ریتم و چه از لحاظ ملودی خیلی ساده ارائه میشه، ولی این برخوردهای هوشمندانه ی اونها با جزئیات است که تجربه ی شنیدن این موزیک رو بسیار لذت بخش و قابل لمس کرده. پایان 13 دقیقه ای آلبوم، ترک مورد علاقه ی من بود. شیرین ترین ملودی های آلبوم در این آهسته ترین آهنگ آلبوم جوری تقسیم شده که درش زمان اصلاً به چشم نمیاد و Mare بهترین انتخاب برای پایان دادن به این آلبوم محزون و غم انگیز بود. تراژدی ای که از ابتدا مشخص بود که اتفاق افتاده و نباید منتظر پایانی امیدبخش و انرژیک باشیم.


میان بت های درخشانی که در امتداد راه شیری بی پایان زندگی میدرخشند،
ده هزار قصه ناگفته مانده ست.
از بشر متنفرم، چرا که من یکی از بهترین آنها هستم،
و خود میدانم که چه اندازه بد هستم. *
To Ain


*اشاره به نقل قولی از ساموئل جانسون، نویسنده، شاعر و فرهنگ نویس برجسته انگلیسی قرن هجدهم میلادی

این بند موفق شده دو آلبوم بدون نقص، تاثیرگذار و واقعاً لذت بخش رو ارائه بده. با اینکه من بیشتر موسیقی انتزاعی و پیچیده رو می میپسندم ولی نمی تونم زیبایی و تاثیرگذاری چنین موسیقی هایی رو انکار کنم که خیلی هوشمندانه، روان و مستقیم ارائه میشن. و در Limbo ما بهترین دقایق بلک-متال به عنوان بستری مناسب برای پیاده سازی چنین موزیکی رو می شنویم. با این تفاسیر من که از روزنه های عجیب و غیر متعارفی وارد این ژانر شدم و حالا بیشتر از قبل با این ژانر احساس راحتی میکنم، Limbo رو کنار بهترین آلبوم هایی که امسال شنیدم قرار میدم و پیشنهاد میکنم حتما کارهای این بند رو دنبال کنید.

Rate: 8.5

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر این نقد رو دوست داشتید حتماً من رو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید و پیشنهاد کنید که چه آلبوم هایی رو در آینده نقد کنم.

نوشتن این نقد تماماً نظر شخصی خودم هست و انتشار این مطلب فقط با ذکر منبع و نام مجاز است.

Instagram:
Heavy Rate Champion
Heavy Rate Magazine

Telegram:
Heavy Rate Champion
Heavy Rate Magazine