سفری شگفت انگیز در دنیای موسیقی و فیلم. نقد و بررسی آلبوم و فیلم های جدید و کلاسیک و... برای اطلاعات بیشتر به پیج ایسنتا https://www.instagram.com/konoongar/ سربزنید
نقد و بررسی آلبوم Set My Heart on Fire Immediately از Perfume Genius
"من او را عروسکم صدا می کنم ، ماده روباهی از جنس راک اند رول"
نمیدونم چگونه اما یکی از بهترین آثار این چند ماهه مثل صابون از زیر دستم در رفت و کاملا فراموش کردم که به آن گوش دهم تا اینکه در یادداشت هایم ناگهان چشمم به اسم Perfume Genius خورد که می توان گفت یکی از توانا و خلاق ترین هنرمندانی است که در طی دهه گذشته پشت هم آثاری زیبا و متفاوت را در سبک پاپ ارائه داده و آثاری چون No Shape با رنگ آمیزی صوتی غنی نمونه ای از آن است و همکاری او و Blake Mills کیفیت و میکس موسیقی وی را نه تنها به سطح آثار پیشنش رسانده بلکه بدون کمترین زحمتی از آنها گذشته بدون آنکه تعادل هنری آن بهم بریزد که نتیجه ی ترکیب هنرمندانه و سینمایی بسیاری ژانر ها مثل Euro Folk و Chamber Pop با تزئیناتی از Post Rock و اصوات ارگانیک به خصوص ساز های بادی که بهترین مثال آن در آهنگ Describe است که در ابتدا با صدای لرزان Michael Hadreas و ویالون های بمی در پسزمینه شروع می شود و گیتار برقی های طنین انداز به آن فضایی Grunge مانند و دودی می دهند که شبیه نسخه ی رام شده تر آثار Xiu Xiu است و در میانه با انتقال موسیقیایی تبدیل به یک موسیقی رویایی در سبک Ambient یا New Age تبدیل می شود هر چند ترانه کمی بیش از حد ساده است که در Leave با کیفیتی خشک اما تهدید آمیز تر تکرار می شود البته از واژه تهدید آمیز یا عکس سیاه و سفید آلبوم تصور نکنید وارد موسیقی تاریکی می شوید بلکه تجربه این آلبوم مثل سفر به دنیایی خیالی همچون بهشت میماند که در آن هوا مزه ی شکر می دهد و مردمان با نور حمام می کنند و هیچ کس در آن نیازی به لباس پوشیدن ندارد و کیفیت نوستالژی آن مثل Cigarettes After Sex است ولی با بافتی متنوع و ترکیباتی صد برابر رنگین تر با الهام از اساطیری چون Neutral Milk Hotel و Sigur Rós و Bruce Springsteen ؛ مثل آهنگ های Nothing At All یا Jason و Without You با درام های اکویی و گیتار اکوستیک های نغز و ظریفش با فضای رویایی و سینث پاپی آن که شباهت خاصی Depeche mode بدون آنکه تقلبی شود و ترانه های عاشقانه ولی ادبی و دراماتیک و در بعضی مواقع غمگین آن مو بر تنتان سیخ می کند.
بعضی آهنگ ها ساده تر هستند و کمی سردرگم مثل Just a Touch یا You're Body Changes Everything ولی مشکل اصلی آلبوم این است که مایکل به دلیل الهام از بسیاری از ژانر های متفاوت اثری هر چند جسور اما نامنسجم ساخته به گونه که تک آهنگهایی چون One More Try در میان دیگر آثار دراماتیک بیشتر قیلوله است تا یورشی از انرژی!
در کل این آلبوم یکی از بهترین آثار پاپ امسال بوده و شنیدنش برای هر دوستدار موسیقی ضروری است.
Rate: 8
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
اگر این نقد رو دوست داشتید حتماً ما رو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید و پیشنهاد کنید که چه آلبوم هایی رو در آینده نقد کنیم.
انتشار این مطلب فقط با ذکر منبع و نام مجاز است.
Instagram:
Heavy Rate Magazine
Heavy Rate Champion
مطلبی دیگر از این انتشارات
نقد و بررسی آلبوم Alphaville از Imperial Triumphant
مطلبی دیگر از این انتشارات
[بررسی متال ایرانی] The Storm Inside by Calibre
مطلبی دیگر از این انتشارات
بررسی آلبوم Splinters from an Ever-Changing Face از END