بررسی آلبوم Slow Decay از The Acacia Strain

It Feels Like Hell!

جمله ای که قبل از شروع هر چیز میشنوی و بعد گویی که از وسط یک Breakdown وارد آلبوم شده باشیم، موسیقی مارو وارد فضایی پر از درد و رنج می کنه!

آلبوم جدید The Acacia Strain به مانند کارهای قبلیشون هم غافلگیر کننده ست و هم فوق‌العاده. ظاهرا اونا اصلا دوست ندارن یک استایل رو تکرار کنن. اینبار دث-کور The Acacia Strain با اسلاج و دووم مخلوط شده. و این رفت و آمد بین این دو استایل به نظر من تبدیل به بهترین صدایی شده که تا به حال از Acacia Strain در اومده! هرچند اونا با آلبوم قبلی هم یک تجربه‌ی فوق‌العاده از تلفیق دووم با دث-کور داشتن ولی Slow Decay یه چیز دیگس.

گوش کردن به این آلبوم همون چیزی رو توی ذهن تجسم می کنه که توی اشعار اون درباره دنیایی که ما به نابودی کشوندیم نوشته شده. دنیا توی این آلبوم جلوی چشمامون در حال فروپاشیه! شاید همیشه همینطور بوده. شاید این دنیا هیچوقت جای امن و مطمئنی نبوده. حداقل نه اونقدر که در دوران کودکی فکر میکردیم. حالا با این واقعیت دردناک روبرو شدیم و دنیای پر از رنج و ناامیدی ما حالا در فضایی آخر زمانی به سر می‌بره.

"این مردن نیست که دردناکه، این انتظار برای مردنه که دردناکه! موجودیتی چلاق."

'Solace and Serenity’

ترک Crippling Poison با ریفی ساده اما گرووی بی نظیر آدم رو مجبور به تکون خوردن میکنه ولی این سادگی در Seeing God جای خودشو به تهاجمی ترین ترک آلبوم میده که با حضور Aaron Heard از Jesus Piece به عنوان مهمان، خفن تر هم شده! برکداون های دیوانه‌وار که پشت سر هم قرار گرفتن و اجرای درام تو این ترک فوق‌العاده متنوع و هوشمندانس!

اما وکالیست مهمان توی آلبوم کم نیست. در The Lucid Dream ما شاهد اجرای فوق العاده انرژیک و هاردکوری Jess Nyx از Mortality Rate هستیم و در One Thousand Painful Stings این Courtney LaPlante از Spiritbox هست که کمک زیادی به اتمسفر ترک کرده. اتمسفری که توی آلبوم خیلی تکرار نمیشه.

گیراترین ریف گیتار آلبوم شاید توی ترک Chhinnamasta اتفاق می‌افته. گیتاری که توی بکگراند با ریورب اتمسفر آهنگ رو عمیق و تاریک جلوه میده در کنتراست با ریفهای دث-کوری گیتار اصلی ترکیبی بی نظیر رو بوجود آوردن.

و در نهایت در ترک آخر موزیک تا حد زیادی به دووم نزدیک میشه. با ریفهای کند و ریتمیک و درام مرگ آور که پایانی تلخ رو القا می کنه و بعد از یک قسمت اتمسفریک در نهايت به برکداونی میرسیم که گویا آخرین ضربه ها رو برای نابودی دنیا وارد میکنه.

این بند لاین آپ زیاد تغییر داده ولی فکر میکنم که این بهترین لاین آپ اونها باشه. بندی که با هر آلبوم به سمت روشهای جدیدتری در هاردکور و دث-کور میره و این آلبوم با این ریفهای هوی و بیس گرووی و وکال فوق‌العاده بجای Bennett نمونه ای عالی از موسیقی هاردکور رو به نمایش گذاشته. من شخصا فکر میکنم که این ماجراجویی ها برای The Acacia Strain ادامه خواهد داشت و باید منتظر کارهای جالبی از این بند باشیم.

Rate: 8.5

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر این نقد رو دوست داشتید حتماً من رو در شبکه های اجتماعی دنبال کنید و پیشنهاد کنید که چه آلبوم هایی رو در آینده نقد کنم.

نوشتن این نقد تماماً نظر شخصی خودم هست و انتشار این مطلب فقط با ذکر منبع و نام مجاز است.

Instagram:
Heavy Rate Champion
Heavy Rate Magazine

Telegram:
Heavy Rate Champion
Heavy Rate Magazine