معرفی کتاب گفت و گوهای فلسفی در کلاس درس از پنج منظر

• اساس حلقه ی کندوکاو فلسفی برای کودکان، گفت و گو است از این رو مطالعه ی اصول و شیوه های گفت و گو برای معلمین و کسانی‌که با کودکان در تعامل هستند، می تواند راهگشا باشد.گفت و گوی فلسفی به عنوان شيوه اي براي آموزش در گذشته سابقه ای طولانی داشته است و می توان نشانه های آن را در تمدن های باستان نیز جست و جو کرد.سقراط فیلسوف یونانی که آوازه ی گفت و گوهای حقیقت جویانه اش به دنیای امروز رسیده است. و در چین باستان نیز شیوه ی آموزش گفت و گو محور بسیار رونق داشته است. در شیوه ی آموزش گفت و گو محور، فرد در فرآیندی قرار می گیرد که در هر مرحله با مسأله مواجهه ای تن به تن دارد بنابراین پاسخ برای او به نحو شهودی بازنمایی می شود. بر اساس باور افلاطون در گفت و گو سیر و سلوک عقلانی فردی برای دستیابی به بصیرت فلسفی لازم است. در سنت ما نیز سهروردی استدلال را نقد کرده است و بصیرتی که به نحو شخصی حاصل شده را پذیرفته است. از نظر او سیر و سلوک و ورود به فرآیند شخصی برای دریافت حقیقت حائز اهمیت است. کتاب «گفت و گوهای فلسفی در کلاس از پنج منظر» به همت دکتر روح الله کریمی به رشته ی تحریر درآمده است که به بررسی سبک و روش پنج متفکر صاحب سبک در به کارگیری روش های گفت وگو پرداخته و شیوه آنان را در جهت بهره بردن در حلقه ی کندو کاو فلسفی بسط داده است. در پیشگفتار این کتاب به اهمیت و نقش گفت و گو اشاره شده و چشم انداز این کتاب را برای خوانندگان روشن کرده است.
• در فصل اول به سقراط پرداخته می شود زیرا گفت ‌گوهای سقراطی مبنای تمام تلاش های قرن اخیر برای پیوند فلسفه و آموزش است. از نظر او تفکر شخصی است اما شروع آن ازگفت و گو آغاز می شود.
• لئونارد نلسون روایت حقیقت گرایانه از سقراط ارائه می دهد که فصل دوم کتاب به آن پرداخته می شود
• متیو لیپمن برنامه درسی منسجم برای بردن فلسفه به مدرسه ارائه کرد و حلقه کندوکاو را که هسته ی اصلی آن گفتگواست را واردکلاس های درس کرد. در حقیقت حلقه ی کندو کاو روشی برای تمرین فلسفیدن در یک گروه است. که در فضل سه به او پرداخته می شود.
• اسکار برنی فیه و کاترین مک کال به نقد و بازبینی لیپمن پرداختند که در فصل چهار و پنج به آن ها پرداخته می شود.

در این کتاب گفت و گو از منظر این پنج متفکر بازگو می شود. علت گزینش این رویکردها این است که:

۱- این افراد در مبانی و راهکارها و گفت و گوهای فلسفی شیوه ای متمایز ارائه کرده اند.

۲- مبانی نظری و معرفتی متفاوتی داشته اند.

۳- به این رویکردها به طور مستقل و در برابر یکدیگر پرداخته می شود.

۴- همه ی این رویکردها یک گفت وگوی فلسفی را دنبال می کنند.