صف ما از صف اشرار جداست

صبح امروز خبر شهادت ریاست محترم جمهوری و همراهانشون منتشر شد. رئیس جمهوری که لحظه به لحظه ی مسئولیت هاش وقف خدمت برای مردم بود. رئیس جمهوری که از خاکی شدن و گلی شدن نمیترسید. رئیس جمهوری که مظلومیت بهشتی، محبوبیت رجایی و مشغولیت چمران رو یکجا داشت. رئیس جمهوری که امیرکبیر زمانش بود. رئیس جمهوری که خادم امام رئوف بود. رئیس جمهوری که از مردم بود با مردم بود برای مردم بود.

ولی کاش فقط همین بود. بزرگی از بین ما رفت که آذربایجان تابحال همچین شخصیتی نه دیده بود و نه خواهد دید. امام جمعه ای که مصلاش نرده نداشت. امام جمعه ای که درِ بیتش همیشه به روی مردم باز بود. امام جمعه ای که بدون بادیگارد و با مترو و اتوبوس تردد میکرد. امام جمعه ای که با تمام بازار سلام علیک داشت. امام جمعه ای که رسم شهادت رو به جا آورد.

مجاهدت های این 5 شهید بزرگوار نوشتن رو سخت کرده. حرف برای گفتن زیاده. متاسفانه حرامزاده های بی شرف از این اتفاق خوشحالن. این وطن ناموس ماست و شهادت این بزرگان نه تنها مشکلی برای ما ایجاد نمیکنه بلکه راه اونها قوی تر از قبل ادامه پیدا خواهد کرد. ان شا الله همه مسئولین مخصوصا رئیس جمهور بعدی اخلاص و ایمان و روحیه ی جهادی این عزیزان رو سر لوحه خودشون قرار بدن.

من قبل از بررسی های لازم که قراره انجام بشه نظر قطعی نمیدم ولی با وجود تجربیاتی از این قیبل در شهادت شهیدان فکوری، کاظمی، بهرامی، محلاتی و... احتمالا این اتفاق چیزی بیشتر از یک سانحه باشه. الله اعلم.

در آخر هم بخشی از شعر استاد کلامی که سالها پیش سروده شده رو منتشر میکنم برای برائت از اشراری که ادعای انسانیتشون گوش عالمو کر کرده ولی در عمل کفتار تر از اونا وجود نداره.

ای رئیسی، که شریف انفاسی

پیِ احقاق حقوق الناسی

تو به زیر علمِ عباسی

مددی، بر تو مدد از سقاست

صف ما از صف اشرار جداست

گر تدابیر موکد می شد

راه بر فتنه گران سد می شد

شد ولی آنچه نباید می شد

در کمین، لشکر ابلیس دغاست

صف ما از صف اشرار جداست

نام این شهر امیدستان است

نه منافق نه یزیدستان است

شَهِدالله شهیدستان است

این وطن شعبه‌ای از کرب وبلاست

صف ما از صف اشرار جداست

شادی ارواح امام و شهدا صلوات.