خودکشی یا انسان رو در رو با خود

اغلب تصور اینکه چه چیزی باعث شده است که یک دوست ، عضوی از خانواده یا افراد مشهور اقدام به خودکشی کنند، دشوار است. ممکن است دلایل و نشانه های واضحی وجود نداشته باشد و تعجب کنیم که چه سرنخ هایی را از دست داده ایم.

رفتارهای خودکشی پیچیده است، معمولا توضیح مشخصی در این مورد که چه عواملی باعث خودکشی می شود؟ چرا بسیاری از مردم به زندگی خود پایان می دهند ؟ آیا این به دلیل فقر؟ بیکاری؟ از دست دادن روابط؟ یا به دلیل افسردگی است یا سایر اختلالات روانی جدی؟ آیا خودکشی نتیجه ی عمل تکانشی یا ناشی از اثرات الکل یا مواد مخدر است؟ وجود ندارد.

سؤالات بسیاری وجود دارد، اما پاسخ به آنها ساده نیست و هیچ عامل واحدی برای توضیح به این سوال " چرا افراد خودکشی می کنند؟ " وجود ندارد. هیچ کس واقعاً نمی داند. کارشناسان هرگز با افرادی که خودکشی کرده اند، صحبت نکرده اند. آنها فقط با کسانی که قصد خودکشی دارند یا از آن جان سالم به در می برند، صحبت می کنند.

هیچ عامل واحدی برای توضیح به این سوال " چرا افراد خودکشی می کنند؟ " وجود ندارد.

اما اغلب، بسیاری از عوامل ترکیب می شوند تا منجر به تصمیم به خودکشی شوند.

رفتار خودکشی یک پدیده پیچیده است و تحت تأثیر چندین عامل شخصی ، اجتماعی ، روانشناختی ، فرهنگی ، بیولوژیکی و زیست محیطی قرار دارد. معمولاً ، چندین عامل خطر به صورت تجمعی عمل می کنند و آسیب پذیری فرد را نسبت به رفتار خودکشی افزایش می دهد.

به گزارش سازمان بهداشت جهانی هر سال ، در حدود 800000 نفر یعنی هر ۴۰ ثانیه یک نفر به علت خودکشی در سطح جهان جان خود را از دست می دهند.

رفتار خودکشی به طیف وسیعی از رفتارها اشاره دارد که شامل فکر کردن در مورد خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی، اقدام به خودکشی و خودکشی است.

رایج ترین روش خودکشی در یک جامعه توسط افراد آن جامعه مشخص شود و از یک جامعه ای به جامعه ی دیگر متفاوت است و با گذشت زمان می تواند به سرعت تغییر کند. برخی از افراد روزها ، هفته ها یا سال ها پیش از اقدام به خودکشی در مورد آن برنامه ریزی می کنند و برخی دیگر بر اساس عمل تکانشی و بدون قصد قبلی به زندگی خود خاتمه می دهند.

خودکشی،مرگ توسط خود فرد همراه با شواهد آشکار یا پنهان مبنی بر قصد فرد برای مردن است.

افراد در همه جنس ها، سنین، قومیت ها، فرهنگ ها و سطوح اقتصادی و اجتماعی مختلف می توانند در معرض خطر خودکشی باشند اما برخی از گروه ها در معرض خطر بیشتری نسبت به سایرین قرار دارند.

مردان تقریباً چهار برابر بیشتر از زنان خودکشی می کنند. با این حال ، زنان بیشتر از مردان ابراز افکار خودکشی و اقدام به خودکشی غیر مرگبار می کنند.

خودکشی دومین علت مرگ در گروه سنی 2۹-15 ساله، پس از حوادث جاده ای است. اکثر خودکشی ها بین سنین 35 تا 64 سال روی می دهد. میزان خودکشی در بین مهاجرین و پناهندگان بالاتر است و .... با این حال هرکسی می تواند در معرض اقدام به خودکشی قرار گیرد.

هر مرگ ناشی از خودکشی یک فاجعه شخصی است که زندگی یک فرد را می گیرد و دارای یک اثر موج دار و مصیبتی است که تأثیر چشمگیری بر زندگی خانواده ها ، دوستان و همکاران می گذارد.

خودکشی تقریباً همیشه سوالات اضطرابی را در بین اعضای خانواده و دوستان باقی می گذارد. " چه چیزی باعث شد من او را از دست بدهم ؟ چه کاری می توانستم انجام دهم؟ " و پاسخ ها هیچ موضوع مشخصی را روشن نمی کند.

موضوعاتی که منجر به خودکشی هر فرد می شود متفاوت است. مانند اکثر رفتارهای انسانی ، خودکشی یک عمل چند وجهی است.

افراد، اغلب امیدوارند که پاسخی در مورد چرایی خودکشی بدست آورند. این در حالی است که خودکشی ، شامل زنجیره ای از وقایع است که یک متخصص آن را "سرگیجه در تنوع دلایل" می نامد. به همراه تنوع سنین، حرفه ها، شخصیت و جنسیت است.معمولا اثری از افسردگی در بسیاری از موارد خودکشی به چشم می خورد.

اما همه قربانیان خودکشی افسرده نبودند و همه ی افراد مبتلا به افسردگی خود را نمی کشند. بنابراین افسردگی را نمی توان به سادگی به عنوان عامل اصلی و کافی اقدام به خودکشی در نظر گرفت بلکه انتظار می رود که ناامیدی به عنوان شاخص قابل توجهی بهتر از افسردگی در شدت ایده خودکشی و میزان بیزاری بیمار از زندگی مورد توجه قرار گیرد.

برینگ گزارش می دهد: "حدود 43 درصد از رفتارهای خودکشی در بین جمعیت عمومی را می توان با ژنتیک توضیح داد ، در حالی که 57 درصد باقی مانده مربوط به عوامل محیطی است. "

داشتن یک پیش بینی ژنتیکی برای خودکشی ، همراه با توالی خاصی از عوامل محیطی زندگی فرد ، باعث می شود كه برخی از افراد سعی كنند درد زندگی را با خودکشی متوقف کنند. بعضی اوقات افراد اقدام به خودکشی نمی کنند تا بمیرند ، بلکه به این دلیل که آنها نمی دانند چگونه می توانند کمک بگیرند. اقدام به خودکشی می کنند و این اقدام فریادی برای توجه نیست بلکه فریادی برای کمک است.

اگرچه خودکشی غالباً غیرقابل پیش بینی به نظر می رسد ، اما می توان آن را متوقف کرد و قابل پیش گیری است.

چگونه می توانیم بفهمیم چه کسی به خودکشی فکر می کند؟

اساس هرگونه واکنش مؤثر در پیشگیری از خودکشی، شناسایی عوامل خطر خودکشی و مداخلات مؤثر ضروری است زیرا می توانند عوامل خطر را کاهش دهند.

همیشه نمی توان به طور قطعی گفت که آیا کسی اقدام به خودکشی می کند یا نه. اما تعدادی از علائم هشدار دهنده می توانند نشان دهند که فرد ممکن است به خودکشی فکر کند یا نه.اما همه این علائم را نشان نمی دهند.

همچنین باید به خاطر داشته باشید که صرف فکر کردن در مورد خودکشی به طور خودکار منجر به تلاش و اقدام به خودکشی نمی شود.

علاوه بر این ، این "علائم هشدار دهنده" همیشه به معنای این نیست که کسی قصد خودکشی دارد اما بهتر است این علائم را جدی بگیرید.

صحبت صریح درمورد افکار خودکشی و دور نگه داشتن افراد از ابزارهای کشنده می تواند جان افراد را نجات دهد. به این ترتیب ، اگر کسی را می شناسیم که هر یک از علائم زیر را نشان می دهد ، بهتر است آنها را ترغیب کنیم تا در اسرع وقت با یک متخصص درمانگر صحبت کنند.

ترکیبی از عوامل فردی ،زیستی، ارتباطی، اجتماعی، روانشناختی و اقتصادی در خطر خودکشی نقش دارد. عوامل خطر آن خصوصیات مرتبط با خودکشی هستند که ممکن است علت مستقیمی نباشند. همه ی این عوامل می توانند در تعامل باشند تا فرد به سمت افکار یا رفتارهای خودکشی سوق یابد.

چندین عامل خطر معمولاً با هم عمل می کنند تا آسیب پذیری در برابر رفتار خودکشی را افزایش دهند.

سازمان بهداشت جهانی این موارد را در گروه های مختلف زیر طبقه بندی کرده است:

عوامل خطر اقدام به خودکشی :

بیماری های روانی :

در حالی که عوامل بسیاری وجود دارد که می تواند در تصمیم گیری فرد برای خودکشی تأثیر بگذارد ، اما شایع ترین بیماری روانی که می توان نام برد ، افسردگی شدید است.

افسردگی باعث می شود افراد احساس درد عاطفی بزرگ و از بین رفتن امید داشته باشند.

سایر بیماری های روانی علاوه بر افسردگی نیز می توانند در خودکشی نقش داشته باشند. به عنوان مثال ، فرد مبتلا به اسکیزوفرنی یا بیماری های دیگری که روان پریشی ایجاد می کنند ممکن است در حال شنیدن صداهایی باشد که به آنها دستور می دهد خود را بکشند.

اختلال دوقطبی، بیماری که در آن فرد دوره های متفاوتی از خلق و خوی بالا و پایین را تجربه می کند ، همچنین می تواند خطر فرد را برای خودکشی افزایش دهد.

اختلال شخصیت مرزی یکی دیگر از شرایطی است که میزان خودکشی بالایی دارد. اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی و بولیمی، نیز با خودکشی میزان مرگ و میر بالایی دارند.

همچنین هر کسی که مشکلات روان را تجربه نمی کند ، امکان دارد اقدام به خودکشی کند در نتیجه درد عمیق عاطفی غالباً نقش مهمی در رفتار خودکشی و خطر خودکشی دارد.

استرس آسیب زا :

فردی که یک تجربه آسیب زای از جمله آزار جنسی در دوران کودکی، تجاوز جنسی، آزار جسمی یا آسیب های زندگی در شرایط جنگی را داشته است، حتی در سال های زیادی پس از این ضربه، در معرض خطر خودکشی قرار دارد.

تشخیص اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) یا چندین مورد تروما، خطر را بیشتر می کند. این امر تا حدی به این دلیل است که افسردگی پس از تروما در بین مبتلایان به PTSD رایج است و باعث احساس ناتوانی و ناامیدی می شود و می تواند منجر به خودکشی شود.

استفاده از مواد و الکل :

مواد مخدر و الكل همچنین می توانند در كسی كه افکار خودكشی دارد، تأثیر بگذارد و باعث می شود آنها احساس تحریک کنندگی بیشتری به اقدام داشته باشند در مقایسه با حالت هوشیاری و به آن عمل كنند.

میزان مصرف مواد و مصرف الکل در بین مبتلایان به افسردگی و سایر اختلالات روانی نیز بیشتر است. کنار هم قرار گرفتن این عوامل خطرات اقدام به خودکشی را افزایش می دهد.

از دست دادن یا ترس از دست دادن :

ممکن است فرد هنگام مواجهه با ضرر یا ترس از دست دادن تصمیم به خودکشی بگیرد.

این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد:

• پایان دادن به یک رابطه عاشقانه یا دوستی نزدیک
• از دست دادن شغل یا بیکار بودن و ناتوانی در یافتن منبع کافی برای درآمد ثابت
• مشکلات مالی
• از دست دادن موقعیت اجتماعی
• از دست دادن وضعیت زندگی خود به دلایل مالی یا پایان دادن به یک رابطه
• عدم موفقیت دانشگاهی
• تبعیض ، نژادپرستی یا سایر چالش های مربوط به مهاجر بودن یا اقلیت بودن
• داشتن یک هویت جنسی یا گرایش جنسی که توسط خانواده یا دوستان پشتیبانی نمی شود
• احتمال دستگیر یا زندانی شدن

ناامیدی :

ناامیدی، چه در کوتاه مدت و چه به عنوان یک صفت پایدار ، در بسیاری از مطالعات برای کمک به تصمیم خودکشی یافت شده است. ممکن است فرد با یک چالش اجتماعی یا جسمی روبرو باشد و ممکن است به هیچ وجه نتواند وضعیت را بهبود بخشد.

هنگامی که مردم احساس می کنند تمام امید خود را از دست داده اند و احساس تغییر نکرده اند، می توانند همه چیزهای خوب زندگی خود را تحت الشعاع خود قرار دهند، و خودکشی به نظر می رسد یک گزینه مناسب است.

در حالی که ممکن است برای یک ناظر بیرونی بدیهی به نظر برسد که اوضاع بهتر خواهد شد، افراد مبتلا به افسردگی به دلیل بدبینی و ناامیدی که در کنار این بیماری است، ممکن است نتوانند این موضوع را ببینند.

درد مزمن و بیماری ها :

اگر شخصی دچار درد مزمن یا بیماری باشد و هیچ امیدی به درمان نداشته باشد و یا از درد و رنج خودداری می کند ، ممکن است خودکشی را به عنوان راهی برای به دست آوردن عزت و کنترل زندگی خود در نظر بگیرد.

" آسم ، کمردرد ، آسیب مغزی ،سرطان ،نارسایی قلب ،دیابت ،صرع، HIV / AIDS ، فشار خون بالا ،میگرن ، بیماری پارکینسون و ... "

درد مزمن می تواند اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد، که همچنین می تواند خطر خودکشی را افزایش دهد.

افراد مبتلا به درد مزمن چهار برابر بیشتر از افرادی که عاری از درد هستند افسردگی یا اضطراب دارند.

غالباً اظهار می کنند که عزیزانشان یا به طور کلی جهان، بهتر از آنها هستند و خود را به عنوان بار دیگری برای دیگران می دانند یا به دلیل فشار عاطفی بیش از حد که در خود دارند، احساس بی ارزشی می کنند.

انزوای اجتماعی :

فرد می تواند به دلایل زیادی از جمله از دست دادن دوستان یا همسر، در گذراندن جدایی یا طلاق ، بیماری جسمی یا روانی ، اضطراب اجتماعی ، بازنشستگی یا به دلیل انتقال به مکان جدید، به صورت اجتماعی منزوی شود.

انزوای اجتماعی همچنین می تواند در اثر عوامل درونی مانند عزت نفس پایین ایجاد شود. این می تواند به تنهایی و سایر عوامل خطر خودکشی مانند افسردگی و سوء مصرف الکل یا مواد مخدر منجر شود.

• صحبت از مرگ یا خشونت
• صحبت کردن در مورد مردن و تمایل به مرگ
• دسترسی به اسلحه یا چیزهایی که می توانند برای خودکشی استفاده شوند، مانند مقادیر زیادی از داروهای بدون نسخه
• افراد با سابقه خانوادگی خودکشی
• افراد با اقدام قبلی به خودکشی
• تغییرات سریع در خلق و خوی
• رفتارهای تکانشی یا پرخطر، از جمله سوء مصرف مواد ، رانندگی بی پروا و انصراف از دوستان ، خانواده یا فعالیت های اجتماعی
• کم و بیش از حد معمول خوابیدن
• قرار گرفتن در معرض رفتارهای خودکشی دیگران مانند دوستان ، همسالان یا افراد مشهور
• خداحافظی، دیدارها یا تماس های غیرمعمول یا غیر منتظره با خانواده و دوستان؛ خداحافظی با مردم مثل اینکه دوباره آنها را نخواهد دید و بخشیدن وسایل با ارزش خود به دیگران.

مواجهه با بیش از یک نوع از عوامل خطر، می تواند خطر خودکشی را افزایش دهد.

به عنوان مثال ، کسی که با افسردگی ، مشکلات مالی ناشی از از دست دادن شغل و مشکلات قانونی مواجه است، می تواند خطر خودکشی بالاتری را نسبت به شخصی داشته باشد که فقط با یکی از این نگرانی ها رو به رو است.

هر سال، روز جهانی پیشگیری از خودکشی 10 سپتامبر است.

اگرچه این روز برای آگاهی بخشی مهم است اما هر روز یک روز خوب برای کمک به دیگران است که ممکن است با افکار ناامید کننده یا افسردگی دست و پنجه نرم کنند.

صحبت در مورد خودکشی می تواند به کاهش افکار خودکشی کمک کند و ممکن است در کل بر سلامت روان تأثیر مثبت داشته باشد.

از آنجا که افرادی که خودکشی می کنند اغلب احساس تنهایی می کنند، پرسیدن در مورد خودکشی می تواند به ما اطلاعات دهد تا از آنها مراقبت کنیم یا به آنها در دسترسی به مراقبت های حرفه ای کمک کنیم.برخی ممکن است احساس کنند که خودکشی یک عمل خودخواهانه است. درک این احساس قابل درک است ، به ویژه اگر عزیزی خودکشی کرده باشد.

اما چگونه آنها می توانند این کار را انجام دهند ، با دانستن دردی که برای شما ایجاد می کند؟

افرادی که به گزینه خودکشی می رسند ممکن است احساس کنند که بار سنگینی برای عزیزانشان شده اند. از نظر آنها، خودکشی ممکن است مانند یک عمل غیر خودخواهانه باشد که عزیزانشان را از برخورد با آنها نجات دهد.

عوامل محافظتی افراد را از افکار و رفتارهای خودکشی بازمی دارد.

عوامل محافظتی مواردی هستند که می توانند به کاهش آسیب پذیری در برابر رفتار خودکشی کمک کنند. توجه به چگونگی حمایت و تقویت دسترسی مردم به عوامل محافظتی ، بخش مهمی از جلوگیری از خودکشی است.

عوامل محافظتی در مقابله با اقدام به خودکشی :

برخی از نمونه های عوامل محافظ عبارتند از:

هر یک از ما می توانیم به بهزیستی افراد جامعه خود مانند: خانواده، دوستان، همکاران و در واقع هر کسی که ممکن است نگران آن باشیم کمک کنیم.

یک "چگونه شما..." ساده می تواند مکالمه را باز کند. گوش دادن و فهمیدن می تواند به افراد در معرض خطر کمک کند .

نشان دادن مراقبت و احترام به افراد در رفتار ، به افراد کمک می کند تا احساسات خود را به اشتراک بگذارند و به پشتیبانی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

• توانایی دسترسی آسان به پشتیبانی و روان درمانی مؤثر در صورت لزوم
• داشتن روابط اجتماعی قوی و حمایتی (مانند روابط مثبت با خانواده ، دوستان ، شرکا و غیره)
• مهارت های حل مسئله و مهارت های مقابله ای که به افراد کمک می کند شرایط سخت را مدیریت کنند

محدود کردن دسترسی به وسایل خودکشی یک عنصر اساسی در اقدامات پیشگیری از خودکشی است مانند : (محدود کردن دسترسی به سموم دفع آفات و سلاح گرم و قرص بدون نسخه و ...)یا (قرار دادن موانع بر روی پل ها) که البته هر یک از این خط مشی ها به درک و اقدامی درست نیاز دارد.

• مبارزه با ننگ و پشتیبانی از افراد آسیب پذیر. انزوائی که غالباً افرادی که دارای افکار خودکشی هستند یا به خودکشی اقدام کرده اند و بهبود یافته اند؛ احساس می کنند .می تواند با قضاوتی که رفتار آنها را به عنوان یک عمل خودخواهانه در نظر می گیرد، تقویت کند.
• انتخاب سبک زندگی سالم که باعث تقویت روحی و جسمی می شود؛ شامل ورزش منظم ،خواب و رژیم غذایی مناسب و توجه به سلامتی است.

در نهایت همیشه به تنهایی نمی توانیم این کار سخت را انجام دهیم و فردی را از تصمیمی که گرفته است، منصرف کنیم. اگر احساس کردیم چنین فردی با افکار و تصمیم به خودکشی در نزدیکی ما وجود دارد، حتما از یک روان پزشک و روانشناس کمک بگیریم و همراه با او به مطب یک متخصص برویم.