چگونه نگرانی خود از ابتلا شدن به بیماری های جنسی را مدیریت کنیم

طبیعی است در زمان های مختلف زندگی نگرانی وجود داشته باشد،نگرانی احساس ناراحت کننده ای است که شما در مورد موضوعی مضطرب هستید.

شما ممکن است در مورد بیماری های جنسی نگران باشید، که چگونه بر سلامت و رابطه شما در زندگی جنسی تاثیر می گذارد.

سردرگمی و اضطراب از گرفتن بیماری جنسی در همه جای دنیا یکی از ترس های متداول میان افراد است.

چه زمانی نگرانی ابتلا به بیماری های جنسی غیرطبیعی است؟

نگرانی در مورد یک موضوعی اغلب نشانه ای است که شما از آنچه اتفاق افتاده ناراحت هستید و فرصتی برای فکر کردن در مورد آنچه شما را نگران کرده است فراهم می کند.

مثال : ممکن است شما به لزوم استفاده از کاندوم در رابطه جنسی خود آگاه نبودید ،بعد از آگاهی در مورد چرایی استفاده از کاندوم نگرانی احساس می کنید که به شما فرصتی می دهد که در مورد استفاده آن در روابط بعدی خود فکر کنید که همیشه ازکاندوم (و سد دهانی برای رابطه جنسی دهانی) استفاده کنید.

زمانی که نگرانی بر مبنای منطق نیست و کنترل زندگی روزمره را سخت می کند، نگرانی از ابتلای بیماری جنسی غیرطبیعی است.

اضطراب از ابتلا به بیماری می تواند آرامش را از فرد ، شریک جنسی او و روابط بین آنها بگیرد.

نگرانی وسواسی از ابتلای به بیماری های جنسی چیست؟

نگرانی وسواسی نوعی اختلال اضطرابی است که شامل وسوسه های تکراری، ناخواسته و احساس اجبار به انجام فعالیتی است.

وسوسه ها افکارهای تکراری هستند که موجب نگرانی شدید می شوند و ترس های بیشتری را که احتمال رخ دادن آن وجود ندارد نشان می دهد.

درواقع نگرانی وسواسی مانند یک مارپیچ است که هرچه بیشتر در مورد نگرانی های خود فکر می کنیم ، بیشتر مضطرب می شویم.

نگرانی، احساسی است که ذهن بیش از حد خطری را درک می کند و هیچ اطلاعاتی که اضطراب شما را کاهش دهد وجود ندارد.

نگرانی بیش از اندازه از ابتلا به بیماری جنسی، گاه باعث می شود که از ترس تشخیص احتمالی به پزشک مراجعه نکنید یا آن را به تعویق بیاندازید.

گاهی باعث می شود که وسواس گونه به علائم بدن فکر کنید و یک عفونت ادراری ساده را به یک عفونت حاد خطرناک ارتباط دهید.

به عنوان مثال: گاهی نتیجه ی آزمایش شما منفی است اما شما مدام به دنبال اطلاعات بیشتر و تکرار آزمایشات دوباره و دوباره خود را قراردهید.

اغلب اوقات نگرانی در مورد یک موضوع و یا یک نوع بیماری جنسی، باعث نگرانی در مورد موضوعات دیگر می شود.

تنها 4 بیماری از میان بیماری های مقاربتی وجود دارد که درمان قطعی ندارند.مثل: تب خال تناسلی، زگیل تناسلی، ایدز و هپاتیت.

همه انواع دیگر بیماری های جنسی هرچند پرسر و صدا یا آزاردهنده، درمان قطعی دارند و مراجعه به موقع به پزشک می تواند بیماری را کاملا برطرف کند.همچنین چهار بیماری دیگر نام برده شده که درمان قطعی ندارند اما
تحت نظر پزشک به خوبی کنترل می شوند. برای برطرف کردن این اضطراب چند پیشنهاد داریم.

پیشنهاداتی برای کاهش نگرانی از ابتلا به بیماری های جنسی :

درصورتی که احساس نگرانی زیادی را تجربه می کنید، چند سوال از خود بپرسید:

• آیا شما اطلاعات کافی و کامل در مورد بیماری دارید؟ (اطلاعات در مورد شانس گرفتن و یا انتقال بیماری)
• آیا می دانستید فرد مبتلا به HIV در صورت شروع زودهنگام و منظم درمان، میتواند تا 97% عمریک فرد سالم را داشته باشد؟
• آیا در قسمت های مختلف زندگی خود نگران هستید؟
• آیا این نگرانی شما مربوط به حال حاضر است یا از قبل چنین احساسی را داشته اید؟
• آیا وقت آن است که در مورد شدت نگرانی خود با یک مشاور صحبت کنید؟

اگر دچار شکلی از این اضطراب هستید مهم است که منشاء آن را خوب بشناسید.

چه کارهایی برای کاهش نگرانی از ابتلا به بیماری های جنسی می توانیم انجام دهیم؟

• ابتدا برای کاهش نگرانی خود ،بهتر است به اصل بهداشت رابطه جنسی پایبند باشید و همین مقداری از بار نگرانی را نسبت به شرایطی که بر حسب حدس و گمان پیش می رود کاهش می دهد.
• مطمئن باشید که اصول استفاده از کاندوم را می دانید و از آن به طور صحیح استفاده می کنید. (استفاده نادرست از کاندوم با استفاده نکردن از آن در کاهش انتقال بیماری ها فرقی ندارد.)
• الفبای سلامت جنسی را بدانید: اطلاعات درست و لازم را داشته باشید (اما نه بیش از آنچه به آن نیاز دارید).
• اطلاعات کافی در مورد بیماری را از پزشک خود بگیرید : اغلب اوقات عدم آگاهی از بیماری منجر به تکرار آزمایش های غیر ضروری می شود.
• گوگل نکنید: اضطراب ناشی از بیماری با فراگیر شدن استفاده از گوگل و جست و جوی علائم در گوگل افزایش چشمگیری می یابد.

اگر هر علائمی دارید یا به سلامت خود شک دارید،گوگل بهترین راه نیست، چراکه شما را دربرابر حجم عظیمی از اطلاعات قرار میدهد که شاید هیچ کدام به مسئله شما ارتباط ندارد اما نگرانتان می کند و یا پر از اطلاعاتی باشد که قدیمی و نادرست است و یا به بیماری شما ارتباطی ندارد و تنها نگرانی شما را افزایش می دهد.

• با شریک جنسی خود گفت وگوی صادقانه داشته باشید: هرچند که گفت و گو با شریک خود درباره بیماری و بخصوص بیماری جنسی یا شرایط سلامت سخت باشد.
• نفس عمیق بکشید: تنفس از طریق بینی و دهان را به آرامی و در مواقعی که احساس نگرانی می کنید، انجام دهید.
• تمرکز بر تائیدیه ها: به حرف هایی که پزشکتان در مورد بیماری به شما گفته است تمرکز کنید.به طور مثال : من نگران هستم اما دکتر گفت علایم بیماری رو به بهبود است.
• از بررسی مداوم علایم جسمانی خود بپرهیزید ، گوش به زنگ بودن شما در برابر علایم بیماری نشان دهنده ی اضطرابی است که باید منشاء آن را پیدا کنید.

درنهایت اگر فکر می کنید در کنترل این اضطراب یا وسواس فکری با دشواری بسیاری روبه رو هستید، شاید مسئله تنها به نگرانی از سلامت جنسی ختم نمی شود. در این صورت خوب است مراجعه به یک روانشناس را لحاظ کنید.